Voor zonsopgang ga ik er uit zodat ik dat mooi meemaak buiten op dizze unieke plek.
Door de koude wind schiet me wat spieren vast in een schouder.
Ik zwaai gelijk veel met mijn armen en beweeg me veel.

Langs bijzondere bouw elementen van de tempel die naast de tent zijn opgeslaan klim ik naar de voet van de Acropolisrots .. ik zie een redelijke wel stijle weg langs de rotswand en klim met handen en voeten omhoog tot ik over de rand mezelf heen werk.
Dit klimwerk is voor mij as jarenlange monumentenwachter niet zo n probleem.
In Drenthe heb ik echter nooit een old bouwwerk as deze beklommen.

Over dik anderhalf uur gaat de toegang pas los en gezien dat me dat te lang duurt betreed ik hem op dizze manier.
As pelgrim en cultureel erfgoed man zie ik er ook niet zo n kwaad in.

Het is geweldig om er zo allenig rond te lopen en helemaal wanneer de zon erbij opkomt vanuit de zee.

Wat een prachtig bouwwerk is het geweest en wat zal het indrukwekkend zijn geweest in de tijd dat Paulus hier voet an wal zette.

Na een uitgebreide rondgang door de resten en zuilen van de tempel en mooie gemaakte plaatjes klim ik weer over de rand en baan me een weg terug.

De wat door condensvocht nat geworden tent is inmiddels ook lekker drooggewaaid met zonne warmte zodat ik hem weer kan inpakken.

Wanneer de rest van de spullen ook weer in de tasse zitten ga ik weer terug door het leuke dorpje…nu in daglicht.

Bij dezelfde bar restaurant as gisterenavond koop ik nog een koffie die overigens goed prijzig is .. bijna 4 euro voor een Americano koffie to go. Maar goed ik ben er ook wel
weer an toe. Ze hebt hier monopoli..

Dan over straat en een stukje het zelfde pad as gisteren. Verderop langs de weg tref ik een dode ram an met prachtige gekrulde horens.
Ik werk hem een ravijn in zodat de natuur
z n werk kan doen. Die dode beesten altijd zo maar langs de weg laten liggen vind ik maar niks.

Dan pak ik een stuk natuurgraffelpad welk bergachtig is en veel op en neer gaat.
Het binnenland is ook echt mooi.
Via Sophie krijg ik wat info voor interessante religieuze plaatsen en sommige kan ik op af gaan. Andere liggen te veel uit mijn richting.

Ik ga op de hoogste berg af van het eiland van dik 1000m boven zeeniveau In dizze tijd van het jaar hangen er wolken om de top wat het wat mysterieus maakt.
Boven op de top bevinden zich resten van de tempel van Zeus de oppergod van de Griekse goden voor dat het Christendom hier kwam.

Ik ga op een kloosterkerkje an waar Sophie over vertelde.
Tegen de berg op zie ik voor het klooster leuke houten bouwsels met kleine veranda waar ik een monnik zie lopen.
Bij de kloosterkerk tref ik een man die druk doende is. Hij wijst me de weg naar de deur. In het hofje is een oudere vrouw in de keuken die me gelijk vraagt of ik wat drinken wil.
Ze maakt koffie en ik mag de kerk ondertussen bewonderen.

Dan word ik binnen uitgenodigd in de gastenruimte en ik laat mijn documenten zien en vraag of de monniken cq priesters er zijn.
Er zijn hier tweeling broers die beide monnik zijn had ik gehoord.
Er is eentje aanwezig en de werkman gaat er na op zoek.
Ik krijg ondertussen van allerlei lekkers ..brood gebakken rondom in ei en suikerbrood met koffie van de vrouw die Maria heet en haar naam eer an doet.

De priester heeft op moment geen tijd.. ik vraag om een stempel en hij gaat met de boekjes terug.
Dan heeft hij wel ff 5 minuten voor me en ik ga naar zijn leuke houten huisje die ze zelf getimmerd hebben via een brugje.
Het is een heel vriendelijke man en ik moet plaats nemen.
Hij vraagt me naar mijn reis en ook wat ik het mooist vond en waar de mensen het vriendelijkst waren.
Ook krijg ik het over de pelgrims reis naar Rome en vooral de kloosters van de Franciscanen die me het meest aanspraken.
Hij heeft in zijn eenvoudige onderkomen een bed staan en klein bureau maar ook een laptop en hij zoekt de door mij genoemde plekken op en ook mooie kloosters op bijzondere plekken in heel Griekenland voor mij op.
Ook wil hij Facebook vriend worden.
Na een half uur stap ik op om verder te gaan… ik kon hier ook gerust blijven.
Maar het is nog niet zo laat en tis mooi weer.

Ik loop verder door de bergen met veel schapen zo weer in t wild.
Gips belt via FaceTime voor mijn laatste moment met Maurice.
De dierenarts komt zo om hem te verlossen uit zijn lijden.
Het is een vreemde situatie .. hij kijkt alleen wat in de camera en reageert niet echt meer op mijn stem .., ook niet as ik diverse geluiden maak waar hij anders enthousiast van werd. Tis goed zo …. Ga maar hen denk ik… en bedank hem voor onze mooie tijd die we samen hadden en as trouwe metgezel..

Ik maak een pauze bij een stroompje en doe mijn schoenen weer uit om de warme voeten lekker weer af te koelen. Ik kijk naast mijn voeten en daar zit een kleine schildpad zo onder wat takjes.
Ik kan hem zo oppakken en zet hem later weer terug. Wat een grappig beestje.
Ik heb wat met schildpadden de laatste jaren. In Kroatië verleden jaar vonden we een hele grote in zee.

Gips belt dat Maurice is ingeslapen en ze is er heel rustig onder. Ze brengt hem
vanavond gelijk met vriendin Jeanet naar het dierencrematorium te Stadskanaal.
Dit zodat ze nog wat as kan meenemen op de reis …. Symbolisch reist hij dan toch weer met ons mee door het beloofde land en blijft ook een deel van hem achter in Jeruzalem.

Door natuurpaden vervolg ik mijn weg naar een dorp Alaerma…midden op het eiland.
Bij een kerk zit een leuk bijgebouw die open is en ernaast zit een taverne.
Er stopt een 4x4 jeep met stickers erop van een ranch.
De man heet Tikos net as de taverne die ook van hem is.
Ik vraag hem naar de pastoor maar die is er niet … dan vraag ik hem voor hulp om wat anders te vinden en hij belt gelijk met iemand van het cultuurclubhuis .. de man heeft het niet direct er zo mee op ..met een vreemdeling maar Tikos overtuigd hem dat ik een goed mens ben.

Het mooie gebouw stond ook al vreemd genoeg wat open…Binnen is er wat opslag van oude gereedschappen en tis er wat rommelig.. Maar ik vind het oké. Ik haal de bezem der wel eem deur waar ik ga liggen.

Ik kan mooi wat eten en zitten bij Tikos straks en voetbal Nederland tegen Argentinië komt er ook op zegt hij.
Daar heb ik nog niet veel van mee gekregen maar ook wel ff leuk…. En wat afleiding van deze toch emotionele dag is niet verkeerd.

Wanneer ik mijn slaapplek heb ingericht ga ik na de taverne waar een vriendin van Tigo achter de bar staat.
Hij is gedoucht van het werk op de paarde ranch en kookt nu eten.
Tiko heeft een tijd gewerkt in Duitsland en is van vele markten thuis.
We hebben leuke gesprekken en delen onze gegevens.
Hij rijd ook western en verzorgt ook meerdaags trips per paard. Gips mot hier ook echt s hen.

Ik bestel ook eten …lekkere stukjes kip met zelfgemaakte patat.

Het voetbal kijken is best spannend en het loopt uit. Ze houden het café nog speciaal voor mij een uur langer los.
Het elftal red het niet maar het was wel een leuke avond in t café.
Tis al bijna middernacht wanneer ik het cultuurhuis betreed.

Ik val vlot in slaap tussen de oude spullen waar ik ook gek op ben. Hoop dat gips ook de slaap kan vatten.

Maurice 🥰

Lieve mensen,

Na een paar fantastische weken waarbij ik elke dag koesterde en waar we nog veel hebben kunnen doen, zoals samen genieten van een korte wandeling in het bos en of lekker lui liggen voor de kachel Netflixen.

Als je weet dat je niet meer zolang samen hebt ga je lekker stiekeme dingen doen zoals in de slaapkamer slapen en zelfs deze week dat hij op de bank mocht liggen zodat we lekker konden knuffelen.

intense en liefdevolle momenten.

Voor Maurice was de tijd aangebroken om afscheid van hem te nemen hij ging achteruit en het eten bleef niet meer zitten.
Het is geen gemakkelijke keuze geweest maar wel eentje die we voor Maurice moesten nemen zo trouw zo lief dat verdient alleen maar respect.

Vandaag is hij vredig ingeslapen geen woorden ervoor hoe we nu verder zonder hem moeten.

Liefs van ons

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg