Dominga hebben we vanmorgen tegen negenen maar wakker gemaakt. Na een schoolweek in Barcelona en een beetje bijslapen, is een vliegreis vermoeiend.
Van de camperplaats hebben we niet veel gezien, want er was behoorlijk wat mist. Toen we een kwartiertje onderweg waren, was er geen mist meer en was er volop zon.
Vlakbij de koningsgraven in Vergina(Veroia) was een kleine parkeerplaats, waar je voor euro 4,50 ook mag blijven slapen. Van hieruit loop je in een paar minuten naar de kassa. 6 euro voor 65+ en onder de 18 jaar gratis.
Je loopt zo een soort grafheuvel in waar het nodige moois opgesteld is. De hoeveelheid licht is erg weinig om goed te kunnen fotograferen. Mike had zijn eenpootstatief mee moeten nemen, want dit keer werd er niet echt opgelet.
Het is verbazend dat deze ongeschonden grafkelder pas in 1977 in het vroeger "Aigai" genoemde gebied ontdekt werd.
Een stukje geschiedenis: Aigai was een aglomeraat van verschillende nederzettingen, dat uitgroeide tot een stad.
In de 7e eeuw v.C. werd een Doriër uit Argos, familie van Hercules(?), koning van Macedonië(?). Drieëneenhalf eeuw regeerde deze dynastie over Macedonië. Koning Philip II en zijn zoon Alexander de Grote zijn de bekendste leden van deze dynastie.
Ten tijde van Philip II was Aigai een belangrijke plaats geworden waar ook veel kunstenaars kwamen.
Men kende 6 belangrijke goden en Philips II beschouwde zich op het hoogtepunt van zijn macht als de zevende god. Om dit te vieren had hij een groot spektakel opgezet, waarbij alle belangrijke personen uit de omgeving waren uitgenodigd.
Zonder bewaking kwam hij het centrale plein op en onder de ogen van de genodigden werd hij vermoord.
In het museum legt men uit hoe zijn grafkelder en die van anderen gebouwd zijn. Wat er meegeven werd en hoe de crematieplechtigheid in zijn werk ging. Ook zijn vrouw ging na hem de dood in(onvoorwaardelijke liefde?!) en kreeg een grafkelder. Er zijn ijzeren, bronzen en aardenwerken voorwerpen te zien, maar ook gouden sieraden, zilveren bekers en karaffen. Heel indrukwekkend dat handwerk van toen.
Na het bezoek hebben we op de parkeerplaats geluncht om daarna door te rijden naar Kala(m)baka waar de bekende Meteorakloosters zijn. We hebben twee jaar geleden al vijf kloosters bezocht, die gebouwd zijn op steile, hoge rotsen.
We wilden onze kleindochter echter dit moois niet onthouden.
De rit er naar toe was deels over een goedkope tolweg en daarna voor een groot deel hoog door de bergen.
Om vijf uur stonden we op de camperplaats(vrachtwagenparking).
Dominga heeft weer kennis gemaakt met het fenomeen zwerfhonden en heeft er een paar kattenvoer gegeven, dat zo op was.
Na het eten kwam er een oudere Griekse dame langs die een teiltje met blauwe druiven bij zich had. Wij dachten dat ze de druiven wilde verkopen, maar ze zei dat we een bakje moesten pakken en dat we de druiven kregen. De bakjes van ons vond ze te klein, we moesten maar een plastic zak pakken. We kregen de hele inhoud van haar teiltje, lief he!
Gereden afstand: 277km.
Geschreven door De.Vlietjes.op.reis