6:30 worden we wakker van de tweede keer dat de wekker ging van onze Engelse slaapgenoot. Gipsy sliep wat minder ditmaal. We wisselen elkaar zo de reis wat af. We maken wat water warm voor thee en een gekookt eitje en een bak koffie in het pruttelpotje wat hier veel is. Ik praat nog ff met een vrouw uut Lucca die allenig op de fiets een stuk pakt van de via Francigena We gaan weer op pad langs en over de bergen. Het wissels wat af door klimmers op natuurwegen en over de gewone straat.
Op de natuurwegen is het gevaarlijk glad door het leem en de gladde stenen. We klimmen tot 1100m1. Er volgt weer een kruising met een gewone autoweg en we vinden een hostel die op het pad ligt van Rome over de via francenica tot Santiago de Compostella. Jammer der gien mens is dus ook gien koffie en thee.
Een stuk verderop de weg gelukkig wel we zien allemaal vlaggen en een zuil met gedenkteken van de motorcoureur Marco Simonceli die overleden is tijdens een wedstrijd.
Zijn vader en Valentino Rossi komen hier morgen om hem te eren. Er komen dan wel dik vijfhonderd motor mensen dizze kant op. Het is omdat dit een geliefde plek is voor de rijders. Ik bel ff met mien zeuns en met name de jongste die zelf ook een tied reed met de junior track van Nederland. Best wel eem bijzonder hier dus. We kopen ons in de gezellige bar koffie, thee en gevulde croissants ook bestellen we een paar broodjes met salami en eentje met Parma s Schenke gezien der weinig te krijgen is verder op het pad. Op dit punt staat boven op de berg met mooie trappen bereikbaar een klein kerkje en erachter is een poort voor wandelaars overgang Parma met Toscane. In dit gebied is het gelijk een stuk mooier, en wat groeit er weer boven op de berg Erica heidebloemen. Wat mooi toch zo n vertrouwde plant zo ver van huus op een Toscaanse berg. We gaan behoorlijk bergafwaarts en we treffen ook de Engelse jonge wandelaar Sheng weer en even later de twee wandelaars c.q. pelgrims uut Liechtenstein. Sheng hebben we doorgegeven aan de BBC die ons via via benaderden en op zoek waren naar pelgrims op de via francenica. We zijn zelf dan tijdens de opnames niet meer op het oude pad maar buigen af richting Florence en Assisi en uiteindelijk Rome de franciscaanse voetreis. De vergezichten zijn hier heel mooi en op de toppen v.d. berg soms een dorpje.
Bij een stroom met een hangbrug erover maken we pauze om ook lekker pootje te baden en wat te wassen.
We passeren weer wat oude mooie dorpjes en lopen langs druivenstruiken het blijft welkom fruit op ons pad. Opeens betrekt het weer en krijgen we nog een paar dikke buien op ons in en in een oud dorpje staat ook zo n Mongoolse tent voor overnachtingen Onze Engelse vriend van Mongoolse komaf zit er niet in vast wel leuk voor een nachtje. We lopen en klauteren en dalen vandaag wat af en eindelijk vinden we dan een droog plekje in een oud stenen schuurtje welk al eens is losgebroken vlak naast een kapel. Eem fijn droog zitten op een stapel planken.
Verderop een oude man met rollator die wel met dizze pelgrim op de foto wil. We verstaan elkaar niet maar hebben wel lol. We naderen de oude stad Pontremoli.
Een grote toegangsboog naar de stad en oude kerk met koepel er is opdat moment een mis an de gang.
We kopen ons een lekker ijsje. We zoeken een hostel vlakbij het treinstation waar onze vrienden Gerald met zijn duutse Annet met hun camper staan die ons ook eem opzoeken. Altijd mooi om welke van het thuisfront te treffen.
As we richting hostel willen blijkt de weg naar boven te zijn afgesloten we krijgen spontaan wat hulp van enkele mannen. De ene spreekt vrij goed Engels en hij belt voor ons wat rond. We kunnen overnachten in een soort van Privé hotelkamer bij zijn tante in de binnenstad. Het blijkt een te gekke mooie oude kamer te zijn met ook nog eens een vrij chic badkamer. Ze vragen 25 van ons i.p.v. normaal 40. We zijn best moe en ook wel eens an wat luxe toe. Bovendien willen we niet te ver van onze vrienden uit de buurt. We laten de tassen achter en zoeken de camper op. Gerald heeft zoals beloofd de bier lekker koud en een pak lieveling s thee van gips en een paar zakken dreuge worst bij zich. Geweldig wat een kerel. We kruipen lekker met mekaar gezellig in de camper er Annette maakt bami met eieren klaar. We hebben het barre gezellig. Der komt zelfs een fles whisky op de tafel. We gaan vot en ik heb zo n schik dat Maurice een deel bij me op de schouders mee get richting luxe kamer. Wat een mooi einde van best wel vermoeide dag.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg