Rond 7 uur werden we vredig wakker aan der Freedenweg in ons tentje Villa Hillenberg. Een uurtje ervoor al ff wakker geweest door de oude haan des huizes.
De tent was wat nat van de ochtendnevel, maar de weersverwachting was goed dus er uut vol goede moed. Dat mocht ook wel; aangezien het een pittige tocht werd met veel klimmers en dalers.

Onze gastvrouw liet ons ff in de keuken om daar eem warm te zitten met koffie en thee, gemaakt op ons brandertje Theo. We kregen alweer snel een mooi ochtendgesprek over het verschil van de beide landen. Bij het onderwerp wonen en kinderkosten en kwamen er al snel achter dat die duutsers toch wel meer het volk helpt c.q. financieel ondersteund met opbouw van beiden. Mandy kwam van oorsprong uit voormalig DDR Leipzig en ook daarover spraken we; over de verschillen tussen oost en west. Best wel weer interessant op de vrogge morgen.

Maar goed; nadat de tent en spullen weer waren ingepakt, gingen we dan toch maar weer rond 9.15 uur op pad. Mandy vertelde ons dat we over een uurtje een tankstelle tegenkwamen waar we ook mooi ff konden pauzeren. Gelukkig was er nog een broodje te koop en jawel mit met und schwiebeln. De vriendelijke kassajuffrouw kwam uit Zuid-Siberië. Ook daar hebben we het eem gehad over dat het een mooi land is en het zuiden best wel mee valt. Het noorden is wel Siberisch kold; niks veur Gipsy, die liever naar de zunne loopt. De bergen weer in ging mevrouw behoorlijk in tempo omhoog en nadat ik een boom probeerde om te pissen was ik haar een beetje kwijt. Ze stoomde zo door met muziek in de oren dat ze totaal niet door had dat ik achter haar aan borstelde. Gelukkig kwam Maurice de hond mij weer opzoeken. Hij is echt het lijntje tussen ons. De drie zielsmaatjes gingen weer verder gezamenlijk op pad.

Onderweg kwamen we een grote uitkijktoren tegen boven een hoog punt van de bergkam van ca 300m de Steinegge. Ik deed de zware rugzak af en klom toch ff omhoog voor het fantastische uitzicht over de beboste bergkam van west naar oost en dan uitlopend richting Zuidoost naar Sauerland. Onze Germaanse tocht naar Rome!

We lopen hier op een kalkzandsteen gebergte, dat gevormd is doordat ca. 90 miljoen jaar terug er een mega (mogelijk de zondvloed was, zodat een groot deel van Europa zee werd. En later; ca. 65 miljoen jaar terug, drukte het Afrikaanse continent tegen het Europese, zodat alles met schelpjes bodem en al werd tezamen gedrukt stijl omhoog tot deze bergkam. Super interessant toch eigenlijk. Straks vinden die duutsers nog een skelet van een mammoet en dino ertussen bij het delven! En volgens mij moeten we ons niet zo druk maken over het klimaat als mens, want dat is van alle tijden. Wel moeten we wat zuiniger zijn op moeder aarde!

Maar goed, nadat ik mijn hoogtepunt (letterlijk) had gehad van de dag en ik neerdaalde op de bergrug, was ik mijn vrouw en hond weer kwijt. Dus maar weer achter ze aan dacht ik. Onderweg trok ik nog een paar rijk gevulde takken kersen naar beneden. Mooi ook een tak veur Gipsy. Ik werd ondertussen gebeld door mijn kameraad uit mijn curaçao stagetijd en ja, dan heb je weer wat af te kletsen. Ook hij zoekt ons op met zijn vrouw, nadat hij eerst met gezin en moeders een vakantie doorbrengt op dit fraaie Caribische eiland waar hij heel wat jaren heeft gewoond.

Toen ik afsloot zag ik dat mijn vrouwtje mij ook een paar keer had gebeld. Ze was niet voor mij maar nog achter mij. Ze had mooi zitten wachten op een bankje vlakbij de toren. Dus nu ik maar ff uitrusten op een omgewaaide boom, lekker zacht bekleed met mos.

Een stukkie verderop kwamen we aan bij een gasthuis waar we heerlijk in de zunne een Strammer max namen. Dat is 2 plak brood met spiegeleieren, schenke en kartoffeln (plakje aardappel). Oooo wat lekker!! Gipsy een grote cola en ik een (kinder) 0,30 Herforder bier. Een stuk verderop kwamen we door Noller Schlucht waar ook het huis staat waar ze in 1902 de vereniging oprichten voor wandelen in het Teutenburgerwald.

Daarna richting borg Holz Housen waar we ff weer wat inkopen deden en Maurice zijn eten weer kreeg. We wilden toch nog een stukje verder, aangezien het mooi ging. Dus voorbij de oude torenburg Ravensberg. We twijfelden om te overnachten in een heel mooi trekkers afdak. Maar gezien vanaf de slimme telefoon bleek dat er verderop wat huizen lagen en gingen we toch nog een km-tje verder. Het was weer de moeite waard en we kwamen aan bij een clubhuis (een mooi old gebouw bleek een vm. oude watermolen nu dus gebouw van de evangelische gemeente). Toen we aanbelden kwam er een jonge vrouw in wat vreemde oude mannenjas naar buiten. Ze waren net bezig met de voorbereiding van een soort theaterstuk voor jongeren. We moesten lachen toen er nog meer van die vreemd geklede lui nieuwsgierig kwamen kijken naar ons (vol bepakte lui uut Drenthe). We hadden gelijk een klik en mochten wel slapen in de speeltuin en. Jawel, we mochten weer gebruik maken van de natte ruimtes.

Gipsy weer helemaal blij. Voordat ik dit schreef heeft ze, als professioneel fotograaf, het stel nog ff op de foto gezet. Na een pot koffie en daarna nudeln (tip van maottie Lexter) spring ik zo nu ook eerst onder de douche om de het niet luie zweet der af te spoelen.

Morgen weer fris op. We zijn al een week verder. Ongelofelijk!!

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg