We hadden huisarrest gisteravond op de Naturcamping Isarhorn, vanwege de plaatselijke stortbuien. Bijgevolg lagen we met ons tweetjes redelijk vroeg in bed.
Het was nog steeds zwaarbewolkt toen ik de deur van de camper rond 5u30 opentrok, maar de buienapp vermeldde geen regen. In de Alpen fietsen met regen is geen goed idee, dat heb ik gisteren aan den lijven kunnen ondervinden. Hopelijk kan ik de tocht zonder regen aanvatten, alles is zoveel schoner dan én veiliger.
Vooaleer ik de Buchener Höhe, 1247m, voorlopig de hoogste berg, bereikt heb, heb ik verscheidene kleine maar pittige hellingen moeten incasseren. Klimmetjes van 6,7,8 en 9% doe je niet zomaar met je ogen toe, zelfs voor een eerste generatie e-bike is dat werkendag.
Na de top bereikt te hebben volgt er een 7 Km lange, zeer stijle afdaling ( 9-10%) met redelijk wat haarspeldbochten. In de diepte zie ik de stad Telfs liggen. Ik ben doorgaans in een afdaling niet van de bangste, maar deze keer voelde ik toch wat nervositeit. Mijn remmen werken niet echt optimaal en daardoor durf ik me niet laten gaan. Mijn fiets gedraagt zich verder behoorlijk, ondanks zijn ouderdom, maar die verdomde remmen toch. Mijn besluit staat vast, die moet ik bij een eerstvolgende gelegenheid toch eens na laten zien.
We volgen gedurende lange tijd stroomopwaarts de onstuimige rivier de Inn, blijkbaar een eldorado voor rafters, en zien achtereenvolgens verscheidene wegaanduidingen naar bekende skioorden. Deze route hebben we in de winter vermoedelijk al meermaals gedaan, echter nooit was ik mij ervan bewust dat dit zo een uitzonderlijk mooi gebied is.
Tegen de middag wanneer ook Ingrid haar ochtendwandeling in Mözern gedaan heeft, hebben we samen afgesproken in een sportcentrum in Roppen, langsheen de fietsroute. Het moet voor haar niet altijd gemakkelijk zijn om met de campervan doorheen de doolhof van straten te laveren, van stad naar stad. Via whatsapp geven we elkaars lokatie altijd door en wonderwel vinden we mekaar altijd. Hoe zou dat zonder de techniek moeten lukken?
Na de lunch zoekt zij online een wandeling uit in de brede omgeving van Imst. Het wordt een 2 uur durende wandeling naar de Rosengartenschlucht naar Hoog-Imst. Een prachtige wandeling, adembenemend mooi en een aanrader voor elkeen die in de buurt zou komen.
Ik ploeter mij tijd terwijl verder naar Prutz, waar ik ter plaatse een plek zoek voor de camper om te overnachten. Kort bij de fietsroute vind ik een mooie plek aan de parking van een tenniscentrum.
Via whatsapp stuur ik Ingrid de lokatie door zodat zij weet waar ik ben. Een tijdje later arriveert zij met de camper.
Ieder heeft wel zijn verhaal te doen...
Morgen wordt het voor de fietser een zware dag. Om mijn geliefkoosd Italië te bereiken moet ik de Alpen over. De Reschenpas is één van de laagste passen, nog altijd 1500 m hoog. Of het zal lukken? ik voel er mij wel klaar voor, met inmiddels 1144 km in de beentjes.

PS
Stilzitten is niets voor Ingrid, altijd al een bezige bij geweest!
Wanneer zij mij met de camper volgt zoekt zij onderweg, en cours de route, activiteiten uit die haar interesseren.
En dat kan heel uiteenlopend zijn, van een museumbezoek tot een wandeling .
De laatste 7 foto's van de bijgevoegde reeks heeft Ingrid genomen tijdens haar wandeling.

Geschreven door Pelgrimsbelevenissen.sus.en.ingrid