Even voor zeven worden we wakker in de door de dauw vochtige omgeving op het gras achter het mooie landhuisje van Simone. We maken haar en dochter niet wakker en gips bedankt haar even later d.m.v. een WhatsApp. We gaan door de stad en zoeken eerst een koffie en een thee bar. Vandaag is best wel weer een dag met een mijlpaal we komen op 2000 km en dat op de 80e dag op het moment dat ik zei dat gipsy het toch ook maar mooi lukt met haar wat bouwvallige benen wijkt Maurice wat uit bij het snuffelen op terras van een ander hondje en raakt vervolgens een stapvoets rijdende auto hij piept direct en we schrikken ons rot. Gelukkig reed de man heel rustig en kwam zijn tas en voorpootje alleen wat in de knel. Er kwam gelijk een vrouw uit de bar aan met een zakje met ijs. Het was meer de schrik en een klein schaafplekje maar zo zie je toch maar weer hoe snel het kan gaan. We voelen ons niets voor niets gezegend dat het gelukkig steeds goed met ons gaat. Vervolgens de stad weer uit via de via francigena en lopen langs oude ruïne s en ook oude kastelen. Hier is ook weer een agrarisch gebied met kanaal systemen. We kopen ons een bak koffie met koek en proosten op de 2000km het lopen gaat verder veel over de straat wat we alle twee niet echt leuk vinden. Tussen de middag pauzeren we op een bankje bij een parkeerplaats langs de gewone weg. Er staan mooie info borden over het gebied met uitleg over het ontstaan van de wegen ver voor Christus. Het blijft bijzonder om zo te lopen over het aole pad alhoewel het dikwijls niet zo voelt op het teer en met de drukte van de 21e eeuw. We laten bij het bankje ook weer de tent en matrassen drogen want de vocht moet eruit voor schimmel en bovendien extra grammen. As we net weer goed en wel bij de pad zijn lopen we voorbij aan een familie die gezellig met elkaar onder een boom zitten ze roepen ons toe of we wat willen drinken en zo komen we bij hun aan tafel. De vrouw gaat direct van alles voor ons halen stukjes vlees, kaas en brood. Ook krijgen we wijn van eigen fabricaat van oma die ook an tafel zit met opa.
Wat leuk om toch ook de gastvrijheid weer te proeven van de Italianen. De mannen zijn net terug van hun cammino per fiets naar Santiago. We nemen afscheid en gaan weer verder richting de zee, aangekomen in het plaatsje Avenza waarbij een oude vervallen toren uit de Romeinse tijd staat is ook een kerkpleintje met een hostella. Er zit een plakkaat op de deur vd parochie dat pelgrims moeten wachten tot 15:30. We hebben geluk want dat is het bijna. We zijn vandaag mooi vroeg en hebben wat minder km gemaakt om gisteren. Er komt een aardig man aan die me voor gaat richting bureau voor de stempel man. Daarna loopt hij met ons mee met de sleutels voor het pelgrimskamertje. Het is een heel mooi knus onderkomen met eigen deur vanuit het plein. De gewelfde kamertjes zien er goed uit en we krijgen opgemaakte bedden ook is er een kleine douche toiletruimte. Omdat we maar een paar km van de zee zijn pak ik de zwembroek en loop nog richting zee. Gips koopt wat eten en gaat lekker relaxen in het pelgrims huisje. Onze jonge vriend cheng uit Engeland is inmiddels ook gearriveerd. Ik loop langs grote natuursteen handelaars waar Indrukwekkend grote witte marmeren blokken staan op vele terreinen ze komen uit de bergen hier vlakbij en zijn goed zichtbaar. Het marmer gaat naar de duurste bouwwerken. Ook Leonardo da Vinci heeft dit marmer veel verwerkt in de gebouwen die we nog zullen zien. Bij een kleine bar c.q. snackbar ga ik naar de zee Er is niet echt een strand maar ik klauter wat over dikke natuursteen blokken tot ik toch een soort van strandje bereik bij een uitloop van een riviertje. Ik spring erin wat een fantastisch moment zo de zee te bereiken op dizze droomreis. Ik moet zeggen dat het best wel ff emotioneel is. Ik bel wat met familie en vrienden en ook ff met gipsy op de kamer. Morgen gaan we samen want dan lopen we een stuk langs de zee.
Terug eten we op de kamer een paar grote gevulde stokbroden Ik koop nog een bak koffie vlakbij op het terras en tik nog enkele blogs in de slimme telefoon onder het genot van wat straatmuziek. Ook spelen we nog ff op het plein met Maurice en het gele balletje daarna is het bedrijf en we doen ogen dicht op een heerlijk matrasje

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg