Na toch wel een wat onrustige nacht gezien het drukke verkeer langs de weg en het draaien op onze luchtbedden staan we op tegen 7.00 uur.
In de verte zien we de zee en dat is een mooi vooruitzicht.
De tent is gelukkig ook mooi droog gebleven dus gelijk alles inpakken. Het restaurant is ook al open en daar gaan we eerst een bak koffie en een thee pakken. Er komt een bus aan die brood verkoopt aan het restaurant en Gipsy vraagt ook of ze eentje kan kopen. Dit scheelt toch weer want anders moesten we ontbijten bij het restaurant.
We gaan langs de drukke kustweg weer tegen het verkeer in. We komen veel campers tegen waaronder natuurlijk Nederlanders. Tis ook heel mooi hier zo in de nazomer.
We rusten uit op een stenen muurtje bij een afslag. Hier gaan we ook van de drukke weg af op een rustigere weggetje. Via een natuurpad lopen we het leuke dorp Slano binnen, welk in een baai ligt en we gaan eerst koffie en thee drinken met een stukje gebak van eigen huis. Soms moet je je zelf trakteren.
Dan gaan we eerst naar de rustige baai met hele kleine kiezel steentjes om te zwemmen en uit te rusten in de zon. O wat genieten is me dat.
Als we zwemmen komt Maurice er ook aan en zwemt naar mij toe en ik zeg tegen hem pak de bal voor de grap en wijs naar een dobber. Hij pakt het touw in zijn bek en zwemt er als een gek
mee weg … maar dat lukt natuurlijk
niet en het trekt hem wat onder maar hij geeft het niet op. We lachen ons rot het ziet er zo komische uit en we zeggen dat hij snel los moet laten.
Dan lekker uitrusten met z’n drieën op strand.
Ik zie verderop het klooster kerkje en stel voor om hier te blijven. Tis hier zo mooi. Na een tijdtje gaan we richting het klooster om te zien of we plek kunnen krijgen.
We gaan aan de bel maar niemand. Dan treffen we een vrouw met t’shirt met de T van Fransiscus tou. Ze werkt hier maar weet zo niet waar een monnik is. Maar niemand is er dus we gaan weer terug naar onze privé strandje wat normaal ontzettend druk moet zijn. Om 17:00 is rozenkrans bidden en dan gaan we tegen 16:30
terug. Opnieuw terug bij het klooster zie ik een monnik die druk is met een groep mensen in de museum tuin. Hij wil later ons wel helpen geeft hij aan.
We wachten in de mooie tuin en de monnik geeft ons stempels in ons boekje en hij heeft ook wel
Plek. We krijgen ieders een volledige kamer met douche en al. Ook krijgen we te eten op 19.00 uur van de vrouw die Martija heet
Eerst is er om 17: 00 uur nog Rozenkrans bidden waar ik mooi even heen ga.
Ik ga op hun ritme wat mee en zo is de ketting zo rond.
Ondertussen kunnen we nog genieten van de zonsondergang want de klooster ligt aan zee.
Martija heeft om 19.00 een hele maaltijd klaar en een gedekte tafel voor ons twee. Het is niet normaal en het voelt erg speciaal. We vragen als ze zelf al gegeten heeft ze zegt ik eet alleen in de keuken waarna wij haar vragen waarom ze er niet bij komt. Dat doet ze en ze is best verlegen.
We hebben fijne gesprekken en ze blijkt te wonen vlakbij Medjugorje met haar familie. we wisselen contacten en ze geeft aan dat we ook morgen ontbijt kunnen krijgen na de dienst om 7.00
Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg