Het deed ons nog eens deugd, een echt, zelfgemaakt Vlaams ontbijt met een gebakken eitje, beleg in overvloed en een brood van de kruidenier over ons, maar niet in het minst door de aanwezigheid van Peter en Tanja. Zij maken een toer met hun mobilhome doorheen Frans en Spaans Baskenland gedurende 10 dagen. We spreken af, bij leven en welzijn, om elkaar weer te zien in de streek van het Spaanse Leon.
De Landes kunnen me verder niet meer inspireren. Lange,eenzame wegen, waar bijna geen mens komt en aan weerszijden van de baan uitgestrekte naaldbossen in alle leeftijdsklassen. Iets na de middag bereiken we DAX, een drukbezochte en blijkbaar ook een mondaine badplaats aan de rivier Adour.
In het centrum is er een drukbezochte, wekelijkse markt aan de gang. Na het middagmaal vertrekken we richting Sorde l’ Abbay waar er in onze roadbook een pelgrimsrefuge wordt aangeduid.
Intussen krijgen we terug het landschap zoals we voorheen gewoon waren, pittige heuvels, loofbomen en afwisselend land- en tuinbouwteelten zoals maïs, prei en zelfs asperges. Grote velden en akkers, die vanwege de grote droogte uitgebreid besproeid worden. Het fietsen gaat me vandaag niet zo goed , waardoor Ingrid de gele trui kan dragen. Het lijkt alsof mijn elektrische fiets aan vermogen moet inboeten. De motor maakt krakende geluiden, enfin beter de motor dan mijn knieën. Maar het verontrust me, zo aan de voet van de Pyreneeën.
We komen aan in onze refuge om 15u30, waar op dat moment een jonge Poolse man van 26 zich inschrijft. Hij is al 3 maanden onderweg. In de refuge is een Bretoense man, gedurende 2 weken , vrijwillig aan de slag en verantwoordelijk voor de orde en goede gang van zaken. Hij bereidt ons ook een luchtig avondmaal en morgenochtend een ontbijt. Wat de betaling betreft geef je wat het voor je waard is, een donativo.
Dit is geen alledaagse refuge, dit is een fijn adresje waar je als gast behandeld wordt.

Geschreven door Pelgrimsbelevenissen.sus.en.ingrid