Tis weer draaien en vaak wakker op het plastic matrasje wat aan me blijf plakken gezien in niet veel an t lief heb.
Wanneer gipsy er s’nacht ook ff eruit gaat voor ontwateren kruip ik stiekum op haar matrasje. Ze ziet me en raakt in de slappe lach omdat ik zo stiekem op haar matje lig. Zo hebben we toch ondanks de ellende momentjes van lol. Gelukkig kan ik wel de slaap telkens hervatten en gaan we er weer zo rond zeven uur uit.

De boel na dik een uur allemaal weer ingepakt te hebben willen we weer verder. Maar onze landheer wil ons nog koffie of thee doen. We geven hem ook een paar klompjes.
Hij brengt heet water waar ik met mijn filtertje snel koffie mee maak.
Het oude koffie blikje is me ook zeer dierbaar. Gevonden onderweg naar Rome bij een uitkijk toren. Met teken van slak van onderweg zijn. Ik ga er van uit dat die van een andere reiziger was.

We gaan op pad.
Er is op zondag weinig open .. geen winkel of bakker. Das anders dan aan de Kroatische kust.
We gaan langs de baai over een leuke weg. Het grond an de baai van ca 2 km lang is van het klooster waar ik was.
We komen een man tegen met hond en ik zie aan hem wat Hollands .. we waren net een vakantie huisje gepasseerd met een Hollandse auto. Gipsy herkent de hond zijn afkomst. Hij cq Kees is vier maand aan het rondtrekken in de Balkan en heeft hun huis in Den Haag verkocht. Ze zijn ook klaar met het systeem in Holland de dikke belasting kosten en nu de energie prijzen.
We komen best veel mensen tegen die klaar zijn met het systeem cq de rad race waar ze in zitten of zaten.
Jammer dat zo’n mooi land als Nederland deze kant op gaat.

We moeten de weg omhoog richting de drukke weg en het tis maar even of de rugge is weer nat van het zweet, voordat we de drukke weg opgaan pauzeren we in de schaduw op de straat. Gipsy gaat met de rugge vlak op het kleedje

Op de drukke weg laten we Maurice weer deels naast mij lopen aan de kar.
Hij trekt te veel aan Gipsy omdat hij het liefst voorop loopt en mij daar nu ziet. Het zal mooi zijn als we deze wegen kwijt zijn.

We moeten weer een tunnel door
Deze is gelukkig korter maar nog erger door geheel duister en een slecht pad ernaast.
Gelukkig komen we er weer heel door. Je moet er niet aan denken als we vallen in zo’n donker iets. We hebben wel lampjes maar dat is maar beperkt.
Er is een vw auto flink an t botsen geweest er liggen heel wat onderdelen langs de weg waar ik even mijn water kwijt moet.
Ik zie het grill vw embleem liggen en denk die is leuk voor op de kar.
Eerst hang ik hem maar voor me an mijn ketting.
Telkens als ik naar beneden ga krijg ik meer gang dan de andere twee en ik toeter voor de gein naar Gipsy met mijn vw vrachtwagen.

We komen langs huis waar ze vanuit garage zo aan het alcohol stoken zijn. Geweldig interessant. Daar moet ik weer ff met praten .. ze stoken met groot apparaat van 100 liter. Ik moet natuurlijk een borrel drinken en die van gipsy ook want die is niet zo van de alcohol. Proost zeggen ze Volkswagen man

Tis knap Stark wark.
Ze stoken uit dikke druiven maar ook van kiwi’s .
We kunnen nog wel meer krijgen maar dan botst de vw opnieuw ben ik bang.
We komen in dorp met een grote baai waar we koffie en thee drinken en gelijk ook weer gaan zwemmen. Er is ook een douche wat fijn is. Er zijn veel mensen uit Polen die met een groep staan te dansen op het strand. Wel wat vreemd want zo jong zijn ze niet meer en er is ook geen bar cq disco. Ik denk dat ze genoeg op hebben. Tis voor ons weer mooi stukje vermaak.

Maurice gaat ook weer te water met ons en ik douche hem af. Daar heeft hij nooit zoveel zin in. Maar een natte hond uit zee is niet echt fris.

We gaan op de stad Bar aan waar ik van een priester in Budva van hoorde dat er een Rk kerk en priester was. We hopen echt op weer eens een fijn onderdak met heel graag een matras.

We naderen de grote stad met mooie bomen gebied an de zee. Er is een enorme nieuwe Orthodoxe kerk gebouwd met gouden koepel daken.
We zien een man en ik wil er heen maar zie ook al een verbod bord voor honden dus gaan op de Rk kerk af.

Die is een stuk verderop in het moderne stadsdeel. Ook een hele grote nieuwe. Maar er is niet direct iemand en ook geen pastorie of iets dergelijks.
Dan treffen we mannen die aan het oefenen waren voor een concert. Ze spelen Barok muziek. De ene is erg behulpzaam en verteld dat 2 km verderop een kerk is en waar de priester woont.
Dan nog maar een tandje erbij zetten en daarop aan.

Als we via grote weg er in de buurt komen denken we zo van. Woont hier de pastoor .. tis een heel mooi groot gebouw in parkachtige omgeving. We gaan de trappen op en zoeken iemand.
Ik loop rond en dan heeft Gipsy inmiddels al contact. Het blijkt de RK aartsbisschop te zijn van Montenegro. Hij is heel behulpzaam als ik het document en de stempel paspoort laat zien.
Hij belt voor ons naar een vrouw Maria van Caritas die ernaast zit en plek heeft .
Hij zet stempels en brengt ons zelf koffie en water in de prachtige tuin waar we ff moeten wachten. Heel bijzonder om hier zo te belanden..
Er komen familie leden van de Bischop en ze spreken goed Engels en geven ons nog goede reis vervolg tips.

Dan komt Maria die ook heel vriendelijk is. Ze neemt ons mee naar het Caritas gebouw waar boven een paar kamers zijn met bedden en ook een douche. Ooooo wat zijn we hier blij mee.

Ze wil ons ook nog wel naar de oude stad brengen daar kunnen we wat eten en dan moeten we een paar km terug lopen.
Gauw ons omtrekken en we gaan met haar mee. Ze zet ons uit op het mooiste oude deel met grote stadsmuren.
Daar gaan we lekker zitten. Tis hier ook niet erg duur. Bijzonder voor op zo’n plek.

We lopen terug en verheugen ons nu al op het bed.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg