Rond zes uur wakker in ons fijne logeerbed in de stad. Het regende ook weer wat, dus dikke mazzel; anders hadden we de tent nat en ik op die manier er zo weer wat extra gewicht bij op de rugge. Na een uitvoerige ochtendknuffel (ja dat mot ja ook doorgoan) der tegen zeven uur uit. Gezamenlijk met de tweeling, die ook naar de Kindergarten moesten. Toen ik aan de koffie zat kwam een van de twee met een mammoetknuffel der an met de woorden dat hij ook een mammoet had. Gisteravond had ik hun de grootste, geheime, verhalen verteld van onze beide mammoeten op Erica die bij ons op stal staan en eruit gaan met paasvuur om het grote cultuurvolk feest te doen ontbranden vanuit hun slurf en dan via kinders richting bult (stichting de mammoet ter behoud van culturele buiten activiteiten op Erica).
Ze komen aankomend jaar ook als het goed is met hun mama.

De kleine baby mammoet mocht met ons mee naar Rome als extra mascotte en ik noem hem Berlinni, gezien zien afkomst en omdat de groten Bertus en Betsy heten. Ik heb ook al een mini hunebed mee die ik op het Sint Pieters plein wil opbouwen voor Franciscus. Ik ben nu eenmaal een cultuuridioot.

Maar goed; na afscheid te hebben genomen gingen we dan via de bakker weer de berg op. Bij de bakker moet je ja echt oppassen dat je niet te veel koopt. Het ziet en ruikt er allemaal zo lekker. Vooral die torten, ze maken der echt wat van. Ook hebben we hier nog een stempel gekregen aangezien de kerken en bureaus nog dicht waren.

Eenmaal op de bergkam (meer een stadspark is) heb je nog eens een prachtig uitzicht over de oude stad met mooie oude gebouwen. Het is een beetje het Barcelona-gevoel wat je zo krijgt van boven bij het park maar dan hier van de Pruis van de duutsers. Onderweg troffen we nog verschillende vlotte mensen, waaronder een voormalige trucker die na een behoorlijk bedrijfsongeval met beide zwaargewonde armen iedere morgen eerst 25 km aflegde te voet. Dan frühstücken.

We waren vandaag ook echt even van plan om weer wat km ‘s te maken. Het liefst tot Detmold, naar het Hermansdenkmal. Die staat daar bovenop een berg van dik 300 m boven NAP en is met sokkel en al dik 50 meter hoog! We zijn daar al eens eerder geweest en het geheel is erg indrukwekkend. Maar we zien eerst wel hoe het giet. Een stuk verderop staat een hele mooi oude, met geklonken staal, uitkijktoren; De Eisernen Anton van 1895. Ik natuurlijk weer ff naar boven en toen ik van het uitzicht stond te genieten waaronder nog de stad Bielefeld stond daar ook ineens Maurice naast me. Hij wordt ook met de dag gekker.

Maar ondanks dat we onze dag pijntjes alweer goed vernamen gingen we toch voor eindpunt Herman op de sokkel. Na de eindklim waren we an flarden, maar toch voldaan. Eem op de foto en filmpie op de slimme telefoon en toen een plekje zoeken voor de pelgrimscamping. Ditmaal achter een klimparkje bij een vuurplek direct achter Herman die 's avonds en 's nachts voor ons verlicht op wacht stond.

Bijzonder en weer een grote stap dichterbij Franciscus zien sokkel.

Morgen op naar het heiligdom Extersteinne!!

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg