Tegen zeven uur op en na een uurtje zijn we alweer on tour langs de Adda en een parallel ermee lopend kanalensysteem met diverse sluizen en stuwen; uitgedacht door Leonardo da Vinci.

Ze hebben er wel dik 200 jaar over gedaan om het te maken vanaf het Lecco Comomeer. Er zijn hier veel wielrenners actief op de goed aangelegde fietspaden. Die hoofdzakelijke mannelijke zijn en vriendelijk. Na een tijdje treffen we dan eindelijk een bar met terrasje met picknickbanken op een relaxed plekje met op de berg erachter een oud kerkje.
We treffen de man achter de bar, die onderweg ook al informatie gaf over het te wandelen stuk pad richting de Via Francinica.

We nemen bij de koffie een lekkere koek. Er is ook een goed Engelssprekende wielrenner. De mensen van de bar zijn ook erg geïnteresseerd in ons en willen graag op de foto en er wordt gebeld naar een journalist om ons te interviewen voor een regionaal nieuwsblad. We maken wat leuke foto’s en wisselen de contacten en gaan weer verder. Verderop weer een familie die met ons op de foto wil samen met twee kleine meisjes die ook een klein gelukspoppetje krijgen. We doen dit al de hele tocht zolang we die nog hebben.

Verderop zitten vele vissers die achter elkaar kleine visjes vangen. Zal wel op de pizza komen. We gaan rusten bij een soort grot. Verderop zijn we Maurice weer eens zoek; weer verstoppertje aan het spelen in het water. We komen an bij een stadje met kasteel. Eerst gaan we de bult op omdat er een winkel is. Maar het is siësta tijd dus weer terug naar een restaurant aan het water voor drinken. Gips ziet een grote gevulde koelkast en pakt een cold blikje cola waar ze dol op is en ik wil me een flesje bier pakken maar dat get wat mis, dus er liggen enkele (gelukkig niet stuk) op de grond.

De vrouw achter de bar helpt en der man komt uit de keuken en as hij me ziet wurgen met de rugzak gef hij mij het biertje. De vrouw zegt tegen Gips dat zij haar cola ook kreg voor het geduld. Als ze in de gaten kriegen dat we pelgrims bent uut Nederland zeggen ze “jullie zijn gast en of we ook zin hebben in pasta”. Heel bijzonder omdat er best goed gekleed folk komt hier. We krijgen ook nog koek en koffie/thee na. Geweldig weer en ze willen natuurlijk nog met ons op de foto. We geven ook het contact af voor de blog. We lopen verder langs het kanaal- en rivierenstelsel en ik kijk mijn as monumentenman de ogen uit. Dit is nog wel wat anders as het gemaal van Lemmer welke ook heel mooi is trouwens. Het water is ook steeds nog zo mooi helder dat je de vissen ziet. We naderen een stadje waar we worden aangesproken bij een barretje in een straatje, door mensen die aan het bier zijn.

Voordat we erop verdacht zijn krijgen we ook wat te drinken. Hij is een zuid Italiaan van afkomst en heeft ook lang gezworven door Europa. Ook heeft hij een tijd gewoond in Denemarken. Ze willen ons ook wel onderdak geven, we kiezen toch maar voor doorlopen want ze wilden ook wel graag een jointje roken. Tja niet iedereen komt uut Amsterdam en rookt haha. We willen ook graag nog een stad verder eindigen.

In Cassona d Adda zijn drie Rk kerken en wanneer we rondvragen komen we aan de deurbel van een kerkgebouw waar gelijk een vriendelijke pastoor ons helpt met een stempel en hij haalt vervolgens de vicaris erbij die ons verwijst na een soort van klooster en sportcomplex verderop waar plek voor ons is. We zijn er weer blij mee! De vicaris is een vrij jonge man en spreekt zowel goed Engels als Duits.

Het gebouw met binnenplaats kom je binnen via een grote poort. We krijgen een vergaderruimte toegewezen en we kunnen ons douchen bij een sportgedeelte achter het gebouw. Ook mogen we gebruik maken van de grote keuken. Het is hier wel vakantietijd maar er lopen een paar mensen rond. Ook wat jeugd en jeugdleiders. Gipsy koopt eerst eten en daarna kook ik pasta voor twee.

Daarna maken we ons bed weer op en na douchen gaan we weer plat.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg