Bij het samenstellen van het fotoboek op de vooravond van Sinterklaas op 5 december heb ik gemerkt dat dit reisverslag zeer waarschijnlijk bij een foutieve manipulatie verwijderd werd.
Uiteraard heb ik de foto's opnieuw kunnen plaatsen.
Wat de tekst betreft moet ik uiteraard wat dieper graven in mijn geheugen.
Ik herinner mij dat we in Champniers zeer lang hebben moeten zoeken naar een geschikte slaapplaats. Op zaterdagavond bleek enkel, na voorspraak van een B&B eigenaar een plaatsje vrij te zijn in het Kyriadhotel.
Dit hotel was een eindje van onze route verwijderd, zodat we 's ochtends, na het ontbijt genomen te hebben, wat moesten improviseren om naar Angouléme te fietsen.
In Angouleme konden we terug aansluiting nemen op onze reisroute.
Angouleme, op zondagmorgen, in de ban van het nakende filmfestival was zéér rustig. Desondanks zijn we er doorgefietst, zonder enig bezoek te plannen.
Het blijkt ook de "stripstad" te zijn, getuige het standbeeld van Hergé, de geestelijke vader van Kuifje. Verder een schare aan mooie historische gebouwen.
Verder fietsen we zuidwaarts via la Mercerie, langsheen een reusachtig kasteel, stijl Lodewijk de 14de maar gebouwd in de 20ste eeuw naar Ronsenac.
In Ronsenac nemen we in een typische "herberg" onze koffie. We worden op het middaguur bediend door de Engelssprekende eigenaar, die met duidelijke tegenzin onze koffie op het terras brengt.
Samen met een rosse kater zijn wij de enige aanwezigen op het terras. De norsheid van de waard zal hier niet vreemd aan zijn.
Vanop het terras zien we recht op de oude dorpskapel, een vroeg middeleeuws kerkje met duidelijk Romaanse kenmerken.
Om 12 u op de middag luidde de klok, 63 keer. Bleef het klokkenspel hangen of treiterde de koster de Engelstalige waard?
Ronsenac blijkt een zeer oud dorp te zijn uit de Gallo-Romeinse tijd, waar een opvallend koude wensbron vele heilzoekers aantrok, van in de middeleeuwen tot in de 20ste eeuw.
We fietsen verder naar Montignac-le Coq, waar we bij gebrek aan enig restaurant ons noodrantsoen aanslaan, dit op een grote parking in het centrum van het dorpje. We fietsen verder over stevige hellingen via Aubeterre-sur-Dronne naar Saint Aulaye.
Saint - Aulaye ligt aan de oevers van de Dronne, waar we bij een zeer charmant Engels koppel onze slaapplaats vinden.

Geschreven door Pelgrimsbelevenissen.sus.en.ingrid