In het voormalige zusterhuisje worden we mooi gezamelijk naast elkaar wakker.
Vandaag dus eerst allent op pad wat voor ons drieën moeilijk is.
Mooi om te weten dat Gipsy morgen weer deels mee reist met onze vrienden.
We pakken samen mijn tas in en ik laat al wat teveel dingen achter.
Dan op naar de winkel voor wat broodjes en koffie en Gipsy zwaait me uit en Maurice zwaait met zijn staart.

De navigatie is ingesteld voor deze dag en ik heb ook zo’n gek horloge om de ermee is verbonden. Tis allemaal ff wennen zo allemaal zonder Gipsy. Nu hoor ik steeds de stem van meneer Komoot.

Ik ga over mooie glooiende landschappen richting nog mooier gebied verderop richting begin Goldsteig.
Rond koffie tijd weer een klein dorp waar ik een Rewe zie en dus nog een bakkie pak en een koek. Een vrouw vraagt wat ik doe en geeft me de Gottes zegen.
Dan mooi de pas er in.
Ik wil graag dit mindere stuk even overbruggen zodat we het mooiere pad gezamenlijk met elkaar kunnen lopen.

Er word hier al volop geoogst door de boeren met name graan. Ze bent hier nog drok an het wark in plaats van protesteren tegen het bewind die hun land wil afpakken.

Tis altijd mooi gezicht die grote ronde balen op de heuvels.

Rond de middag kom ik door een klein dorpje en bij een helder stroompje pauzeer ik en koel mijn inmiddels warme voeten. Heerlijk zo even. Ik eet een broodje en het laatste stukkie dreuge worst van vriendin Janine.

Ik duik even later wat bossen in en onder het bellen met Hans en Ika zie ik enkele reeën
We genieten samen van dit tafereel.

Ik zie donkere wolken op mij af komen zo van scheef achter en had al gehoord over onweer dus beetje in de gaten houden en hopen op een schuilplek.

Ik moet ook onder de grote snelweg 9 door en dan de bult op waar een uitzichttoren op staat. Ook hebben ze hier een groot vuurfeest gehad. Het lijkt wel een paasvuur waar ik alles van af weet door onze stichting de mammoet op Erica, deze stichting hebben we voor behoud van culturele buitenactiviteiten.

Mien mini mammoet Berlini reist ook dit keer weer met net als miniatuur hunebedstenen die dit keer naar Jezus zien graf worden gebracht.

Berlini valt er onderweg af en er stopt een man die mij verteld ook groot wandelaar te zijn, hij heeft zo’n 1000km gedaan in Frankrijk.

Het word nu echt knap donker en verderop zie ik het regen al neerslaan.

Snel loop ik het stadje Munchberg binnen en kom net als de regen met bakken uit de lucht valt een bakkerij tegen.
Haha denk ik dat is me mooi weer hè lukt.

Eerst in de winkel een radler en dan een lekkere bak koffie.
Ik neem mooi de tijd voor mijn dagboek. En als het weer dreug is kan ik mooi verder op pad.

Ik loop naar door Gipsy geplande einddoel stadje Sparnek en ik zie bordje met Rk Kirche dus daar maar heen.
Tis weer een moderne kerk en als ik aan bel bij het bijgebouw komt er een mannetje aan die me wel wil helpen maar wat met Corona zit. Even later komt zijn gehandicapte vrouw er aan in een busje.

De man belt voor mij en geeft aan dat een dorpje verderop wel plek is bij een jeugdgebouw. Ik kijk en zie dat het wel wat scheef lig ten opzichte van de route maar ga er toch maar heen en als ik vraag of er wat eten te koop is zegt hij dat er een slager ertegen over zit maar die sluit om 18:00

Ik heb niet veel tijd en als ik het plaatsje Zell invoer is het nog zo n 4,5 km en het is al dik kwart over vijf ..
Ik kom ook nog langs een oude evangelische kerk. De pfarrer verwijst me naar dezelfde rk onderkomen dus dat word mijn plekje hoop ik.

Ik moet deels langs een drukke weg lopen en ik zoek een andere weg door het bos wat natuurlijk wel weer om is. Te laat kom ik bij de slager aan. Maar er staat wel een vrouw op me te wachten die de huurster is van het gebouw Vd kerk.

Ze wil me begeleiden maar dan hoor ik dat het een jeugdherberg is tegen betaling en als ik uitleg wat ik doe en de manier waarop kan ik ook een plekje krijgen voor de tent achter de kapel. Ik mag ook de wc gebruiken en even later kan mag ik gebruik maken van een jeugd ruimte.
Ze belt ook nog met iemand van kerkbeheer voor mogelijke stempel.

Omdat er geen winkel of wat meer open is ga ik maar wat eten bij de gastette ernaast.

Dan komt de beheerder en hij laat me de mooie kapel zien die is gecreëerd in een mooie gewelfde ruimte en voormalige stal.
Heel bijzonder de Sint Heinrich kapel.
Heinrich was een oude Keizer zo,n duizend jaar terug die in dit gebied het geloof en kerk groots heeft ondersteund.

De beheerder geeft ook toegang tot de keuken en we praten nog een tijd over de toenemende zorgen om de kerk en zijn gebouwen.

Ik maak mijn bed mooi op een grote bank welk goed ligt.

Na contact met mijn zielsmaatje op afstand kruipen we lekker in de slaapzak.

Monique (Gipsy)

Nu Barry vertrokken is voor zijn eerste echte dag zonder mij en Maurice, begin ik vast nog steeds licht beroerd van de veel medicijnen die ze mij hebben gegeven aan een aantal oefeningen.
We hebben met elkaar afgesproken dat het misschien wel fijn is voor de mensen die ons volgen te laten weten hoe het met mij gaat, dus Barry zijn verslag van de dag en daarachter af en toe een verslag hoe ik herstel.

Meerdere oefeningen deed ik al om te stressen en te rekken onderweg en nu voeg ik wat extra toe want Barry zo alleen zien te vertrekken sterkt me om zo snel mogelijk terug te komen. Natuurlijk besef ik mij dat dat niet in een paar weken is maar meer over een maand.

Pfff hoe ik me voel emotioneel uit elkaar gerukt omdat ik mijn zielsmaatje zie vertrekken maar gelukkig nog niet een definitieve afscheidt, want Eric en Marlies komen me morgen ophalen en dan gaan we Barry uiteraard opzoeken om nog 1 of 2 dagen mee te huppelen al dan niet een stukje lopend of in de auto.

Ik denk dat het juist goed is om te blijven bewegen en door de zware rugzak af te gooien al een verlichting is.

Vandaag even uit het dorp Naila naar boven gelopen en de plek opgezocht waar in 1979 dus de luchtballon is geland van oost naar west.
Was een kleine ronde van 6 km

Nu we alle twee een kant oplopen zien we nog meer van het mooie Duitsland.

Terug op de kamer maar weer liggen op bed dan komt nog de pastoor zijn assistente langs om wat af te geven voor Barry om mee te nemen onderweg als talisman.
Of ik dat morgen aan hem wil geven.

Natuurlijk wil ik dat.

Ik krijg van de buurvrouw een voeten massage bad deze heb ik gevuld met citroenwater zodat mijn voeten kunnen zuiveren.

Deze rust geeft me even de tijd om wat favoriete series te bekijken een soort inhaalslag van 31 dagen geen tv.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg