In zo’n fijn bed worden we pas wakker om kwart voor acht.
De bewoners zijn al op pad. Ze hebben een tasje met eigen fruit en wat koekjes achter gelaten. Jammer we hadden ze graag willen bedanken. We laten een bedank briefje met onze gegevens en een klompjespaar achter.
Gipsy gaat eerst nog naar de bakker en ik bak ondertussen wat eieren en kook de rest voor onderweg. En natuurlijk een bak eigen filterkoffie en een pickwick thee.
We ruimen het huisje op en pakken alles weer in.
Langs de baai gaat de voettocht weer verder.
Tis hier mooi lopen.
We komen bij de ferry die ons over een stukje baai zet. We kunnen er als wandelaars zo op. We komen aan de praat met een stel motor rijders die uit Israël bij Haifa vandaan komen ze maken een grote tour door zuid Europa.
aan de overkant lopen we de baai in richting Kotor De baai gaat over in een fjord welk het meest zuidelijke is van Europa. Het is hier anders … wat mystieker.
Het oude vesting stadje Kotor is wat ze omschrijven as 1 cq het mooiste van Montenegro.

De weg langs het water en de dorpjes en gehuchtjes is vrij smal en de auto’s kunnen elkaar met moeite passeren. Dan lopen er ook nog drie pelgrims op de weg
Opeens komt er een auto van achter op rijden en een man vraagt vanuit een open raam of we pelgrims zijn. Hij is pastoor en heeft wel plek voor ons om te rusten of te verblijven. Het is een paar km verderop en hij wil ons er wel heen brengen. We moeten wel snel beslissen want hij heeft het druk.
Das me ja ook wat. Dat maken we niet vaak mee … maar we leggen uit dat we niet gebracht willen worden en dat we eigenlijk nog wat km willen maken vandaag richting het mooie plaatsje Kotor.

Oké zegt hij maar is wel wat teleurgesteld..
Hij rijd verder en we lopen verder alle met verschillende gedachten. We praten er over zo van de ene keer wil je savonds zo graag een plek en nu dit nog voor de middag.

Maar goed we lopen door en een groot dorp veder praten we even met een paar dames uit Amerika. De ene trekt rond en de ander is even bij haar op vakantie cq bezoek.
Dan hangt er een man uit het raam naast de kerk waar we voor staan en het blijkt dezelfde pastoor te zijn..

Hij komt weer bij ons en verteld over de plek verderop waar we mogen overnachten .We moeten lachten en zeggen oké. We kunnen dit niet langer weigeren. Hij was ook best teleurgesteld zei die. Hij wil ook met ons op de foto wat een pastoor. Hij is ongeveer net zo oud als wij en druk met van alles en nog wat, zoals een oude kerk boven op de berg opknappen bij president bij de brandweer en natuurlijk Don cq pastoor zijn.

We lopen na uitgebreide route beschrijving richting volgende plaats. Onderweg pauzeren we op een paar oude stoelen van denk ik vissers . Een man is druk doende met het opknappen van een bootje. Gipsy doet weer haar rug oefeningen en Maurice heeft weer een bijzonder plekje een gemetselde douche bak.
We zetten de douche maar niet an.

Er komen hier in deze vaar geul ook grote Cruise schepen.
We gaan verder op zoek naar de kerk met op topgevel aan weerszijde een groot beeld van een heilige. Links Sint Nikolaas en rechts Sint Franciscus

Als we achterlangs de deur zoeken komt een man genaamd Dragan al op ons af. Hij leid ons binnen rond. Het is een oud klooster welk ook een tijd een woonhuis van een schipper is geweest en deels een ziekenhuis. Het is nu een soort van museum en de kerk zit er an vast.

We krijgen een plekje boven in een studie cq film zaaltje. Ik moet helpen met wat matrassen uit een opslag ruimte te halen. Dragen spreekt een beetje Engels en maakt ons alles duidelijk. We mogen gebruik maken van een Italiaans koffiezet apparaat met geweldige tekst an de voorkant.
“ Caffe keeps me starting. Jesus keeps me going”
Ook mogen we gewoon blikjes drinken pakken uit de koelkast.
Er is ook een rode huiskat en Maurice is er al snel bekend mee en beide houden gepaste afstand.
We lopen nog even naar voren en treffen een stel die vol bepakt op de fiets van uit Luik /Belgie richting Griekenland gaan en daar proberen te werken in de wintermaanden.
We wisselen ervaringen en de contacten.

Gipsy neemt al wat rust en ik ga naar twee andere kerken die gelijk ernaast staan bekijken.

Als we Dragan vragen waar we wat kunnen eten wil hij eten voor ons klaar maken.
We mogen nergens heen.
Als hij druk an het bakken is komt onze pastoor Don Jericho er aan met een knecht en hij is benieuwd hoe het met ons gaat. Hij zegt dat we wel een hele week mogen blijven als we willen. Dat is toch weer heel aardig. Hij gaat weer verder.. ze hebben het druk met een oefening voor wanneer er een aardbeving is. In 1979 zijn ze hier getroffen door een hele zware. De oude stad Kotor is toen bijna geheel verwoest.
Het klooster waar wij ons in bevinden heeft het goed doorstaan.

We kunnen dus met een gerust hart hier slapen.
We gaan aan tafel bij Dragan in de oude keuken. Lekkere kip schnitzels en gebakken aardappel en dikke tomaten.
Het is een beste kerel die Dragan.
We kunnen ons douchen in een vrij nieuwe toilet ruimte.

Dan zoeken we onze matrassen ook op.
Maurice heeft al lang zijn plek gevonden op deels planken vloer en deels vloerbedekking.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg