Ik word vroeg wakker zo rond 5. Ik werk eerst een blog bij en ga rond 6 in de benen en ruim mijn huisje en bed weer op.

Het is een mooie ochtend en de zon komt er ook weer aan. Het pad gaat weer langs een kapel.. deze is gewijd aan St Nikola Of te wel Sinterklaas Deze heilige is hier ook populair. Het is de heilige voor reizigers op zee. Bij ons komt hij met de stoomboot voor de kleintjes.

Op een mooi pad vind ik een gevallen schildje van dit pad.
Aangezien de weg goed is aangeduid neem ik het kleine ding met as souveniertje.
Aan mijn veranda wand te Drents Californië had ik er vele die helaas met het levenswerk zijn verbrand.
Na deze tocht word het fraaie bouwwerk herbouwd en moet er toch weer een leuke verzameling an de wand.

Ik passeer een waterbron met lekker kold water en ik loop door struiken van jeneverbes.

De herfstbladeren vallen met prachtige kleuren en ik pik wat beukennootjes vd grond.

Ik ben hier helemaal alleen op de berg en ik rust uit op een steen. Heerlijk zo n rust.

As ik verder ga over de ruige paden hoor ik geronk van auto’s.. er komen drie stuks 4x4 terreinauto s aan die gang moeten maken tegen de bult op. Ze groeten me en ik zie dat de laatste auto vol met boomhout zit. Das moderner dan met de ezel.

De weg word slechter met dikke modder en klei sporen. Het loopt niet echt lekker. De bomen zijn erg afwisselend van naald en loof.

Tussen alles op de vlakte 1 appelboom met nog vele gele appels er aan. Weer een cadeau vd natuur. Ik pluk een paar en ga verder.

De zon staat best laag door de tijd van het jaar maar maakt de dag nog prettig warm.

Ik kom wat in de bewoonde wereld want ik zie wat mensen jeneverbessen plukken. Ze doen dat hier meer voor medicijnen hoor ik later. Je ziet hier veel mensen rijden in Lada 4x4 Niva.

Ik ga over op gewone wegen en bij een kerk op een bergje pauzeer ik. Er zijn 2 vrijwiligers bezig met bladruimen en an t pauzeren. Ik mag de kerk van binnen zien met z n fraaie fresco s en beschilderde wanden.
De mannen bieden me koffie an .. zo n kleine op gasbrandertje ..wat super is want die had ik nog niet gehad en ook een raki gemaakt van kersen.
Die is echt lekker.
De ene man spreekt wat Engels en is zeer aardig. Hij verwijst me naar een klooster verderop waar hij verwacht dat ik wel onderdak krijg. Ik moet wel in gepaste kleren gaan.

Langs de drukke weg een dode hond die ik in de berm breng.

Richting dorp met oude huizen met enkele in verval rijden er verschillende trekkertjes voorbij met hun kar vol met grote balen appels.
Even verderop staat bij een tankstation een vrachtwagen. De appels gaan via transportband erin.
Ik ben hier aanbeland in appelland.
Overal zijn hier appelboeren.
Ik pak diverse afgevallen exemplaren op die goed genoeg zijn voor een pelgrim bij de pad.

Het dorp in ga ik opzoek naar het klooster welk v d weg omhoog ligt.
Ervoor zit een bar restaurant die eigenlijk dicht is maar de eigenaren/ familie zit op terras. Ik mag wel een biertje kopen en de zoon die Engels spreekt is zeer geïnteresseerd in mij en wil met mij op de foto ook voor op Facebook lacht hij.
Hij heeft een mal motor ongeluk gehad in april en heeft een groot litteken op zijn voorhoofd…daarnaast is zijn arm halfdood. Hij wil graag geopereerd worden in Oostenrijk maar dit is heel duur.
Ik kleed me om en ga richting het orthodox klooster van moeder Gods.

Het is mooi gelegen. Achter de fraaie poort blaffen enkele ruige honden me toe an de kettings.

Ik zoek mensen en vind ze bezig in de oude kerk waar ze druk doende zijn met herstel van de pleisterwerken.
Een monnik spreekt goed Engels en vraagt aan zijn meerdere .. de priester voor goedkeuring onderdak voor een katholieke pelgrim.
Het is oké en ik mag de trap op van een oud bijgebouw. Er is een gastenkamer met meerdere bedden.
Ze bereiden straks eten en ik ben uitgenodigd.

Ze komen me later halen en zo beland ik aan tafel met drie broeders. Heel bijzonder. Uit beleefdheid maak ik geen foto’s maar het is een mooi plaatje.

Diverse bijzonderheden van eigen bodem worden geserveerd.
We gaan staande bidden en ze maken heel wat kruistekens.
Het is ook gewoon gezellig en t bent vriendelijke open mannen.

Dit complex wat een tijd in handen was van de serven heeft 75 hectaren bos. Ze zijn het geheel al jaren an t opknappen met beperkte middelen en mannen. De monniken zijn hier meer an t wark dan ant bidden..

Na de lekkere maaltijd gaan we buiten op een overdekte verhoogde ruimte gezamenlijk koffie drinken.

De monniken gaan nog door met werken aan de wanden vd kerk.
Ze krijgen morgen weer hulp van professionals.
De priester komt even later ook kijken en we praten over juiste aanpak vd wanden.
Ze willen graag mijn expertise en ik geef advies. Het is van oorsprong Turkse bouw van gesteentes met horizontaal liggers van hout voor verband. De gesteentes zijn opgetrokken met een leem cq klei mortel en afgewerkt an binnenzijde met kalk. Ze zijn bezig met een cementmortel om aan te branden. Ik adviseer over te stappen met een kalkmortel.
Grappig denk ik. Ik zou hier ook zo an de slag kunnen. In dizze landen is nog restauratie werk zat.
Nederland is onderhand wel af.
Ik krijg nog wat leuke stempels in onze paspoorten.
Die van gips ook zodat ze toch nog een beetjemee reist. De ene monnik vind het wel een romantische gedachte.

Dan ga ik mooi naar mijn kamertje en kruip onder een paar dekens die ze gekocht hebben afkomstig van vluchtelingen organisatie.
Ook weer bijzonder om onder zo n deken te liggen.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg