We worden wakker rond 7 en als onze nieuwe Italiaanse vrienden wakker zijn gaan we eerst weer lekker ontbijten
Daarna moeten we echt afscheid nemen. En zijn zo rond 9:30 bij het pad. We gaan de oude stad eerst weer door en na bezoek bij de bakker gaan we langs de ongastvrije kerken de stad weer uit.
We lopen een pad richting de kruising met de oude route van de via francenica Marta heeft ons geholpen met een rustige route. Verderop zien we de bergen van de Apennijnen al voor ons
Die liggen zo langs de Toscaanse/Parma kant van het begin van de laars. Vandaag heb ik veel contact met de vrienden van de stichting de mammoet want vandaag is de leste zondag van augustus. Dus folk op Erica. Een cultuur muziekfeest rond het kampvuur gezamenlijk met de scouting achter de Rk kerk.
Elk jaar supergezellig, ja op zon dag mis je het thuisfront wel extra, mooi dat de slimme telefoon er is. We pakken in een dorpje een bakje koffie en thee op een terras en praten wat over onze tocht met de plaatselijke mensen. Een man Roberto genaamd spreekt goed Engels en is onze tolk.
De weg gaat verder door agrarisch gebied en is vlak bij saai af.
We zien opeens bij een kruising de eerste borden richting de via francenica. Heel bijzonder omdat een oude vriend dit pad ook heeft gelopen. We drinken er eentje op bij een volgende bar. We volgen een leuk fietspad en langs een stroompje de weg tot aan de dijken van de rivier de Po
We vinden een hostel van de wandelclub in het plaatsje Corte Sant Andrea welk deels oud en vervallen is en deels opgeknapt Het oude kerkje is opgeknapt en erachter ligt het fraaie hostel. Een goed Engelssprekende man helpt ons om de sleutel te krijgen en als we binnenstappen staan we versteld tis net een museum van pelgrims met allemaal oude pelgrim vaandels, boeken, stokken, foto’s landkaarten rugzakken enz. geweldig wat een sfeer in het fraai gerestaureerde deel dat is voorzien van oude meubelen en keukentje zelfs met oude gemetselde pizza oven. Boven allemaal bedden en douch ruimtes. We voelen ons helemaal 1 met het verleden Wat hebben hier al vele mensen gewandeld op het oale pad van de bisschop uut Canterbury Engeland.
Er komt een oude overbuurvrouw ff een kijkje nemen of alles na de zin is en de keuken en koelkast blijkt ook nog deels te zijn gevuld voor wat je nodig hebt. We worden opeens benaderd door Marta en lino. Die als verrassing opeens op de motor voor de deur staan van het oude pelgrims onderkomen.
Haar vader was hier ook geweest en ze zijn ook zwaar onder de indruk van de sfeervolle ruimte. Er hangt aan de buitengevel ook een ceramisch schildje over de medewerking van de geliefde Poolse paus. Hij heeft dus voor de pelgrims ook goede dingen gedaan. Met onze vrienden drinken we samen koffie en thee en ze stappen weer op de snelle bike. Gipsy maakt pasta en we genieten volop als drie pelgrims zielsmaatjes alleen in de ruimte voor wel twintig man. We douchen en zoeken een oud dubbel ledikant uit. Maurice zoekt weer een lekker koel plekkie op de tegelvloer op.
Wat een weer een mooie dag!

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg