Wakker wordend naast elkaars pelgrims voeten zo tegen zeven uur gezien we vanwege de krapte in de wagen om en om liggen.
Ik stook het fornuisje nog weer eem op voor warm water en ook om enkele kledingstukken te drogen.
Alles opgeruimd en de vloer aangeveegd kunnen we weer vertrekken.
Onze gastvriendelijke mensen zijn reeds naar t’werk dus schrijf ik een bedank kaartje.
We gaan weer over Hermans zien mooie weg op naar de Externsteine het voor ons mooiste plek op de route.
As we na een uur lopen via slingerpad naar beneden toe door de bossen het natuurdenkmal al wat zien komt er weer zo’n geluksgevoel omhoog.
De grote natuursteen zuilen naast het meertje geven een apart gevoel.
Hier is of was het heiligdom van de Germanen de Saksen de Kelten en ook de Christenen.
We strijken neer zo as velen hier doen om te relaxen en we eten gelijk wat.
Er zit een zwerver bij het water waar Gipsy water haalt voor de hond en Gips biedt hem een broodtje an .
Behalve een bollegie geef ik hem ook een ei. Hij blijft maar danke zeggen.
Gips gooit de drone ook nog even in de lucht voor mooie beelden. Tis hier zo n mooi plaatje dat je hier wel zo een dag kunt rond hangen maar we gaan toch weer verder.
We klimmen weer behoorlijk over de bergkam met kale uitgedunde bossen.
We treffen een boswachter op een kruising die ons verteld dat we om moeten lopen vanwege zaagwerk in het bos.
We raken aan de praat met de vriendelijke intelligente man.
Hij verteld over de bossen en de veranderingen door het klimaat.
De naaldbomen worden massaal aangetast door een kever. Ze planten weer overal andere deels inheemse bomen om de co2 op te vangen.
Hij herkend ook een beetje wat we doen gezien hij heeft rondgetrokken op de fiets voor enkele jaren terug.
We gaan richting Silbermeule waar we een familie treffen die grote flessen vullen met bronwater.
De oude moeder is er ook bij en verteld dat ze uit Kazachstan komen.
Ze tappen hier altijd water, welk veel beter is dan uit de kraan en bevat veel mineralen.
We tappen onze waterzakken ook vol. Die hebben we ja in de rugzak waar we middels slangetje uit kunnen drinken.
De bergkam op richting uitzichttoren die eruit ziet as grote heksenhoed. Over de bergkam hebben ze hier om de paar km een natuursteen denkmal cq monumentje opgesteld.
Bij een oud zwart kruis kletsen we met twee dames van rond de 70 die in etappes een lange tocht maken. De mannen zijn al boven in de hemel.
Mooi dat ze dit samen kunnen doen.
Bij een volgend sitzbankje belt radio npo 5 nog even hoe het gaat. Ze volgen meerdere reizigers.
Dan op naar Bad Driburg waar vrienden Patrick en Jeanet op ons wachten as verrassing.
We hebben het zwaar de laatste km en ik glij uit op de weg naar beneden van gesteente en blad .. en voor ik het in de gaten heb lig ik daar op handen en voeten. Dat gaat zo snel door de kilo’s op de rug.
Behalve geschaafde enkel en bloed op de knie geen probleem en gaan we verder tot Gipsy ook raar zwikt door haar enkel.
Het word tijd dat we er zijn.
Eerst op naar de grote van zandsteen opgetrokken rk neo gotische kerk waar een vicaris(kapelaan) naast deze kerk blijkt te wonen.
Hij komt na het aanbellen naar beneden en is direct gastvrij.
We gaan de trap op van het grote gebouw en hij laat ons in het appartement die eigenlijk was gemaakt voor de pastoor die ergens anders woont.
Man wat een luxe we hebben een bed, badkamer en grote keuken. Maurice krijgt ook grote bak met water van de godsman die zo een mis moet dienen.
Ik krijg ook stempels in onze paspoorten en een sleutel van het gebouw.
Dan zoeken we onze vrienden op die al heerlijk vertoeven in het stadtje waar ook nog eens Schutzenfest is.
Dan zien we ze mooi zitten op het terras.
Patrick besteld onmiddellijk een groot glas bier en cola.
We worden door hun ook nog uitgenodigd voor uit eten bij een argeteinse steakhaus. Wat een super verwennerij.
Dat doet de pelgrims weer goed.
Patrick en Jeanet hebben ook nog wat andere kledingstukken en Andere schoenen voor Gipsy.( door de druk en de warmte gaan voeten uitzetten en dan mis je snel wat ruimte bij de tenen en bij het afdalen krijg je dan problemen) As die zijn uitgewisseld is het al inmiddels knap laat en zij moeten ook nog ja terug rijden naar het Drentse land.
Na dikke knuffels stappen zei in de auto en wij in het heerlijke bed.
Maurice ploft neer op de koele vloer in de hal.
Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg