Rond 6:30 word ik wakker in de aole schuur en ik maak gipsy wakker in de villa. We pakken in en ik maak nog eem wat water warm op een sprokkelhout vuurtje. Maurice speelt nog as kat en muis maar dan andersom met het kleine katje. We vertrekken maar laten wel een broodje achter veur het lieve kleine ding. Een dik uur later komen we bij een pelgrimshostel langs waar een ouderlijk echtpaar de boel runt. Als we willen gaan zitten op het buitenterras voor een kop koffie en thee knalt Maurice met zien tassen een stoel tegen mijn scheenbeen. Een dikke schaafwond erbij maar bij een kop koffie is dat snel vergeten. We dalen weer af en even later weer tegen de berg op. In de stad Pietralunga kopen we eten in bij een supermarkt. We pauzeren in de speeltuin die vol met dikke zwarte mieren zit. We gaan de berg weer op en lopen langs een benedicten klooster die dicht is. Er lopen hier ook wat wandelaars voor enkele dagen We lopen langs wat akkers die worden omgeploegd met trekkers op rupsbanden. We maken een stop in een klein bosje waar ook mooi de tent weer kan drogen in de zon. Verderop naderen we een dorp met kerkje maar er is geen pastorie of pastoor. Bij de lagere school vragen we aan wat leraren voor hulp. Er is uiteindelijk een juffrouw die goed Duits spreekt en uitlegt dat het in het dorpje moeilijk wordt. Maar in de stad Gubbio is wel een hostel bij de Franciscus kerk en haar broer kent de mensen die ons binnen kunnen laten. Het is nog wel een dik 7km maar dat moet ons net lukken voor dat het donker wordt. We zetten flink de pas er nog eem in over de gewone weg en tegen het verkeer in en redden het mooi voordat de zunne onder is. Wat een prachtige aole stad met een deel Romeinse ruïnes van een amfitheater en veel oude kerken. We naderen de kerk maar die is net dicht. Een vrouw op straat belt en er komt dan een vrouw van het kerkhostel. Ze noemt gelijk dat de hond moeilijk gaat worden. We denken van onee maar overtuigen haar dat hij heel braaf is en gezegend en al heel wat nachten heeft doorgebracht bij kerken en gebouwen. Ze belt uiteindelijk met de hoofd pastoor en het mag gelukkig. We komen in een oude vleugel van het oude klooster die speciaal is ingericht voor pelgrims. We krijgen een kamer met stapelbedden en we gaan daarna de stad mooi ff in voor een Snack. (Patat met een hamburger) Er zijn ook meer pelgrims voor een week of twee. Een Duitse een Amerikaanse en Italiaanse vrouwen. Ze lopen allemaal een deel van het Franciscus pad. We pakken een douche en kruipen in de bedjes. Morgen gaan we eerst ff de fraaie oude stad bekijken.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg