Om negen uur zijn we opgestaan en we hoopten nog even naar de Luizenmoeder te kunnen kijken, maar helaas het kastje, waarmee Mike op gehoor het signaal voor de satelieten kan vinden, had het begeven, dus geen beeld meer. Waarschijnlijk ligt er thuis in de berging een nieuw kastje, maar daar hebben we nu niets aan. Dan maar geen televisie meer, dus tijd om het verslag van gisteren te schrijven. Was het gisteren al tussen de 25 en 30 graden, vandaag begon het niet zo warm door de bewolking, maar 's middags brak het zonnetje toch door. Vindt ons zonnepaneel ook fijn, want die voedt onze huishoudaccu's. Als we rijden wordt die accu's opgeladen door de dynamo van de moter, maar nu staan we een paar dagen stil en niet aan de stroom.
Wilma heeft meteen een handwas gedaan en die hing even later in het zonnetje te drogen.
Er is van alles over de Fallas te vertellen (staat ook in het digitale boekje), maar aardig om te vertellen is dat de duurste Falla van dit jaar €230.000 gekost heeft. Die op het plein voor het gemeentehuis kostte maar €203.000. Gelukkig zijn er ook veel goedkopere verdeeld over een stuk of 12 categorieën. Tien dagen lang mag er tot twee uur 's nachts vuurwerk afgestoken worden, wat dan ook gebeurt.
Na zessen zijn we op de bus gestapt en iets eerder uitgestapt om brood en yoghurt te kopen bij de Carrefour, want morgen is het een feestdag en dan zou de bakker/plaatselijke kruidenier dicht zijn.
Vanaf de Carrefour zijn we door de wijk Russafa/Ruzafa richting arena en station gelopen. Onderweg kwamen we natuurlijk nog een paar Fallas tegen. En ook vandaag hardstikke veel mensen op de been. Voor het station was het druk met muzikanten en straatartiesten. Ook nu kwamen we uit bij een defilé. Weer zoveel deelnemers op de been. Helaas zie je bij die oranje straatverlichting de kleuren niet zo goed.
Na een tijdje gekeken te hebben zijn we de stoet gevolgd naar het eindpunt, om te kijken wat zich daar afspeelde.
Op het laatst moesten we een omweggetje maken, omdat we de stoet in een smalle straat, die uit kwam op de Plaza de la Virgen, niet konden volgen. Bij het plein aangekomen (veel mensen en professionele camera's aan lange armen) hebben we uiteindelijk een plekje met zicht op het gebeuren kunnen vinden.
Een commentator kondigde onder andere aan welke groep er aankwam, wie de Fallera Mayor en wie de Fallera Mayor Infantil zijn van die groep. Bij aankomst op het plein kusten de meeste vrouwen hun boeket (rode en witte anjers) en gaven het aan mannen die klaarstonden om de boeketten aan te nemen en daarna door te geven aan mannen of vrouwen die ze op hun eindbestemming legden. Veel van de bloemen zijn gisteren al in het raamwerk en het plateau van de Maria gestoken en vandaag werden ze als een soort muurtjes opgestapeld. Aan de kopse kant van het plein stonden de grote bloemstukken die door elke fallasvereniging waren meegenomen. Morgen willen we zien hoe het er uiteindelijk bij daglicht uit ziet.
Bij een van de vele horecagelegenheden hebben we een tijdje binnen gezeten met kopjes thee en een lekkere koek.
Na dit moois zijn we op weg gegaan naar de plaats waar de grote vuurwerkshow, Nit de Foc, zou plaatsvinden. Onderweg hebben we nog meer lichtjes en beelden gezien en ook weer de afgebakende vuurwerkafsteekplaatsen in de wijk die ook gebruik werden voor het gezamelijke eten met de vuurtjes ondere de platte pannen. De zakjes met zand (anders smelt het asfalt) en stukjes hout voor het vuur lagen al klaar.
Rond half twaalf kwamen we aan bij de Puente del Real/Pont del Reaal, waar al veel mensen stonden. We hebben een plekje gevonden waar we konden zitten, maar we hadden ons isolatiezitjes vergeten mee te nemen en het koelde behoorlijk af en dan is twee uur wachten best lang en koud. De brug werd voller en voller en dan nog proberen mensen er met fietsen en elektrische steps naar de andere kant van de brug te gaan. Vooral jongelui komen met plastic tassen vol met (fris)drank of met grote plastic bekers gevuld met bier of gintonic de brug op. In het park onder ons werd de hele avond vuurwerk afgestoken met af en toe zeer harde knallen.
Om half twee ging het licht op de brug uit en begon de grootste vuurwerkshow die wij met eigen ogen ooit gezien hebben. Iets meer dan twintig minuten prachtig vuurwerk.
Hierna ging de enorme mensenmassa zich verplaatsen in verschillende richtingen en daar zit echt geen systeem in, dus je zigzagt door de mensen heen. Ondertussen moet je goed kijken waar je je voeten neerzet, want overal liggen blikjes, al of niet platgetrapt, glazen- en plastic flessen/plastic tasjes. Hoezo milieubewust, wat een bende!
Op weg naar de bushalte, een paar bruggen verder, stond het ineens stil. Een grote groep politiemensen hield de mensen die onze richting liepen tegen. Mensenmassabeheersing bij een kruispunt? Gelukkig werd er niet geduwd, want dan krijg je vervelende situaties! We hebben stevig doorgestapt zo ver dat mogelijk was en we stonden nog geen minuut bij de bushalte toen onze bus (de laatste!) aan kwam rijden. Die politiemensen hadden ons geen minuut langer moeten ophouden, anders hadden we de bus gemist.
Kwart voor vier rolden we in ons bed.
Geschreven door De.Vlietjes.op.reis