Ondanks het mooie onderkomen kon ik de slaap niet echt vatten dus dan maar een blog tikken en ja de ogen werden moe en dus nog een paar nodige uurtjes pitten. Rond 7:30 weer wakker om op te staan we moeten om 8:30 de boot pakken die telefonisch is besproken om over de rivier de Po te komen.
Na het inpakken en koffie/thee en een stukje schrijven in het gastenboek plus een donatie gaan we dan richting de dijk en boot aanlegplek. Er staat reeds een jonge man met rugzak te wachten. Zijn naam is Sheng van origine van het land Mongolië en nu wonende in centraal Engeland maakt de cammino in fases. Hij is 24 jaar jong en springt een beetje uit zijn vriendenwereldje die alleen maar werken en half an de drugs zijn. Zijn vriendin zoekt hem later op de trip op om vervolgens te saam richting Rome te gaan. Ze volgen de via francinica. Wij buigen af bij Lucca om over Florence richting Assisi te gaan op de franciscaanse voetreis naar Rome. Even later komt de schuit er an met een vrij dikke buitenboordmotor van 80 pk. De grappig gezond uitziende man helpt ons an boordt met de tassen. Eerst die van Sheng ca 8 kg dan schrikt hij van Gips die van haar 16/17kg en met die van mij dik 20 kg valt hij bijna voorover dus helpen we hem maar eem. Hij knapt over het water en we naderen in een soort lagune bij een steiger de overkant. Hij zegt mee te lopen naar zijn huis voor stempels. We komen eerst langs een gemetselde markering zuil van de oude route waar hij uitleg geeft van gebruiken voor de reizigers. Hij laat in een gebakken steen een voetafdruk zien van de oude bisschop maar dat blijkt een grap te zijn. Wel een steen met een vis fossiel

Verderop woont hij achter een dijk heel vrij en hij haalt een heel groot boek waar we in kunnen zetten waar we vandaan komen en hij houdt alles hierin mooi bij met statistieken van elk land. Ook krijgen we een reuze stempel. We gaan uiteraard op de foto met de super enthousiaste veerman. We vertrekken met zijn vieren over de dijk richting een kerkdorp verderop. Daar vinden we een koffietentje een kop koffie en thee en verderop ook nog een kleine winkel voor broodjes. De tocht gaat verder veel langs de weg en we kunnen mooi kletsen met de voor architect studerende Sheng.
Het is knap warm weer vandaag zo op de vlakte. We pauzeren in de schaduw onder een grote brug het blijkt meer een afwerkplek te zijn. Overal condooms om ons heen maar goed we zoeken een redelijk plekje op wat stenen en eten onze broodjes we komen aan in grote stad Piacenza.
Het is er erg druk en behalve wat gemetselde kerken en stuk oude stadsmuur niet echt de moeite waard.
Bij een dierenzaak kopen we wat snoepjes voor onze viervoeter en lopen de stad weer uit we lopen door naar een volgend dorp waar ook weer een kleiner hostel is. We moeten bellen en er komt een vrouw die zich laat helpen met de taal door een jongere vrouw ze wil eerst de paspoorten met stempels zien en vraagt dan direct geld. We zijn dit niet gewoon en we besluiten verder te gaan omdat we een ander reis principe hebben het is ons te georganiseerd en toch ook te commercieel. De jonge Engelse pelgrim blijft wel gezien hij dikke blaren heeft. Wij vervolgen onze weg weer richting ander dorp en kerk. Onderweg nog een klein industriegebied met grote winkel van sinkel met van alles te koop we rusten er even want we moeten nog een stuk langs een drukke straat tegen het verkeer in. Deze dag is niet echt leuk lopen. We hadden ook meer verwacht van de oude route. Er wordt ook gesproken over mogelijk een aanpassing in de toekomst. De wegen zijn natuurlijk ook een bult veranderd sinds de bisschop duuzend jaar terug. In het stadje Pontenure vinden we de kerk c.q. pastorie ingang achter een grote poort Er blijkt een kerkdienst te zijn. Ik loop via een zijn ingang naar binnen en kan zo mooi nog een stukje mee pakken. Het Italiaans is vrij lastig maar ik herken wel stukken v.d. dienst als de pastoor de kerk uitgaat wenkt hij me direct vriendelijk en vraagt wat ik wil. Ik stel hem voor aan Monique en Maurice en overhandig hem het document. Hij maakt gelijk een beweging omdat we willen overnachten en geleid ons de trap op buitenlangs naar een leuk onderkomen. Een appartement met slaapkamer doucheruimte keuken en kamer. Wat weer leuk! We zijn blij dat we zijn doorgelopen. Even later komt de aardige man terug in soort van joggingpak en geeft ons de wificode en stempels voor in het paspoort. We bakken ons een dik stuk vlees op en genieten van ons onderkomen.
Ik maak de bedden klaar met een paar vrij nieuwe matrassen O wat zal dat weer s goed rust geven.

Truste en tot morg n

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg