Het is een lange nacht .. we worden vaak wakker door de waakse blaffende honden.

Ze bewaken de kudde maar ons ook.
Ik moet er ook een paar keer uit om te plassen en vind een grote spleet Inde hoek van de nomaden tent. Das altied handig as een vent ..

Wanneer het dag word gaan we de spullen inpakken.
Buiten de tent treffen we een van de vrouwen an met een kom vol melk. Ze heeft het net gemolken.
We geven an dat we vertrekken en ze maakt nog een gebaar van thee maar we bedanken vriendelijk.
Het zal weer veel tijd nemen en we hebben een lange dag voor de boeg.

We gaan an andere zijde van de boer het pad op richting Jordaan en welk via slimme telefoon zien pad richting de Jesus Baptised plaats moet gaan.
We zien verderop weer grote lichten.
As we dichterbij komen blijkt het een militaire afzetting te zijn en een groep soldaten komt op ons af.
Een van hen spreekt goed Engels en vraagt wat we hier doen … en maakt ons duidelijk dat de weg hier voor ons ophoudt.
Dat betekend dat we weer helemaal terug moeten naar de hoofdweg.
Dat begint ff minder vandaag. We gaan weer langs de vele tentenkampen en een water station.
Daar treffen we bij een poort enkele mannen en Gipsy vraagt om heet water zodat we koffie en thee kunnen maken.
Het word wat lauw water in de thermobeker.... dus gien koffie ..we sjokken maar verder.
Op de hoofdweg gaan we weer tegen het verkeer in lopen verder en vinden op een paar km afstand twee dode aangereden vossen.

Bij wat gebouwtjes zie ik mannen met denk ik koffie bekertjes in de hand en verderop een kleine marktet met ook een vuurtje waar ze water op koken.
Het blijkt thee te zijn. Ik vraag de man of hij water wil koken zodat we zelf koffie en thee kunnen maken. Dat lukt.
Bij zijn zoontje koopt Gipsy een paar dingetjes maar de prijs is vrij hoog.
Ze vraagt de vader na en het blijkt dat het kereltje het bedrag had verdubbeld. Gips geeft an dat het niet klopt en het joch krijgt een pets an de oren.
We gaan mooi ff bij het vuurtje zitten en genieten van de koffie en thee.
Dit soort vuurtjes maken ze hier allemaal an de weg en is heel normaal.
Ze maken zich hier nog niet zo drok om de vervuiling … tis gewoon hun basis behoefte eten koken .. thee maken en lekker warm blijven.
Wat leven we toch met elkaar in een wereld van verschil op dezelfde bol.

Dan gaan we weer verder en slaan opnieuw af richting de Jordaan .. nu op de juiste weg richting de doopplek.
We treffen onderweg een man die vraagt wat we hier lopend doen en hij geeft an dat we verderop niet te voet verder mogen gezien het grensgebied is…en zo lopen we eerst tot een centraal ontvangstgebouw waar informatie is en je tickets moet kopen om bij de doop plek te komen.
Dezelfde man zit bij een grote balie met zijn collega’s.
Het Entree is best nog een bedrag en ik pak de documenten en vertel wat we doen en dat het vreemd is dat we moeten betalen voor de plek waar Jesus is gedoopt in de natuur.
Ze geven an dat het georganiseerd moet vanwege de grens en de controles maar gaan ff met elkaar in gesprek.
Een gids geeft an dat het wel oké is en we mogen zo mee.

We stappen met meerdere bezoekers uit Polen, Frankrijk en Roemenië in een bus en gaan richting grensgebied bij de Jordaan.

Eerst stappen we uit bij overblijfselen en de kleine grot waar Johannes in verbleef in de tijd van Jesus.
Er is later een Byzantijns kerkje bij gebouwd en we zien de resten van een groot doopbad gebouwd uit grote keien.

We stappen weer in het busje en gaan naar de doopplek… het is een mooie bron waar stenen trappen heen gaan van vier zijden Deze bron was verbonden met de Jordaan in die tijd.
Hier was het dat Jesus werd gedoopt door Johannes volgens de schrift ..archeologen en uit dagboeken van de eerste pelgrims en tis ook hier dat het Christendom begon.

We zien de resten van een kerk vanwaar je zo richting de doop plek ging.
Dat gebeurt nu een stukje verderop nog steeds .. daar waar nu de Jordaan nog stroomt.
Ook daar lopen we naar toe en er staat een leuke Grieks Orthodoxe kerk.
Naar de huidige doopplek mogen we in kleine groepen vanwege militaire regels.
Er is net een doop dienst gaande.
Even later kun je as bezoeker ook even het water aanraken van de Jordaan.
We hebben die ervaring al mooi gehad hoger op bij t meer van Galilea in de natuur.

Het busje brengt ons weer terug naar de centrale plek.
We bedanken de gids vriendelijk en gaan te voet weer op pad … eerst wederom terug naar de hoofdweg.
Het zijn vele km extra want straks moeten we wederom richting de Jordaan bij de King Hussein Bridge om de grens over te komen.

Eenmaal weer op de hoofdweg pauzeren we bij een sloot cq greppel en bossage . Opeens horen we een piepend geluid en er komt een leuk zwart witte puppy op ons af. Gips is gewoon wat van slag want het kleinte heeft wel wat van ons Maurice.
Hij is wat huverig en we lokken hem wat met stukjes salami en brood.
Dan krijg ik hem te pakken en Gipsy kan er een tijdtje mee knuffelen.
Tis heel jammer maar we kunnen hem niet mee nemen .. hier met al die controles in t vreumde land.
We hopen maar dat hij nog een goed plekje vind.

We gaan weer verder langs de grote weg.
Opeens zie ik naast me in de bossages een vrij dikke zwarte slang hoog op in de aanvals houding … ik schrik me rot en spring achteruit de weg op.. de slang schrikt ook en gaat de bossen in .. er passeert net een grote pick up en de man geeft an dat we een stukje mee kunnen.
Hij zag de slang ook en geeft an dat hier in dit stukje meer leeft.
We danken hem voor de korte lift en God zij dank beet de slang niet … ook nog op hoogte van mijn edele kruus..

Dan komen we een bocht waar we bij een kleine market wat drinken.
We moeten dan nog een stuk verder om militair gebied heen tot we weer niet verder mogen en in taxi moeten.
Die brengt ons naar eerste controle hal voor paspoort en visum. Wederom in grote bus die ons brengt verderop voor controles en as heenweg de tassen op de lopende band voor scan
Weer verder langs diverse poorten en controles .. het duurt allemaal idioot lang. De chauffeur is aardig en we zijn maar met een paar man.
Een vrouw alleen heeft veel koffers en we helpen haar.

Dan krijgen we weer een stop en het blijkt voor Palestijns gebied te zijn.
Elke controleur vraagt me ook steeds naar mijn stok en wat het inhoud met de veren en t kruisje.
Ze vinden het wel mooi.
Een controleur wil er graag mee op de foto.

Wederom moeten we in een bus en dan mogen we eindelijk te voet verder. O O wat ist wat met de grenzen onderling van mensen.

We lopen richting de oude Bijbelse plaats Jericho en t voorste deel is rommelig.
We gaan richting de oud stad waar ook kerken zitten.
Bij een kebab cq shoarma zaak bestellen we eerst een broodtje kip met groente en de eigenaar en vrouw verwijzen ons naast de goede herder kerk en baba cq priester Mario

Dus daar op af.
Tis goed druk in t stadtje en uiteindelijk vinden we de kerk en complex achter een grote muur naast een grote Moskee.
Wanneer we een bel vinden bij grote poort komt de stem van de priester en hij opent de deur.
Het is een hele vriendelijke energieke man die het terrein heel mooi heeft laten aankleden in kerstsfeer.
We krijgen een plek in een gebouw bij kindercrèche en er zijn bedden en wc.
We krijgen ook nog stempels.
Hij heeft het nog druk.. dus we praten niet zo lang met elkaar.
We halen s avonds nog wat drinken en sluiten de enerverende dag af met cola en een biertje.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg