Zoals jullie konden lezen was de titel: In Noord-Griekenland aangekomen. Dat was ons tweede doel van deze reis, maar het betekent niet dat we al terug gaan, want nu moeten we dit deel van Griekenland nog verkennen.
Het was heel verleidelijk om nog een dagje op de camping aan het Ohridmeer te blijven, toch maar niet gedaan.
Tegen tienen verlieten we de camping, richting Ohrid. Mike had in Maps.me, een app met offlinekaarten en informatie, een grote parkeerplaats(Dolni Saraj, N41 06 43 E20 47 36) in het centrum van Ohrid gevonden. Bij eeen slagboom een kaartje gepakt en met de kont van de camper over het gras stonden we niemand in de weg. Parkeerplaats aan het water voor 60 denar/h(=1 euro/h).
We hebben zonder info van een toeristenbureau een beetje rondgelopen en gekeken. Mike had de coördinaten van een paar geocaches in zijn GPS-apparaat gezet en zo kwamen we op mooie plekjes. Twee caches gezocht en gevonden.
We zijn niet de heuvel opgelopen naar het middeleeuwse fort en we zijn nergens in geweest. Gewoon een beetje sfeer proeven en snuffelen. Het parkeertarief, het entreegeld, de brandstof en het eten in een restaurant zijn voor ons goedkoop als je het vergelijkt met Nederland. Brandstof ongeveer een euro per liter, entree voor een kerk 100 denar(euro 1,60).
Ohrid barst van de kerken en kerkjes(365!), heeft een leuke boulevard, veel historie en is (nog) niet zo toeristisch.
In de juwelierszaken in Ohrid is de zoetwaterparel uit het Ohridmeer het opvallendst in de etalages. Ze hebben ook heel mooi filigrainwerk. We zijn in een zaakje geweest waar zij en haar man alle sieraden, soms geïnspireerd door oude sieraden, zelf maken. Toen wij binnenstapten was zij bezig met het solderen van een sieraad van zilver(gehalte 999!). Ze heeft ons veel moois laten zien en Mike mocht het allemaal fotograferen. We hebben ook wat moois gekocht.
Bij de toeristeninformatie, waar we toevallig langs liepen, was ook het A. den Doolaardmuseum. De eigenaar/beheerder/gids van dit museumpje sprak goed Nederlands. Hij en velen met hem zijn er trots op dat Den Doolaard(1914-1994) hier rondgezworven, gefotografeerd en geschreven heeft. Den Doolaard was verliefd geworden op dit land en zijn mensen. In het museumpje stonden tientallen boeken van hem in Nederlands, maar ook een paar versies in een andere taal. De beheerder van dit museum, Misho Joemeski, verzorgt ook dagtrips in de omgeving van Ohrid, waardoor je op plaatsen komt waar weinig of nooit toeristen komen.
Voor we gingen eten aan de boulevard hebben we in een kleine supermarkt wat boodschappen gedaan.
De stad uitrijdend, kwamen we bij het monument van A. den Doolaard. Natuurlijk zijn we hier gestopt om er een foto van te maken.
Heen rijdend naar het Ohridmeer reden we over een groene weg(veel bomen en planten tot aan de rand van het wegdek), maar wegrijdend hadden we dat ook. Het wegdek was goed. Het landschap werd steeds meer open, de bergen lagen steeds verder weg en werden steeds lager. Hoe dichter we bij Griekenland hoe minder bomen er op de berghellingen stonden, maar meer uitgedroogd gras. In de steeds grotere wordende vlakte waren veel percelen in gebruik door de landbouw.
De grensovergang naar Griekenland was in 10 minuten gepiept.
Het eerste stuk weg in Griekenland was meteen vierbaans, dat reed een stuk makkelijker. De weg werd daarna tweebaans, maar was een stuk breder en beter dan die in Albanië en Noord-Macedonië.
Om vijf uur, hier zes uur waren we op een gratis camperplaats aan het Limni Vegoritida. "Limni" is "meer". We staan aan de rand van een dorpje en tot nu toe is het erg rustig.
Gereden afstand: 184km.
Geschreven door De.Vlietjes.op.reis