Dag 56: Naar het zuidelijkste punt van het Zuidereiland.
Nieuw-Zeeland, Papatowai, DOC 116(Catlins)
We konden met mooi weer vertrekken na het vuilwater netjes geloosd te hebben , samen met het toilet en nadat het water aangevuld was. We zijn eerst even naar Stirling Point gereden dat aan de buitenrand van Bluff ligt, hier begint de Highway nr. 1 en ligt de ankerketting(kunstwerk) die Bluff met Stewart Island verbindt. Daarna zijn we in Bluff linksaf omhoog gereden naar Bluff Lookout. Hier hadden we een prachtig uitzicht over de omgeving. Ook hier weer aandacht voor de geschiedenis en flora en fauna.
Bluff uitrijdend was het landschap tamelijk vlak met veel glooiende weilanden met natuurlijk veel schapen en koeien. Verderop werd het heuvelachtiger, zagen we minder weilanden en veel meer bomen en struiken. Uiteindelijk waren bijna alle weilanden verdwenen en gingen we een toeristische kustroute volgen.
Een toeristisch punt is Slope Point, het zuidelijkste punt van het Zuidereiland, gevolgd door Curio Bay, waar versteende boomstammen en boomstronken van oude bossen van 160 miljoen jaar geleden. Langs deze route zijn veel water vallen te bewonderen en we hebben de Niagara waterval gezien! Een vrolijke onderzoeker heeft deze waterval als grap zo genoemd!
De McLean waterval was erg mooi, twintig minuten door het dichtbegroeide bos lopen. De moeite waard.
We hadden nog naar de Cathedral Caves willen gaan, alleen zijn die te bezichtigen bij laag water. Dat gaan we morgen dan maar doen.
Rond half zes waren we op Papatowai DOC campground(nr.116). Prachtig gelegen, even door de bosjes en je staat aan de monding van de Tahakopa River. Afhankelijk van het getij is het een kleine rivier met een grote zandvlakte of een breed water door de opkomende zee. Iets voor achten hebben we een wandeling door het dorpje gemaakt om op het punt te komen waar de rivier in zee uitkomt. Bij laagwater kan je hier makkelijk oversteken. Een vriendelijk, loslopend hondje is helemaal met ons mee gelopen en ook weer terug.
Bluff uitrijdend was het landschap tamelijk vlak met veel glooiende weilanden met natuurlijk veel schapen en koeien. Verderop werd het heuvelachtiger, zagen we minder weilanden en veel meer bomen en struiken. Uiteindelijk waren bijna alle weilanden verdwenen en gingen we een toeristische kustroute volgen.
Een toeristisch punt is Slope Point, het zuidelijkste punt van het Zuidereiland, gevolgd door Curio Bay, waar versteende boomstammen en boomstronken van oude bossen van 160 miljoen jaar geleden. Langs deze route zijn veel water vallen te bewonderen en we hebben de Niagara waterval gezien! Een vrolijke onderzoeker heeft deze waterval als grap zo genoemd!
De McLean waterval was erg mooi, twintig minuten door het dichtbegroeide bos lopen. De moeite waard.
We hadden nog naar de Cathedral Caves willen gaan, alleen zijn die te bezichtigen bij laag water. Dat gaan we morgen dan maar doen.
Rond half zes waren we op Papatowai DOC campground(nr.116). Prachtig gelegen, even door de bosjes en je staat aan de monding van de Tahakopa River. Afhankelijk van het getij is het een kleine rivier met een grote zandvlakte of een breed water door de opkomende zee. Iets voor achten hebben we een wandeling door het dorpje gemaakt om op het punt te komen waar de rivier in zee uitkomt. Bij laagwater kan je hier makkelijk oversteken. Een vriendelijk, loslopend hondje is helemaal met ons mee gelopen en ook weer terug.
Geschreven door De.Vlietjes.op.reis
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
