Dag 91 Baska voda - Podgora 27,7 km

Om zeven gaan de kerktoren klokken direct naast me tekeer en sta ik op.
De tasse weer ingepakt kan ik weer de deur uit.
Een zuster zit op de stoep met Slimme telefoon en de bijbel. Ik vraag of ze de priester groet en bedankt van mij.

Even verderop koop ik bij een kleine winkel brood en een yoghurt en ontbijt op bankje an zee.

Dan een mooie ochtendwandeling met regelmatig een trimmer bij de pad.
Tis mooi rustig de meeste toeristen liggen nog vlak.
Ik drink een bak koffie die ik krijg omdat de kassa al is afgesloten.

Bij een rustige baai met kleine keitjes ga ik mooi eem zwemmen.
Ik ga de berg op richting een kerk en imitatie Lourdes grot wat bekend staat bij veel bedevaarders.
Ik pak een pad door de natuur omhoog.
Er staan bussen vol en tis best druk. Een groep mensen uit Polen houd me aan en willen graag met me op de foto.
Tis een mooie plek met een parkachtige omgeving.
Er is ook een buitendienst wat mij zeer aanspreekt. Dat hebben we soms op Erica ook … maar nog veels te weinig.

Ik loop veder richting grote plaats Makarska waar ik een broodtje wil kopen bij een bakker. Een man stopt me 100 kuna toe. Tis altijd vreemd as mensen je zomaar wat geven. Maar ik heb geleerd dat het is om je te ondersteunen in je tocht.

In de oude plaats zoek ik de vm Kathedraal op. Ervoor zit een groep die muziek maakt. Ze zijn net gestopt Ze vragen wat ik doe en spontaan zingen en spelen ze nog een nummer voor mij naar Jeruzalem.
Dat zijn momenten met kippenvel.
Ze komen uit Warschau Polen.
Ik klap voor ze en bedank voor het mooie moment.
Ze waren ook al in Medjugorje.

Ik zoek nog even naar de priester van de grote kerk maar kan hem niet vinden. Een meisje helpt me mee richting pastorie in de nauwe steegjes. Maar helaas er is niemand dus geen stempel.

Ik loop veder over de boulevards langs de zee.
Ik koop een radler in winkeltje en ga weer mooi nog zwemmen bij een mooie baai.
Opeens worden we overvallen door grote golf ik spring in de benen en red zo goed as kwaad mijn spullen …vooral de tas en mien schoenen.
Mensen naast me hebben alles nat.
Alleen voor hun ist maar de dag uitrusting. Voor mij zit mijn hele pelgrims leventje in de tasse.
Gelukkig weinig schade Want dat zout kan heel wat aanrichten.
Een Poolse vrouw brengt me een vrucht van een kaktus waar veel vitamines in zitten.

Ik laat me weer drogen deur de zun en ga weer bij de pad. Ik koop me een lekkere kipkebap waar ik me de vingers bij aflik.

Weer stuk verder over een natuurpad kom ik bij de grote badplaats Podgora uit. Ik hoop hier een plekje te vinden.
An het eind is een kerk.
Wanneer ik er aankom blijkt het meer een kapel te zijn op een begraafplaats.
In de verte zie ik ook een gebouw met een kruis. Ik kiek op de slimme telefoon en zie Rk kerk staan… dus door maar op an. Het is een moderne kerk van beton in vorm van een tent uit jaren zestig vorige eeuw. Hij is hij is helaas ook dicht.

Het word ook zo donker dus ik denk wat nou. Ik zie op de route eigenlijk voor morgen verder omhoog op de berg nog een kerk. Tis een oude grote dus daar maar heen. Ik zoek een weg omhoog over treden en een old pad. Dat scheelt qua afstand maar tis wel flink klimmen.
Ik kom an in t schemer bij een huis ervoor waar ik een grote kerel tref.
Hij verteld me dat de kerk dicht is en de pastoor naast de kerk is waar ik was. O sjit denk ik. Ik vraag of hij misschien een tel nr heeft om te bellen maar daar heeft hij weinig zin in.
Ik loop nog wat rond en hoor muziek ik een oude school naast de kerk. Er zit een cultuur muziek groep in maar ze komen hier niet vot. Geen nummer van de pastoor dus. Dan uiteindelijk maar in t donker de weg terug.

As ik aankom vind ik licht in de pastorie an de achterkant waar ik aanklop

De pastoor kan een beetje Engels maar is best argwanend. Hij vraag om papieren en mijn paspoort. Ook vraagt hij om mijn call waarom ik loop. Ik leg hem dat uit en hij neemt me vervolgens mee naar andere zijde gebouw waar boven een heel appartement voor gasten is. Hij zegt dat ik in de gang kan liggen maar ook op een slaapkamer… as ik vraag ook te mogen slapen op een van de bedden reageert hij weer wat vreemd maar tis wel oké. Ook geeft hij me stempels van de parochie. Ik denk dat deze beste man vaker is teleurgesteld.

Ik kan me douchen en zet met heet water koffie met mijn filtertje op mijn kopje. Heerlijk.
Even bellen blog bijwerken en dan te bed.

Nog twee dagen met wel wat minder weer en dan vertrekt gips en Maurice naar de bestemming Medjugorje.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg