We werden wakker op de voor ons gebruikelijke tijd, alleen was dat Italiaanse/Amsterdamse tijd.
Een flauw zonnetje, een rustige zee, weinig wind, dus werd het een rustige overtocht.
Aan boord was geen gezellig buiten/bovendek met stoelen, daarom hebben we maar gebivakkeerd in onze hut met het raamluik open. De buitenhut was ruimer dan de binnenhut van de heenreis, maar was erg vies. De vloerbedekking was vuil. In de hoekjes en langs de randen overal lag het stof. We hebben maar niet onder het bed gekeken. De witte tegeltjes in de badkamer waren voorzien van een grijze laag. In de doucheruimte heeft Wilma een stukje gepoetst met wat water en het wit van de tegeltjes kwam te voorschijn. De reis was erg saai er was nauwelijks iets te doen aan boord. Af en toe werd de saaiheid onderbroken door beneden iets te eten of drinken. We hebben veel gelezen, veel gepuzzeld, af en toe de oogjes dicht gedaan, veel gelezen, veel gepuzzeld en veel dutjes gedaan etc.
's Avonds ging de prijs van het warme eten met tien euro naar beneden. Weten we voor de volgende keer.
Wetend dat we vanaf Venetië naar Igoumenista 28 uur onderweg waren, hadden we gedacht om een uur 's nachts aan te komen. Het werd uiteindelijk 6 uur 's morgens(Griekse tijd 7 uur), dus meer dan 30 uur varen! Met de uren die we voor het wegvaren al aan boord waren, zaten we dus 33uur op die veerboot. Hadden we dat geweten dan waren we op tijd gaan slapen en hadden dan minstens zeven uur kunnen slapen. Nu hebben we echt een gebroken nacht gehad. Grote kans dat we een volgende keer over land gaan! We hebben de tabellen in de brochure gezien en dan lijkt het erop dat we bijna dubbele tijd onderweg geweest zijn. Wilma gaat via de email informeren hoe dat nou komt.
Geschreven door De.Vlietjes.op.reis