Ik draai heel wat in de ronde op mijn matrasje, het was een lange nacht maar wel veel slaap uren in totaal.
Om zes uur de bekende ochtend klokken en uur later kom ik uit mijn groene villa naast de kerk. De villa is goed nat van het condens dus dat word weer extra gewicht.

Ik probeer hem wat af te drogen met sokken en pak hem in. Mijn accu’s zijn weer mooi opgeladen bij de overbuuf maar daar is nog geen teken van leven. Een buurman naast de kerk haalt zijn vuilnis emmer en ik krijg na hand communicate water van hem uit zijn put.

Ik ga te voet en pluk nog wat pruimen en kleine appels voor onderweg. Altijd mooi bij bebouwing de fruitbomen. Dan sla ik een weg in die Gipsy met mij heeft uitgedacht voor deze dag. Wat van de drukke weg en niet naar stad Gosip. Eerst tref ik er een groot oorlogsmonument aan met info bord over getroffen soldaten in de Velebit gebergte tijdens de oorlog hier bijna dertig jaar terug alweer.
Dan kom ik langs een outdoor camping waar ook een toilet gebouw bij is en ik maak er mooi gebruik dan kan ik de bosjes mooi met rust laten voor de extra stikstof die dat uitstoot 🤣

Dan loop ik langs deels verlaten huizen en ook bewoond en kom ik in een bosrijk gebied

Zo loop ik uren en zie ik opeens borden met doodskop met attentie voor landmijnen. Dus maar goed op het pad blijven. Gelukkig hoef ik niet meer de bossies in. Dat zal je maar gebeuren

Ook tref ik oorlog slachtoffer gedenk plekjes en zie de datums erbij staan van jonge mannen zo van rond mijn geboorte datum maar die in 1993 het leven al lieten voor de inlandse strijd. Ik besef me dat ik al dertig jaar langer leef en ben dankbaar dat ik hier zo vrij rondloop.

De hele dag loop ik in het beboste gebied en tref ik ook huizen aan waar de bomen door heen groeien. Ik heb niet barre veel eten bij me maar red het nog met allerlei verstopte restjes.

Dan kom ik uit bij de hoofdweg waar op de kaart een heel dorp moet zijn met kerkje en al. Hier en daar is wat leven maar het meeste van de huizen is zwaar in verval. Ook het godshuis.
Ik pluk wel wat fruit hier en daar en zelfs mijn eerste perziken op deze reis.

Dan de hoofdweg op en ik zie mensen bij een ruïne. De man verstaat Engels en verwijst me naar een huis andere zijde straat waar mensen zuivel producten verkopen. Ik zie in de verte ook een kerktoren.

Ik ga het erf af met allemaal honden met pups Een jonge vrouw komt uit het huis en spreekt goed Engels. Ze hoort mijn verhaal aan en geeft me eerst een fles water en belt dan met haar man die koeien boer is en hij weet iemand van de kerk verderop

Ze verteld me dat ze hier zijn komen wonen in het gebied waar de vuurlinie was tussen Kroaten en Serven. Haar man die is opgegroeid in Frankfurt am main en wil hier zijn droom waar maken van koeien en zuivel boer. Wat vrij goed lukt na enkele jaren met nu 100 koeien.
Dan komt hij eraan en even later de man cq soort koster v d kerk.
Ik spreek met de boer dan weer Duits dan weer Engels De man v/d kerk is grappig en oud politie man en ik moet samen een borrel drinken.

Ze vraagt of ik al gegeten heb en aangezien weinig komt ze er later aan met wat geperst dunne soort crackers en ook een ingepakte dik broodje gezond en met nog een extra fles water ga ik met de kerk man richting de kerk.

Het blijkt een Servisch Orthodox kerkje te zijn die bespaart is gebleven en waar nog mensen die hier leefden hun manier van geloof hebben. Er is een houten prachtig bijgebouw bij en ik denk het toch niet so wezen dat ik daar in mag. Ja hoor het is mijn plekje voor de nacht. Eerst treffen we mensen aan in de kerk waar ze bezig zijn met nawerk van later ik hoor een begrafenis.

Dan neemt hij me mee naar de mooie blokhut met veranda. Binnen is het nog niet afgewerkt Wel staan er lange tafels en er staan wat flessen van de begraven is

Hij vraagt me nog me wat gebaren taal of ik kinder heb en een vrouw en als ik foto’s laat zien wil hij op gipsy nog een borrel drinken.Vooral de rondingen van Hollands glorie staan hem aan Haha wat een kerel.

Dan vertrekt hij en ik eet eerst eens mijn lekkere brood. Dan pak ik de spullen uit en maak het bed klaar op een v/d grote tafels.
Ook kan ik hier mooi de tent weer laten drogen.

Dan komt er een buurman an met cowboyhoed Hij komt checken wat er in het gebouw zit. Hij blijkt nu te wonen in Canada en hier was voor begrafenis tante.

Hij vind mijn verhaal interessant en
Ik moet nog maar een borrel nemen en vertrek weer na ook nog wat afgegeven informatie over een kerk een stuk verderop waar ik ook vast wel kan slapen.

Maar eerst is mijn plan om morgen wat van de route af te wijken gezien er daar een dorpje is met een winkel. Dat word toch eerst weer tied.
Morgen zal het weer niet best zijn dus naar weer kieken hoe het loopt.

Ik werk mijn dagboek weer bij en kruip dan op mijn tafelbed.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg