Het was een semi - rustige plaats waar we stonden, in goed gezelschap met 2 Duitse en 1 Engelse camper. Hoewel de camper van de Duitsers meer een groot huis op wielen was. Soit, het zij zo.
We genoten van de avond, na een inspannende dag zowel voor Ingrid als voor mij.
Warmte en open ramen zijn heilzaam voor een mens, maar hierdoor waren we op het late uur getuige van een ruzie tussen echtelieden, naar ik mag vermoeden. Een ruzie waar de temperamentvolle vrouw deze huizes duidelijk de overhand had, in decibels dan toch. Hoe het geëindigd is weten we niet. Op een zeker moment, na minstens een uur hadden we er schoon genoeg van. Aangezien we de volumeknop niet stiller konden zetten hebben we de deur van de camper maar wijselijk gesloten.
Na het ontbijt hebben we samen de camper rijklaar gemaakt voor de 2 komende dagen, van vers drinkwater voorzien, 'grijs' water geloosd en ons van 'zwart' water ontdaan op de daartoe voorziene plaatsen.
Kort na half negen ben ik vertrokken richting Ferrara. De omgeving van de Po vlakte, waar ik gedurende 2 dagen gefietst heb, is één van de minste etappes die ik tot nu toe gedaan heb. Samengevat geeft het mij een beeld van troosteloze armoede, waar vooral boeren moeten vechten tegen de grillen van de natuur. Als er geen overlast is door de aanhoudende en overvloedige regen zoals van de laatste weken, of overstromingen van de onvoorspelbare Po ( één van de langste rivieren in Italië), dan is het wel een onhoudbare droogte waar vruchtbare akkers herleid worden tot woestijnzandvlaktes. Volgens een dame die ik hier sprak kan de temperatuur tijdens de zomer oplopen tot meer dan 40 graden. Het gevolg is dan ook dat vele landbouwers verhuizen en hun hebben en houden achterlaten, getuige de tientallen verlaten boerderijen.
Het landgebruik bestaat vooral uit graangewassen, die nu veelal plat geregend zijn, mais, komkommers, uien, bonen, asperges en bieten.
In de eenvoudige dorpjes ruik je de bloeiende jasmijn als was het een hemels parfum.
Waar ik me terloops vragen over stel is over de varkenshouderij hier. De streek waar ik nu door fiets is erg gekend voor zijn prosciutto. ( gedroogde rauwe ham)
Echter het ontbreekt hier totaal aan varkensbedrijven. Slechts 1 bedrijfje heeft mijn neus geprikkeld.
Eerlijk, ik denk dat er vele Vlaamse hammen naar Italië verhuizen om daar tot prosciutto verhandeld te worden.
Ik bezoek nog het oude stadsgedeelte van Ferrera, binnen de ommuring, een mooie kathedraal die volop gerestaureerd wordt en een mooi piazza, gewoon een gezellige oude stad.
Hier eindigt mijn voormiddagettappe.
Vandaag verkoos Ingrid om ineens naar het vermoedelijke eindpunt te rijden en daar rustig wat te gaan winkelen en wandelen. Ik heb voor de gelegenheid een "knapzak" bij , een flesje cola en een bus water.
Ik rijd in de richting van de Adriatische kust, meer bepaald naar één van de voorsteden, Lugo
Bij het verlaten van de stad Ferrara merk ik dat de lucht, in de richting waar ik naartoe moet zwartdonker wordt, naar mijn gevoel voorspelt dat niet veel goeds. Gelukkig kan ik even schuilen in een cafeetje, waar ik gelijk ook mijn boterhammetjes kan verorberen. Aangezien ter plaatse blijven geen optie is moet ik wel verder...Donder, bliksem en heuse stortbuien, dat is mijn namiddaggedeelte, kort samengevat.
Rond 4 u klaart het op en direct wordt het heel warm. Ik ontmoet nog een stel Nederlanders uit Eindhoven die zoals ik kletsnat zijn. Tijdens en na de kledijwissel doen we een gezellige babbel, we hadden er precies allen even behoefte aan.
Zij hebben een onderkomen geboekt in Lugo. Op dat moment belt Ingrid me dat ze een goeie plaats gevonden heeft voor de camper, in een buurgemeente van Lugo. In vogelvlucht 30 km van de zee. Zij heeft de stad Lugo bezocht ( zie de laatste fotos) . En passant vertelt ze me dat ze de ganse dag zon gehad heeft, 29° en geen spatje regen.
Onze camper staat op een plekje bij het sporthuis van het kleine dorp. Dit weekend zijn er feesten gepland op de terreinen errond en alles wordt in gereedheid gebracht.
We maken nog een korte wandeling naar het dorp, eten en drinken wat en kruipen vroeg onder (de wol) het laken.

Buona notte,

S en I

Geschreven door Pelgrimsbelevenissen.sus.en.ingrid