Om zeven uur sta ik op vanaf mijn matras op de grond in de praatruimte van het klooster.

Ik heb veel op te ruimen en de meeste zaken zijn gelukkig weer droog. Ik zoek mijn schoenen op in de keukenruimte. Deze zijn nog niet droog dus veel sokken wisselen
Vandaag weer gelukkig een droge dag. Ik tref de mensen van gisterenavond. Ze hebben nog een dienst om negen uur maar dat wordt me te laat.

Ik heb een dikke dag te lopen voor een volgende stadje waar verderop ook een klooster van othordox is aan de rand van de krka water .
Ik tref de monnik die ook al wakker is en krijg een grote mooie stempel.
Dan vertrek ik en bij een mooie heldere beek tref ik diverse mensen van het reisgezelschap die richting hun bus gaan die staat verderop. Ze willen met me op de foto.

Ik ga verder op natuurlijke paden en tref kuddes met schapen aan. Verderop een koeienboer. De koeien lopen zomaar wat vrij rond.

Ik kom weer door deels vervallen dorpjes en sta stil bij een monumentsteen voor een half afgebouwd huis. Er staan namen op van een gezin met kleine kinders die hier zijn vermoord. Wat verschrikkelijk en dat nog maar dertig jaar terug. En het get maar door in de wereld om ons hen.

Weer verder over verschillende paden een deels verlaten dorp waar een café bar dicht is. Ik loop op de laatste stuk brood maar weet dat an het eind v/d dag een grote plaatst is. Ik moet er nog wel ff flink aan trekken.

Dan op een kruispunt tref ik een paar vrouwen en een man aan bij een verkoop stalletje met eigen gemaakte kleine stenen huisjes. Ik vraag of ik drinken kan kopen en dan bieden ze me een borrel an.

Weer verder dan weer op het asfalt dan weer natuur ruigterrein paden en ik zie in de verte een watertoren.

Een kudde schapen voor me die de weg passeren en grote honden begeleiden ze. Dan komen deze dreigend op me af maar blijven op afstand gelukkig.

Dan kom ik op een grote weg terecht richting stad Kistanje. Ik kom langs een restaurant en ga eerst voor een kop koffie maar heb ook best trek dus ik bestel een hamburger. Die is hier wat anders zegt de aardige jonge eigenaar. Brood is ernaast maar smaakt super. Dan ga ik verder zodat ik voor het donker wordt bij het oude klooster ben. Tis nog vijf km verder dan het stadje en ik denk wat ben ik ook gek om daar nog hen te gaan. Maar ik vond het klooster ook zo mooi van afgelopen nacht.

Ik ga eerst over natuurwegen en dan asfalt slinger weg naar beneden Het ligt echt prachtig aan het water bij de Krka rivier.

Als ik er eindelijk aankom zie ik jonge knapen die goed Engels spreken en blijken in opleiding te zijn hier. De ene neemt me mee naar twee monniken. Ze hebben geen bevoegdheid en kunnen me geen plek geven. Das heel jammer ook omdat ik hier apart voor heen liep. Het wordt ook al donker dus ik moet weer terug. Eerst klimmen de slingerweg omhoog op en dan langs de grote straat terug.
Ik voel goed mijn benen en ik hoop echt een plek te vinden. Op Google vind ik een Rk kerk waar ik op aan loop.

Gelukkig branden er lampen in de verte en vind ik de weg naar de kerk. De deur staat open van de grote kerk en er stromen jonge gezinnen uit. Een man helpt me naar de pastoor die gelijk aardig is en me een stempel geeft van twee districten. Hij heeft gasten maar ik mag op kosten van de kerk slapen bij een klein motel. De jonge man gaat mee en het blijkt het restaurant te zijn waar ik al was. De eigenaar Mario moet lachen en ik krijg een kamertje. Ook krijg ik nog wat spaghetti en een biertje.
Ik ga me douchen en na het biertje moet ik echt te bed.

Aan alle kanten trekt het lichaam maar het fijne matras.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg