Rond half zeven..zeven uur wakker in het heerlijke bed.
De lieve gastvrouw meld zich even later en we moeten naar buiten kijken waar al een tafeltje gedekt met ontbijt voor ons klaar staat zo mooi op t gras in de ochtend zon.

We nemen afscheid van haar gezien ze naar haar werk in de Kindergarten moet.
Natuurlijk krijgt ze een paar kleine klompjes.
Haar man al met pensioen brengt haar en as we vertrekken praten we nog even over zijn bankiers baan en ziekte na zijn pensioen en gaan we op pad. Het dorp uit langs de grote glasfabriek.
Nog even langs de winkel en we kunnen de natuur weer in.

Gipsy heeft nog steeds problemen in de benen knie en van vervelde zenuw/ischias dus we doen niet te gek.
We komen over de grens met Frankenwald in landsdeel Bayern.
Bij een mooie hut verschillende informatie borden van oost en west Duitsland en de verbinding die er weer kwam op de rennsteig in 1990.

Dan lopen we een klein dorpje binnen met huizen volledig bekleed met leien. Het heeft wel wat van een oud western dorpje.

Een oud gemeente huis is omgebouwd tot rennsteighaus. Heel mooi met ruimtes en een bar waar je tegen een kleine vergoeding drinken kunt nemen. Ook kun je er overnachten. Er is verder niemand dus na een drankje gaan we weer te voet verder.

Het dorp uit zwik ik over een teerstraat rand omdat ik kijk naar een trekker die van achter komt met een bult lawaai.
Dan lig ik alweer plat. De knie net weer klaar opnieuw weer aan het bloeden.
Maar even struikelen en bij het bos binnen gaan wil het wel weer wat. Hier hebben ze allemaal leuke creatieve kleine tafereeltjes gemaakt.

Door de bossen naderen we weer een klein dorp en bij een oude begraafplaats en oorlogsmonument even rusten en de knie schoonmaken met water. Das altijd handig water bij een begraafplaats.

Gipsy heeft vandaag echt meer last en het is balen dat de medicatie van een paar dagen terug niet veel helpt. We zullen toch nader onderzoek moeten laten doen als het zo door gaat met haar.

We gaan verder en bij een klein gehucht nemen we afscheid Vd rennsteig.
Op de hoek een tuin bij een huis vol leuke dingen zie ik een vrouw lopen. Ik denk die geef ik het steentje welk we mee hebben genomen vanaf begin rennsteig in Hörschel. Toen ze hoorde waar we heen liepen vond ze het steentje tien keer leuker . Mooi.

Het loopt hier ook steeds meer de bergen af. We passeren een oude leisteengroeve en een droog gevallen meertje. Dan stuk verder nog een leuk meertje die wel voldoende water heeft en overloopt in een beekje. Op dat punt doen we alle drie lekker eem de pootjes in het water.

Bij het dorpje Langenbach vinden we een evangelisch kerkje. Hij is gesloten dus ik naar de buren voor een tel nr en gips op internet zoeken. Ik krijg wat info v/d buurvrouw maar gipsy is me al voor en een pfarrer van een dorp verderop is al onderweg.
We mogen slapen in het gebouw erbij en er is weer een keukentje en wc. Dus dik voor mekaar. De vriendelijke pfarrer komt morgenvroeg weer voor afsluiten en ook brengt hij een stempel mee.

Gipsy haar vriendin Jannet en haar man Eduard komen ook langs. Ze zijn op doorreis naar hun vakantie in Italië. Even later als de pfarrer weg is zijn ze er ook al en ze hebben van allerlei lekkere dingen bij hun. Ook een paar blikken vlees voor ons Maurice.

Jannet gaat ook direct nog voor ons an t kokkerellen, lekker rijst met gulasch welk traditioneel altijd door hun wordt gegeten op de eerste vakantie dag.
We bespreken nog de situatie van Gipsy en dan vertrekken ze ook na dikke knuffels want ze moeten nog naar Nürnberg.

We blazen de matrasjes weer op en kruipen in de slaapzakken. Maurice ploft neer op de koude bodem van de hal.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg