De camping aan het meer bij Ploče was lekker rustig. Dit plekje is een aanrader. Op ons gemakje zijn we op pad gegaan. De route van vandaag staat op een van de foto's. We hoefden niet ver te rijden om weer in een ander land te komen, Bosnië-Herzegowina. We moesten onze ID-kaarten laten zien. Zonder dat de douanier goed keek, mochten we doorrijden. In de stad Neum hebben we diesel voor, omgerekend,1,22/l getankt. Een paar kilometer verderop moesten we onze kaarten weer laten zien, maar nu om Kroatië weer in te rijden.
Langs de route stonden veel stalletjes met fruit, fruitsappen, groentes en soms wijn. Er was ook een groot vlak gebied met veel kleine percelen met olijfbomen, fruitbomen, wijnstokken, akkertjes enz. We denken dat het een gebied is dat gewonnen is op de zee net als in Nederland.
Rond lunchtijd zagen we een lange vestingmuur op een helling. We hebben de camper daar geparkeerd en Mike is foto's gaan maken. We waren in het plaatsje Mali Ston aangekomen. Het is verbonden met zijn grote broer Ston. De plaatsen werden eind 15e eeuw door een 5,5 km lange muur met elkaar verbonden ter verdediging van de republiek Dubrovnik tegen de vijand Venetië, daarna werden er 2 vestingen, 40 torens en 5 forten gebouwd. Als we het schiereiland verlaten, komen we er weer langs. Misschien gaat Mike de muur dan beklimmen en aflopen.
Na Ston kwamen we op het ruige schiereiland, Pelješac. Dit gebied noemt men ook wel de wijnschuur van Kroatië. We zagen onderweg heel veel stalletjes en borden die verwezen naar wijnshops, waar je wijn en likeurs kunt proeven en kopen natuurlijk. Mike heeft dat natuurlijk gedaan.
We konden m.b.v. van de camper-app de camper parkeren aan de boulevard van Orebić, vlakbij de plaats waar de veerboten vertrekken.
We zijn met een klein voetveer naar het eiland Korčula gevaren(15 min). Het veer meerde af in de plaats Korčula, waar de bekende ontdekkingsreiziger Marco Polo geboren is, hetgeen de Venetianen ontkennen. Het plaatsje is niet zo bekend bij toeristen en daarom niet zo druk.
Het is een oud, ommuurd stadje met veel kleine straatjes. Het stratenplan is zo ontworpen dat de ijskoude Bora(een winterse valwind die een snelheid kan hebben van meer dan 50m/s) door de behuizing wordt opgevangen.
Na een hapje gegeten te hebben, zijn we bij het toeristenbureau binnengestapt. Wilma had gelezen dat er op het volgende eiland Mljet een mooi natuurpark moest zijn. We wisten alleen nog niet hoe we er konden komen. Bij een klein kantoor hebben we voor morgen kaarten gekocht.
Morgenochtend gaan we met hetzelfde voetveer weer naar Korčula en vandaar met een andere veerboot naar Mljet.
Om zeven uur voeren we terug naar Orebić. We waren net bij de camper toen de eigenares van het parkeerterrein langs kwam. We hebben meteen afgerekend voor twee overnachtingen en van 20.00 tot 08.00 uur staan we aan de stroom en er is vers water.
De tv-schotel doet het nog steeds, ons abonnement bij Joyne hebben we een tijdje terug geactiveerd voor de resterende maand, dus we kunnen de bekende zenders bekijken(Flikken Rotterdam, NOS-journaal, De Beste Zangers, de Voice Senior).
Gereden afstand: 120km.
Geschreven door De.Vlietjes.op.reis