Vandaag is het 3 oktober de dag dat we vier jaar terug aankwamen in Rome.
Nu zijn we weer bij een aardige Fransicaan en vieren ze ook Fransiscus dag.

We hebben echt wat met deze inspirerende heilige as Drenten.

We worden wakker op ons eenspersoons bed om een uur of zeven en ik ga weer an de de slag met het lekke bandje.
pastoor Dennis komt binnen en nodigt ons uit voor fruhstuck. De hulp in de huishouden nog lekker echt oalewets bakt ons eieren en de tafel staat vol.
Hier kan je echt goed wezen.

Gipsy gaat naar de wc en komt terug met het bericht dat de band alweer leeg loopt. Het is een drama. Teveel kleine stiekels hebben hem te pakken gehad.

De pastoor belt een man op die even later er aankomt en een adres weet van een fietsen maker. Ze gaan druk voor ons bellen Type band en afmeting. Ook belt de vriend met een bekende van de politie aangezien we over de grens moeten welk normaal alleen voor aan aan wonenden is. Dat zal mooi zijn.

Ik moet met pastoor Dennis mee in de auto op weg naar de banden man even verderop in de stad. Ik koop een paar nieuwe binnenbanden en plakkers.
De pastoor wil betalen maar dat kan ik net voorkomen.

Ik maak het nieuwe bandje erin en het lijkt weer prima. We nemen afscheid met natuurlijk af te geven klompjes voor de aardige pastoor. Ook wil hij graag met ons op de foto

Hij loopt nog een stukje mee en iedereen is zo leuk en vriendelijk tegen hem

Hij gaat ons voor naar een winkel we weten niet precies wat voor winkel maar dan blijkt het een dierenspeciaalzaak te zijn.
Gipsy gaat naar binnen met de pastoor en ze wil een blikje voor en botje kopen voor Maurice. Ondertussen is de pastoor druk in gesprek en als ze wil betalen zegt de vrouw van de winkel dat het een geschenk is van hun. Gipsy zegt verlegen dank je wel het is wel apart om een geschenk aan te nemen van mensen die je totaal niet kent.

RTV Drenthe met ons Judith belt nog voor een update van onze tocht. Nu weer gezamelijk.
We lopen het stadje uit langs en door een dal waar veel fruit telers zitten.

Bij een leuke kerk maken we pauze bij een bron die uitloopt in het kanaal cq meer en waar veel mensen water halen. Een man geeft ons dikke trossen met druiven.
We lopen verder langs het waterrijke gebied en ook veel riet hier. Het heeft wel wat van kalenberg en giethoorn omgeving qua sloten en groot meer.

We gaan richting een restaurant maar als we er apart heen lopen geeft de eigenaar aan dicht te zijn terwijl er een bus voor staat en kinderen rond rennen. Zal wel besloten op afspraak zijn… we gaan verder en komen in grens gebied terecht. We moeten omhoog en hopen dat we kunnen afkorten op de grens alleen voor aanwonende. Anders moeten we zo’n 6 km er omheen.
Wat nu voor ons geldt al snel 1,5 tot 2 uur.
We naderen de gebouwen en halen van te voren de paspoort al voor de dag.
Een man komt zijn hok uit en kijkt de paspoorten na. Vervolgens vraagt hij of we hoedasnick(pelgrims) zijn naar Jeruzalem. Hij is dus geïnformeerd en we mogen door.
Hij brengt ons ook nog een paar mandarijnen en licht zijn collega in van de andere kant van de grens dat het oké is en we kunnen door. We zijn super blij. Zo get dat hier.

We krijgen een lange slingerweg richting de grote badplaats Neum.
We zien de mooie blauwe zee weer van ver en het blijft een prachtig gezicht met grote eilanden ervoor.

We zien de stad al liggen met een kerk en wat grotere winkels. Dan komen we het binnen en gaan eerst wat drinken halen bij de winkel en pauzeren bij de baker ernaast, een jongen verteld ons waar de pastoor woont.
Op naar de bijzondere moderne kerk waar de dienst nog vol aan de gang is. Ik sluit aan en Gipsy en Maurice blijven buiten.

Na de dienst zoek ik de pastoor op. Het is nog een vrij jonge pastoor die goed Duits spreekt.
Hij geeft stempels in ons paspoort en als ik vraag voor hulp voor een plek zegt hij gelijk ja .. wel vraagt hij nog even hoe we het doen met de hond. Ik zeg dat hij rustig is en in de hal slaapt.
Dan moet ik mee lopen met een vrouw. Er blijkt een ruimte te zijn bij de pastorie met meerdere bedden en een toiletruimte.
Ze maakt 2 bedden voor ons op. Dik weer voor elkaar.
We rusten eerst even uit.

De pastoor zit te praten met een jong stel die binnenkort trouwen in zijn kantoortje naast ons. Dan horen we Maurice overgeven. Gelukkig alleen maar water… hij heeft de laatste dagen moeite met zijn voer. We ruimen snel alles op en brengen hem naar buiten voor frisse lucht. Gelukkig blijft het daarbij.

We gaan het stadje nog even in voor een maaltijd.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg