Weer tegen 7 uur zijn we wakker en een uurtje later hebben we de tassen weer op de rug. We gaan eerst langs een bar voor koffie en thee en lopen over de markt door de stad heen. De stad uit lopen we door een soort moerasgebied heen dan weer stukken over een drukke straat. We moeten goed de ogen weer open hebben gezien de drukke rijstijl van het tegemoetkomend verkeer. Ook pakken we nog een grote rotonde mee en dan wordt het wat rustiger langs wat agrarische wegen. Een man stopt even met de auto en geeft ons een paar appels we komen ook langs vliegveldjes een voor radiografische en 1 voor ultralight. Dat liekt me ook nog wel wat zo te vliegen. In de verte zien we veel bruggen langs de bergen voor de drukke weg. We moeten ook de berg op langs oude wandelwegen die deels zijn weggespoeld en telkens lopen we onder de bruggen door. Gipsy ziet nog een grote slang zon enge gele. We naderen een stadje waar ik in het stadshuis om een stempel vraag op een bankje onder wat bomen rusten we wat uit. We moeten vervolgens langs een grote weg weer tegen het verkeer in dit soort wegen zijn best wel saai zo achter elkaar an lopen. We komen langs een oud kerkje waar de pastorie net wordt verbouwd. Een vrouw vragen we om water ze vertelde dat de pastoor overleden is en brengt ons lekker koud bronwater vervolgens gaan we daarna langs een rivier welk weer op de via francigena ligt.
Er lopen ook vier dames met rugzak en we lopen zo samen wat op. Ze doen elk jaar een stuk cammino ook wel eens in Spanje. We lopen de voorstad binnen van het oude Lucca. Dan een mooi open grasveld met de oude vestingstadsmuren. Lucca is echt mooi met heel veel kerken. We lopen door de fraaie steegjes en komen op een groot plein bij de grote San Michel kerk. Het is er erg gezellig met wat straat muziekgroepen. Ik scoor ook nog een mooie stempel v.d. kerk. Buiten gaan we lekker met de rug tegen de kerk an genieten en gips haalt wat drinken bij een klein winkeltje. We denken op eens waar is ons Maurice. En hij lig mooi in de kerk op de koude vloer. We zoeken het hostel op van de Via Francinica maar hij blijkt al vol te zijn je moet vooraf reserveren!!!!! Een vrouw achter het loket begint te bellen maar het andere hostel wil geen hond hebben bang voor vlooien. Ze hebben strenge regels. We laten zien dat Maurice een paspoort heeft met alle inentingen. Maar helaas. Ze bellen nog wat rond maar het wordt niks. We balen omdat we weer verder moeten en de vele kerken bieden geen onderdak. Dan maar weer de oude stad uit. We lopen langs kerkjes en oud soort klooster. Een vrouw door de bel intercom kan wel Engels maar we kunnen er niet terecht. De pastoor komt later weer. Maar gezien het alweer donker wordt gaan we maar verder en kijken naar een huis met wat tuin om te vragen voor plek met de villa. Ik vraag een vrouw die even later terugkomt met een jongere vrouw die zowel Duits als Engels kan vanwege haar werk. Haar vriend een grote beer van een kerel komt er ook bij en ze bespreken ons en de situatie eerst met elkaar. We laten ook het document lezen ze zijn heel vriendelijk en we kunnen een plekje zoeken achter het huis in de tuin. Gezien het slecht weer wordt verwacht vragen we of de tassen onderdak mogen. En dat kan ik zet de tent op en gipsy blaast de luchtbedden vol. We vragen waar een winkel zit en waar we wat kunnen eten Vervolgens raken we an de praat en hebben best wel een klik en lol. Ze overleggen weer en zeggen dat we ook wel in hun huis kunnen. Ze hebben een kamer over naast de badkamer die we ook mogen gebruiken. Monique springt de jonge vrouw spontaan in de armen. Wat mooi weer. We zetten de tassen binnen neer en ik breek gelijk de villa maar weer af voordat hij nat wordt. We gaan daarna nog even langs de winkel en nemen een extra biertje mee voor de mannen. Ook pakken we een pizza bij tent vlakbij. As we terug komen gaan we met de familie eerst een bakje koffie doen. Het blijken hele lieve mensen te zijn de ouders wonen beneden en de zoon die van oorsprong uit Peru komt woont samen met Martina op de eerste verdieping. Hij Matteo is ook rugby trainer van haar. De ouders hebben heel wat Maria plekken bezocht o.a. Lourdes en Medagori. We praten zo fijn over onze reis en de ervaringen de moeder geeft ons nog een kruisje van Franciscus en ook allebei een gezegende armband van uit haar bedevaart in Bosnië Herzegovina Medogorje
Wat een lieverds natuurlijk vertellen we ook over dag twee van onze reis en dat we ons gezegend voelen. We drinken nog een biertje met elkaar en ik heb nog een dreuge worst om te verdelen. Daarna gaan we douchen en fijn te bed op het nachtkastje liggen twee training jassen voor ons klaar v.d. rugbyclub met een lief verhaaltje. We zijn er stil van hoe deze dag weer zo bijzonder eindigt.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg