De nacht verliep enigszins onrustig door met name de kerkklokken per half uur en het wennen aan ons nieuwe hoofdkussentjes.., Dan weer wat te hard of te zacht ..een slaapzak knobbel enz.
Maar goed tis ook allemaal ff wennen zo aan onze nieuwe villa en uitrusting en misschien ook wel een stuk onrust voor het geheel het komt nu ook toch wel heeeeel dicht bij !!
Morgens gewekt door de kleine kinders van dienstkamaraad Kanters en na een ontbijtje op het pelgrims tijdelijk terras en onderkomen werden we afgezet in het dorp Swalmen om vandaar te lopen en wederom na Venlo maar nu vanuit zuidelijke richting zodat we daarna zo weer met de bus naar Swolgen konden om vervolgens weer de auto te pakken richting Drenthe
Na een soldaten saluut en knuffel zijn we dan vertrokken noordwaarts richting het pad welk steeds overspringt van Nederland op Duitsland. Mooi door de bossen dat was wel lekker gezien het knap benauwd was ze melden weer dik onweer in de middag dus ook flink ff doorlopen. Op het pad troffen we nog een platgereden adder aan die ik nu mooi ff van dicht bij kon bekijken mooi zo n dier in het wild nu door grensfietsers gekild. Wel jammer !
Ik waande me wat in het liedtje welk mijn vader altijd zong als kind voor mij en mijn zus van de smokkelaar in het Limburgse land die steeds zijn smokelwaar de grens overbracht. Ik belde hem gelijk met hem om het gevoel te delen. Mooi !
Bij een eethuisje op de grens gingen we ff te rust en kochten bij de Duitse eigenaar een Hollandse portie patat met frikandel speciaal en een vette hap wat is dat dan smullen. Daarna weer met waterzak extra gevuld met ijsklontjes verder op pad richting Venlo. De druk nam toe ivm de warmte en de aankomende onweer we moesten het net kunnen halen als we stevig doorliepen.
We liepen nu langs fraaie stijlwanden gevormd door de ijstijden welk tevens de grens bepaalde. Onderweg troffen we nog een vader aan met zijn dochter die ook de dagtocht maakten maar dan vanuit de noordelijke richting en ze vertelden dat er nog een behoorlijke klim kwam over een voormalig vuilnisbelt. Een wat minder voor uitzicht geestelijk maar wel een mooi uitzicht letterlijk en figuurlijk.
Wel apart eigenlijk om over een bult troep te wandelen wie nu bedekt is met een laag moederbodem ....maar goed we zijn er over gekomen en zagen het eindoel al liggen.
Vermoeid maar toch ook voldaan kwamen we op tijd voor het naderende onweer aan bij het station. Aldaar een kaartje gekocht om met lijn 88 met bus naar Swolgen te gaan en ook kwam gypsy Lachend naar me toe met een dik verdiende softijs.
Het busje was er een op Electra welk werd bediend door een chauffeur wie behoorlijk op gas en de rem trapte en vervolgens moesten we ook nog een dorp voor het einde er uit om over te stappen š” We kwamen beroerd uit dat ding en we stapten na kwartier over op de volgende die op lief aandringen van gypsy ons ietwat voorzichtiger bij ons eindstation afzette.
Vervolgens in de auto dik twee uur noordwaarts op Erica an Pfff wat een dag.
Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg