Reisdag 7. Goede Vrijdag
Spanje, El Saler
Vanmorgen ontdekte Mike wat gedrup van water bij het rechterachterwiel en koppelde dat aan het geluid van de waterpomp die langer doorpruttelde dan normaal en die lucht meepompte. De fietsen moesten er toch uit en zo kon hij kijken bij de waterpomp. Niet de waterslangen, maar de pomp lekte een beetje! Een paar boutjes konden een beetje aangedraaid worden, maar het is nog niet over. Volgende week misschien een nieuwe waterpomp laten monteren, zou kunnen na 12 jaar. Er staat meer wind dan het weerbericht voorspelde, maar we gaan toch met de fiets naar Valencia. We hebben goed moeten zoeken om een andere kerk te vinden dan die vier van Witte Donderdag. Het was een kerk in gebouw in een smalle straat dus geen vrijstaand gebouw(kerk van Jesús Obrero-San Mauro). Toen we aankwamen was de stoet zich aan het opstellen. Het zou een kruiswegprocessie door de wijk zijn! De stoet bestond uit de drager van het vaandel, de muziekgroep die een traag, monotoon ritme speelden, deelnemers met de puntige kappen, dames die symbolen droegen, zoals het heilig hart, de nagels van het kruis, de doornen kroon, de doek waarmeer het gezicht van Jezus afgenomen was, takken met aren, de pastoor met een misdienaar, de leider van de stoet, verklede kinderen met o.a. een kleine Maria, een volwassen Maria, 12 dragers van het zware kruis met jezusbeeld, een dame met een belletje en veel volgers.
De route onder politiebegeleiding ging in in een gehalveerd wandeltempo, dus heel langzaam van de ene voet op de andere voet, door de wijk. Een hele drukke straat werd overgestoken, het verkeer moest gewoon wachten. Op een andere drukke straat werd een rijbaan vrijgehouden voor de processie. Onderweg werd 12 keer gestopt bij een afbeelding van de kruisweg die aan een gebouw was opgehangen. Op deze plaats klonk het belletje. Zette de drager het kruisbeeld aan de kant van de weg op een dik kussen. Dan werd de betreffende episode uit het kruiswegverhaal verteld door een van de meelopende oudere dames, het Onzevader en het Weesgegroet gebeden, gevolgd door een ander gebed of lied. Dan pakte een andere drager het kruis op, klonk het belletje en de stoet ging weer naar de volgende kruiswegstatie.
Na een uur of twee kwam de processie bij de kerk terug. Het kruisbeeld werd in een standaard gezet en vervolgens ging men op een rustige manier Jesus van het kruis halen. De armen van het jezusbeeld scharnierden in het schoudergewricht, daarom leek het heel echt op een dode die ze van het kruis haalden.
Jonge meisjes droegen het jezusbeeld horizontaal naar de jonge en de volwassen Maria's en legde Jezus zo in hun armen. Na dit mooie moment werd Jezus de kerk in gedragen en voor het altaar op een met wit laken bekleedde tafel gelegd.
De laatste kruiswegstatie werd verteld, er werd gebeden en het lege kruis werd achter het altaar opgehangen. Jesus werd met een laken bedekt, alleen zijn hoofd bleef zichtbaar. Sommigen gelovigen gingen langs een kustten een hand of het hoofd van het jezusbeeld. Het was mooi om zo mee te maken.
Na een stukje gefietst te hebben, vonden we een eettentje. We hebben daar buiten in de straat in het zonnetje gegeten en gedronken. Vervolgens zijn we naar het havengebied gefietst en zijn de pier helemaal afgereden. Aan het einde waren toiletten! Daarna hebben we het strand opgezocht en hebben daar heerlijk in de luwte verpoosd. Na dat geluier hebben we de strandboulevard een eind afgefietst en (gedoogde?) camperplaatsen(gratis) ontdekt vlakbij het strand.
Na wat zoeken kwamen we in de Calle de la Reina, waar al heel veel klapstoeltjes, sommigen aan elkaar geknopt, klaar stonden. De mensen uit de buurt hadden zo hun plaatsje gereseveerd. Er zaten al mensen in de straat, dus wij hebben onze fietsenn aan een paal vastgezet en zijn op een bankje gaan zitten. Mike heeft geinformeerd naar de looprichting van de stoet en heeft later een plekje op de grond tegen een lantaarnpaal aan de overkant ingenomen. Alle foto's heeft hij zittend gemaakt, dus na afloop een houten kont. Na 3 uur was de stoet nog niet voorbij. Alle broederschappen uit het havengebied(31) met hun eigen kleuren doen mee. We hebben dus heel wat keren Jezusfiguren gezien, net als kleine en grote Maria's, symbooldragers, vaandeldragers, muziekgroepen(nu was er wel blaasmuziek bij) die dat rustige ritme voor die langzame pas speelden, Romeinse soldaten, Pilatus en zijn vrouw, met de hand geduwde wagens, waarop gebeurtenissen van het lijdensverhaal afgebeeld zijn, Maria Magdalena en nog veel meer andere bijbelse figuren die te herkennen zijn aan de symbolen die ze meedragen, de lokale- en rijkspolitie, geestelijken etc.
Verbazend waren de kleine kinderen die meeliepen of meegedragen werden, soms met de speen nog in de mond, maar ook mensen die op blote voeten meeliepen in de stoet, een gehandicapte blazer van een muziekgroep die in de rolstoel werd meegevoerd, de jonge trommelaars die meeliepen tussen de volwassenen muziekanten. Om half tien waren we met onze fetsen uit de meute en gingen proberen de weg terug te vinden. Omdat een aantal straten geblokkeerd waren voor de processie konden we niet de route volgen die onze telefoons hadden uitgezocht. We hebben toen maar als echte Nederlanders hier en daar tegen de rijrichting in of op de stoep gereden. Prompt fietsten we een agent tegen het lijf die bij een afgesloten straat stond. Hij hield ons natuurlijk aan en begon in het Spaans tegen ons uit te varen. Uiteindelijk begonnen wij in het Nederlands tegen hem te praten en hebben hem met de plattegrond in de hand naar, de ons reeds bekende weg, gevraagd. Hij bedaarde en we mochten met de fiets aan de hand verder. We hebben gauw een parallel lopende straat gevonden en zijn verder gefietst. Kwart voor elf waren we bij de camper.
Nog iets dat ons opgevallen is dat er zoveel Spanjaarden roken en overal zonnepitten lopen te eten.
De route onder politiebegeleiding ging in in een gehalveerd wandeltempo, dus heel langzaam van de ene voet op de andere voet, door de wijk. Een hele drukke straat werd overgestoken, het verkeer moest gewoon wachten. Op een andere drukke straat werd een rijbaan vrijgehouden voor de processie. Onderweg werd 12 keer gestopt bij een afbeelding van de kruisweg die aan een gebouw was opgehangen. Op deze plaats klonk het belletje. Zette de drager het kruisbeeld aan de kant van de weg op een dik kussen. Dan werd de betreffende episode uit het kruiswegverhaal verteld door een van de meelopende oudere dames, het Onzevader en het Weesgegroet gebeden, gevolgd door een ander gebed of lied. Dan pakte een andere drager het kruis op, klonk het belletje en de stoet ging weer naar de volgende kruiswegstatie.
Na een uur of twee kwam de processie bij de kerk terug. Het kruisbeeld werd in een standaard gezet en vervolgens ging men op een rustige manier Jesus van het kruis halen. De armen van het jezusbeeld scharnierden in het schoudergewricht, daarom leek het heel echt op een dode die ze van het kruis haalden.
Jonge meisjes droegen het jezusbeeld horizontaal naar de jonge en de volwassen Maria's en legde Jezus zo in hun armen. Na dit mooie moment werd Jezus de kerk in gedragen en voor het altaar op een met wit laken bekleedde tafel gelegd.
De laatste kruiswegstatie werd verteld, er werd gebeden en het lege kruis werd achter het altaar opgehangen. Jesus werd met een laken bedekt, alleen zijn hoofd bleef zichtbaar. Sommigen gelovigen gingen langs een kustten een hand of het hoofd van het jezusbeeld. Het was mooi om zo mee te maken.
Na een stukje gefietst te hebben, vonden we een eettentje. We hebben daar buiten in de straat in het zonnetje gegeten en gedronken. Vervolgens zijn we naar het havengebied gefietst en zijn de pier helemaal afgereden. Aan het einde waren toiletten! Daarna hebben we het strand opgezocht en hebben daar heerlijk in de luwte verpoosd. Na dat geluier hebben we de strandboulevard een eind afgefietst en (gedoogde?) camperplaatsen(gratis) ontdekt vlakbij het strand.
Na wat zoeken kwamen we in de Calle de la Reina, waar al heel veel klapstoeltjes, sommigen aan elkaar geknopt, klaar stonden. De mensen uit de buurt hadden zo hun plaatsje gereseveerd. Er zaten al mensen in de straat, dus wij hebben onze fietsenn aan een paal vastgezet en zijn op een bankje gaan zitten. Mike heeft geinformeerd naar de looprichting van de stoet en heeft later een plekje op de grond tegen een lantaarnpaal aan de overkant ingenomen. Alle foto's heeft hij zittend gemaakt, dus na afloop een houten kont. Na 3 uur was de stoet nog niet voorbij. Alle broederschappen uit het havengebied(31) met hun eigen kleuren doen mee. We hebben dus heel wat keren Jezusfiguren gezien, net als kleine en grote Maria's, symbooldragers, vaandeldragers, muziekgroepen(nu was er wel blaasmuziek bij) die dat rustige ritme voor die langzame pas speelden, Romeinse soldaten, Pilatus en zijn vrouw, met de hand geduwde wagens, waarop gebeurtenissen van het lijdensverhaal afgebeeld zijn, Maria Magdalena en nog veel meer andere bijbelse figuren die te herkennen zijn aan de symbolen die ze meedragen, de lokale- en rijkspolitie, geestelijken etc.
Verbazend waren de kleine kinderen die meeliepen of meegedragen werden, soms met de speen nog in de mond, maar ook mensen die op blote voeten meeliepen in de stoet, een gehandicapte blazer van een muziekgroep die in de rolstoel werd meegevoerd, de jonge trommelaars die meeliepen tussen de volwassenen muziekanten. Om half tien waren we met onze fetsen uit de meute en gingen proberen de weg terug te vinden. Omdat een aantal straten geblokkeerd waren voor de processie konden we niet de route volgen die onze telefoons hadden uitgezocht. We hebben toen maar als echte Nederlanders hier en daar tegen de rijrichting in of op de stoep gereden. Prompt fietsten we een agent tegen het lijf die bij een afgesloten straat stond. Hij hield ons natuurlijk aan en begon in het Spaans tegen ons uit te varen. Uiteindelijk begonnen wij in het Nederlands tegen hem te praten en hebben hem met de plattegrond in de hand naar, de ons reeds bekende weg, gevraagd. Hij bedaarde en we mochten met de fiets aan de hand verder. We hebben gauw een parallel lopende straat gevonden en zijn verder gefietst. Kwart voor elf waren we bij de camper.
Nog iets dat ons opgevallen is dat er zoveel Spanjaarden roken en overal zonnepitten lopen te eten.
Geschreven door De.Vlietjes.op.reis
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Eens een Nederlander altijd een Nederlander ha ha.
Nelly 2018-04-02 20:52:17
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
