We namen vanmorgenn afscheid van de Oostenrijkse en Duitse camperaars.
De dame van de camping werd bedankt en betaald voor het verblijf op haar prima camping.
De route was in het kort: Kato Gatzea, Volos, Lamia, Piraeus. Er moesten 360 km afgelegd worden en op deze warme dag hebben we gekozen voor de tolweg. Dat schiet lekker op, is meestal saai en kost altijd te veel.
Een deel van de route ging langs water. Overal kwamen we bergen tegen en als ze wat minder hoog en steil waren, stonden ze vol met olijfbomen, zowel links als rechts van de weg. Na Lamia kwamen er wat vlakkere stukken en die stonden meestal vol met katoenplanten.
Als je Piraeus nadert, merk je meteen dat je bij een grote stad komt. De twee banen in één richting werden vier banen. Er was veel meer verkeer dan we in dagen gehad hebben.
De TomTom deed keurig zijn/haar werk en we kwamen op loopafstand van de haven en het metrostation aan op de camperplaats. Gewoon een parkeerplaats tussen de gebouwen, maar redelijk rustig en de TV-schotel kijkt net over een muur langs de hoge gebouwen en met onze kleine schotel hebben toch nog ontvangst.
De dame die de parkeerplaats beheert, heeft ons een plattegrond van Piraeus en Athene gegeven en ons voorzien van toeristische tips.
Nadat we geïnstalleerd en geïnstrueerd waren, zijn we gaan kijken waar we morgen op de bus(X96) stappem om naar het vliegveld gaan. We kunnen kleindochter Dominga niet op ons laten wachten.
We kwamen volop winkeltjes tegen om wat boodschappen in te slaan, dus morgenochtend kunnen we Piraeus een beetje verkennen en dan gaan we 's middags Dominga ophalen.
We hebben al iets verteld over het verkeer in Griekenland. Het is af en toe een zooitje. Auto's die met de rechterwielen op de vluchtstrook rijden. Auto's halen deze auto's dan op de rechterstrook in, maar als die vluchtstrook smaller wordt of verdwijnt, schuiven die auto's naar links. De inhalende auto moet dan ook naar links en als er dan op de linkerstrook nog een auto bezig is met inhalen, wordt het soms wat krap of moet men flink in de remmen.
Er rijden ook veel bromfietsen en motoren. Veel van de bestuurders en/of passagiers dragen geen helm, ook niet in de drukte. Ze hebben de helm vaak aan hun arm hangen!
Na de boodschappen was het al gauw tijd om het eten klaar te maken. Na het eten nog wat coördinaten in graden, min en sec, omgezet in decimale coördinaten.
De zon is al een tijdje onder, dus de temperatuur werd al snel lager. Toch zitten we dan nog met de ramen en de deur open in ons t-shirt en korte broek in de camper. Koud hè!
Geschreven door De.Vlietjes.op.reis