Maurice was heel onrustig en piepte wat af. We gingen geregeld naar hem toe en aangezien de mensen hun slaap hard nodig hadden heeft Gips hem verderop in een nog leeg plekje naast de andere koeien gezet. Tegen zeven had Kobi ons ontbijt reeds klaargezet en zij aten tegen half acht, maar we moesten richting gondel lopen die om half acht weer naar beneden ging. We namen afscheid en gaven hem geld voor met name het eten; ze konden het goed gebruiken immers. Onderweg vond ik een bijzondere bloem voor mijn vrouwelijke medepelgrim. Dagelijks krijgt ze er eentje voor voorop de bretels.

In de gondel zat al een mannetje te wachten. Hij was als gepensioneerde ook actief op de alp. Hij vertelde ook van een wolvenroedel die hier in het gebied leefde. Gelukkig voor Gipsy was het nog goed bewolkt, zodat ze de diepte niet goed mee kreeg. Onder aangekomen stond de gondelman reeds klaar met mijn wandelstok. Toen hij Gipsy haar bloemetje zag vroeg hij hoe we er aankwamen; het bleek (beschermde) edelweiss te zijn. Bijzonder om toch ff geplukt te hebben zo hoog op de alp. We liepen verder door de zgn. Konkelpass... een mooi gebied met veel idyllische plekjes door de stromende beekjes. Het regende wel wat vandaag en de temperatuur was ook niet echt hoog. We passeerden een bergcafeetje en ik kreeg erg zin in een kop koffie, helemaal toen ik de houtkachel rook. Eigenlijk was hij dicht maar de deur was open en de eigenaars hadden wat bezoek in hun hippystijl kamer café. We gingen ff lekker op een loungebankje genieten van koffie en kannetje thee. Er was ook een nicht uit Canada die erg geïnteresseerd was in onze reis en we wisselden de contacten uit. Er kwam ook een oudere herder op bezoek bij de lekkere houtkachel. Hij had een goedbetaalde stressbaan opgegeven voor het huidige herder bestaan hier zo in de bergen. Er kwamen nog meer mensen; ook een vrouw uit Californië. Ze was erg enthousiast. Het was zo gezellig dat we haast niet weg kwamen. Ze wilden nog met ons op de foto en de Californische Edie gaf haar telefoonnr. ook voor contact; met name ook om de reisblog te volgen. Toen ze hoorde welke richting we liepen voor vandaag nodigde ze ons uit om bij haar te komen logeren in een berghut vlakbij ons eindpunt voor de dag Thusis.

Wat gebeurt er toch allemaal zo met ons. We gingen vol enthousiasme verder door het fraaie gebied ook weer de bergen in en daarna zeer stijl bergafwaarts tot plaats Tamins waar we ff rust namen. De zon en regen wisselden elkaar telkens af. We gingen verder links en dan weer rechts langs de Rijn. We wilden graag eindigen in Thusis waar de via Spluga begon. De oude weg over de Alpen naar Italië. Van daaruit konden we zo ff met een busje na Edi haar onderkomen. We hadden geregeld contact gehad en ze was heel enthousiast en wilde ons tegemoet komen op het bahnhof. Tegen zeven uur naderen we het stadje met een maximale dag afstand van dik 38 km. Ff naar de winkel en toen kwam het busje er ook al aan met onze Californische girl. We gingen in een soort van taxibusje de bergen in waar het vs. winters mooi skiën moet zijn. We kwamen aan bij haar prachtige berghut. Die ze als vakantiehuis had.

Ze had reeds het avondeten al voorbereid en we aten gezellig met zijn drieën nadat ik de openhaard in de brand had gebracht. We aten lekker met als vlees ambachtelijk uut de streek worst van rund en hert. Een bijzondere plek en een lieve vrouw die net was gescheiden van een redelijk bekende acteur.

Ze was hier ook ter bezinning of ze hier verder weer zou gaan wonen. Gips wilde nog ff douchen maar er was te weinig water omdat de bron nagenoeg geen water bracht door de droogte.

We gingen na een heel gezellige avond lekker plat op de logeer zolderkamer van de idyllische waldhut.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg