Om 7 ga ik in de benen vader en zoon zijn ook al op en ik tref moeder ook in de keuken. Ze is net terug van haar werk.
Tis ook een aardige vrouw maar spreekt ook amper Engels.

Gelukkig doet de zoon dat wel goed. Hij verteld over zijn toekomst plannen. Hij doet een dubbele opleiding. Zowel voor pastoor as IT computer opleiding.

Moeders maakt me nog een ontbijt met gebakken eier voordat ze in bed stapt.

De pastoor geeft me nog sieraden.
Een soort van rozenkrans voor mij en voor gips krijg ik een armbandje mee.
Ze hebben een heel heilige hoek in de kamer ingericht. T lijkt op een mini kerk met tabernakel.
Hij verteld ook in Jeruzalem te zijn geweest drie jaar terug.
Dan komt hij met een olie aan in een potje uit een lamp die Brande bij de grafkamer van Jesus Christus.
Met een kwastje maakt hij er een kruisteken mee op het hoofd van zijn zoon en daarna die van mij. Heel speciaal en ook gewoon zo as hij het doet.

Dan ist weer tijd voor vertrek en afscheid. Natuurlijk met een klompjespaar.
Met Simon hou ik digitaal contact. Hij geeft me ook nog twee armbandjes voor mijn zoons en nog een van hem zelf die ik beloof te brengen naar Jeruzalem.
De priester geeft ook nog geld om kaarsen te branden in de heilige stad.

Bij de pad heb ik wat last van de voeten van de vorige dag. Ik doe vandaag maar s niet te gek.
Het agrarisch gebied waar ik door trek.
Een man wijst me op een binnendoor pad.
Dan gaat het over op teerstraat richting de Griekse grens.
Bij een dorp zie ik een vrouw druk doende bij een wasstraat en vraag of er ook koffie te koop is.
Dat was in Albanië standaard.
Dat is er niet zegt ze …maar ze wil wel wat voor me maken. Ze /Stella is een alleen staande hardwerkende vrouw die ook druk was met het verzorgen van haar zieke moeder.
Ze spreekt ook goed Duits en we zitten zo ff gezellig bij elkaar.
Dan komt er een auto en moet ze weer an de slag. Ik bedank haar en ga ook weer bij de pad.

Cor bericht en probeert nog via een omweg bij me te komen. Hij is nu in Servië.
Bij een kleine market koop ik nog verschillende dingen want ik heb nog Macedonisch geld.

Tis vandaag best weer warm en ik pauzeer op het kleed tegen een houtwal in de schaduw. Lekker ff de voeten bloot.
Dat doen we altijd vaak zodat we de sokken wisselen en de voeten vrij spel hebben. Nu ist echt neudig.

Ik eet lekker brood met gekregen gekookte eieren van Simons moeder.

De weg gaat veel over harde wegen en dat vinden mijn voeten minder.
Ik pak vaak daarom vaak een stuk berm.
Het agrarisch gebied lig tussen de bergen die gewoon doorlopen tot over de grens.

Dan komt de grensovergang en ik loop de rij auto’s voorbij Dat is altijd wel eem mooi.

Bij het loket zijn ze alleen maar nieuwsgierig wat ik doe.
Ik passeer de grens weer zonder probleem. De Macedonische politie ziet mijn paspoort en herkent Emmen van het voetbal. Das toch ook grappig.
De Griekse politie vind mijn stok te gek.

Dan ben ik in Griekenland. Land nummer10 !
Bij een bar drink ik er eerst een Grieks blikje bier en bak koffie op.

Cor meld dat hij geen grens overkomt en hij gaat retour. Echt jammer vinden we beide. Tis ons kennelijk niet gegund.

Ik passeer eerst het dorpje Niki waar weinig is en pak de weg weer op richting Florina.
Onderweg helaas weer over teerstraat maar ik tref een pruimenboom waar nog een partij an zit.

Ik loop zo door tot het dorp Ano Kalliniki waar ik wel wil blijven.
Het geheel is hier best mooi.
Bij de orthodoxe kerk is een vrouw druk aan het poetsen. Ze spreekt slecht Engels maar ze maakt me duidelijk dat er over een uur iemand komt.
Er is een uur verschil weer tov Nederland.

Ik ga zitten wachten onder een leuk afdak.
Dan komt een man die vraagt me te kunnen helpen.
Hij belt en een half uur later komt hij met een vrij jonge pastoor.
Die neemt me mee naar het bijgebouw waar ze gelijk de houtkachel aanmaken.

Ze hebben geen bed maar de twee schuiven wat banken aan elkaar.
Daar kan ik met mijn matrasje wel op.
Er is ook een kleine keuken en een toilet dus dik veur mekaar.

De pastoor brengt me even later ook nog warm eten en een tasje voor morgen met broodtje en fruit.
Ik eet fijn de met rijst gevulde paprika’s bij de kachel en ik mag ook een paar biertjes uit de koelkast pakken.

Later werk ik mijn dagboek nog bij en tik nog een blog.
Dan maak ik mijn bedtje klaar en onder genot van houtvuur warmte val ik in slaap

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg