Het was een onrustige nacht door de harde wind en geluiden van de medepelgrims. Tegen 6:30 beginnen we op te staan en rollen de matrassen weer op. De beide mannen doen hun ochtend oefeningen en we hebben nog een zak met koekjes as ontbijt We laten een brief achter en lopen dan met zijn allen het dorp uit en even later het pad langs een rivier met beste stroomversnellingen George verteld dat ze verderop ook met een vlot eraf gaan. We zien op de bergen ook veel gebouwen in de steigers staan die hebben geleden onder de aardbevingen. De beide mannen hebben ook flink geleden onder de laatste dikke bevingen een jaar of twee terug. Ze vertellen mij ervan en ik ben diep onder de indruk. Bij een dorpje stoppen we vlakbij een brug en we zien wat stoelen en tafeltjes staan. Er is ook een bron. George vraagt een voorbij rijdende boer of dat er een bar is en het blijkt vlakbij achter in een huis te zijn. De eigenaresse word gebeld en we krijgen koffie
We gaan verder en Mario zingt een eigengemaakt lied die had gemaakt voor een dochter van zijn kameraad. Wat bent die Italianers toch meer een gevoelig volk. Tis heel mooi met mooie teksten die hij vertaald voor mij. We stoppen weer bij een klein dorp met ook een pelgrims onderkomen we drinken wat en de beide mannen besluiten hier te blijven Ze zijn erg moe. We gaan een stuk verder richting een klein meer met stadtje piediluco. Het is een mooie weg erheen en we stoppen nog ff een paar km ervoor in de berm. We zien een paar jagers bezig met hun drijfhond. We lopen naar en langs het meertje die ook bekend is om zijn kano wedstrijden. We hadden van een tegemoet komende pelgrim gehoord dat er een onderkomen is bij de grote Fransiscus kerk de trappen op. We zoeken en klauteren over de trappen en na veel navraag en treden komen we uit bij de pastorie. Een vrouw die ook Monique heet begeleid ons richting onderkomen. De hond moet wel buiten op een stukje gras en ze heeft het direct in gebroken Engels over geld. Ik ga eerst ff met de pastoor praten die goed Engels en Duits spreekt maar de dienst nog doet. Een half uurtje later vraag ik de goed Duits sprekende man om een stempel en vraag hoe het zit met de kosten we praten een hele tijd over de manier van onze tocht en dat we telkens sliepen in ruimtes Vd kerk voor niets op onze matrassen en anders met vrije gift. Ook gezien het meer de manier is hoe we het willen doen stranden waar we stranden hij geeft aan dat het van zijn kant ook lastig is gezien er in verleden veel misbruik is gemaakt van de vrije gift. Zo geven mensen die hier voor enkele dagen zijn min of meer op vakantie niets. We praten ook een tijd over de kerk en de problemen over macht en geld en welke niets te maken heeft met Jezus, Maria en ook fransicus. Die hebben het anders voor gedaan. Ik stel voor een deel van de oude rijkdom af te werpen. De dienst en beleving kan ook goed buiten in de natuur of in een basic gebouw bv oude schuur. We geven elkaar uiteindelijk wat gelijk en ik wens hem veel inspiratie en kracht voor de medemens. We wilden de avond eerst vertoeven met Cor die een paar km verderop een camping heeft gevonden en samen te grillen maar dat lukt allemaal niet meer dus zoeken we een pizza tentje. Daarna zoeken we onze stapelbedden op. Tis wel weer genog veur vandage

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg