We hebben voortreffelijk geslapen, staan op om 7.30 en ontbijten in ons hotelletje. Wanneer we om half negen vertrekken is het klaar helder met een blauwe hemel. Het is hoogdag in Frankrijk en hierdoor uitzonderlijk rustig op de baan. Bij momenten zou je denken dat de dorpen die we doorkruisen verlaten zijn. Het wordt erg bewolkt en in een mum van tijd begint het zoetjesaan te regenen. Noodgedwongen trekken we onze regenkledij aan. Een forse zuid-westenwind doet onze gemiddelde snelheid fel dalen. Waar we tot nu toe een 6- daags gemiddelde haalden van 18,4 is deze nu gedaald tot 17km per uur. Met de wind op kop, de druilerige regen en bijwijlen de straffe hellingen geraken we niet vooruit. Pas na de middag wanneer de zon terug van de partij is zien we ons daggemiddelde terug de hoogte ingaan.
We passeren een tiental dorpen, ultrakleine, stokoude nederzettingen met een kerkje erbij, maar verder geen voorzieningen. Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat er hier nooit incest gepleegd is …
De route die over de Beauce leidt , een immense vlakte, wordt beschouwd als de graanschuur van Frankrijk. Een zeldzame veldreebok , een kiekendief en een klucht patrijzen vallen ook op mijn ooglens.
Het zijn, vermoed ik, harde tijden voor de landbouwers uit de streek. Overal zie je sproeiinstallaties staan om de wegkwijnende gewassen van grondwater te voorzien.
Het doet mij denken aan de hete zomer van 76, waar ik als jonge knaap samen met mijn vader de zware buizen van de pas aangekochte sproeiinstallatie mee moest helpen verplaatsen, dag en nacht draaide die pomp en wij ook. Een labeurenwerk wat de dag van vandaag blijkbaar redelijk geautomatiseerd is, gelukkig maar.
Hoewel er hier in de wijde omtrek geen kippenstallen te bespeuren zijn, ruikt het er behoorlijk naar de mest ervan. Onwillekeurig denk ik aan de overpopulatie van kippenstallen in ons Wuustwezel. Zouden ze de mest misschien exporteren naar hier?
Het landschap wordt hier, eens we in de buurt van Orleans komen, gedomineerd door hoogspanningsmasten, gsmpylonen, windmolens en eenzame watertorens.
We zijn blij wanneer we de bossen van Orleans bereiken, waarbij ons einddoel in zicht komt.
Orleans is een oude, middelgrote stad aan de oevers van de Loire, stad waar Jeanne d’Arc met haar legertje de Engelsen versloeg in 1400 en jaren.
Haar standbeeld prijkt op de grote markt.
Een mooie stad met gelukkig voor ons een ruim aantal horecagelegenheden.
Vandaag slapen we in een auberge de jeunesse, (62€, ontbijt inbegrepen) nooit eerder in ons leven gedaan.
We zijn duidelijk onze grenzen aan ‘t aftasten.
Als dat maar goedkomt…
Slaapwel!

Geschreven door Pelgrimsbelevenissen.sus.en.ingrid