Er is een uurtje extra der bij gekomen ook hier vannacht en ik sta op rond een uurtje of 7/8.
De oudtjes zijn al op en druk in de weer. Moe in de keuken achter t holtvuur fornuis en pa drok met het voeren van de dieren.

Ik ga mooi bij moeke zitten achter de kachel. Er word weer een tafel voor me neergezet bij een van de banken en ik krijg brood met gebakken eier en een bord met eigengemaakte jam.
Ik wil deze mensen wel wat geven want ze hebben het financieel niet te best.

Behalve een stel klompjes geef ik moeders wat centen.
Jammer dat de dochter der nog niet uut is voor het vertalen. Ik doe het met een paar woorden via de slimme telefoon.
Nog ff een foto en dan weer bij de pad de via Egnatia ..

Bij de over te steken rivier zit nog een café bar waar ik nog eentje neem en dan op via de oude land /zandwegen naar de grote plaats Perrenjas .
Tis hier stoffig maar best ook mooi. Ik zie de bessen waar ze ook raki van maken .

Bij een kleine winkel die van alles verkoopt koop ik een brood, wat bananen en een kopje koffie voor ca 2 euro. Ik ga mooi zitten voor de winkel van Sinkel.

Langs huizen loop ik en zie ze volop drank stoken .. zo in de achtertuinen.
Ik loop voor een deel op een grote weg langs een oud vervallen fabriek.
Verderop een klein meer.

Ik zie hier weer veel ellende met de honden. Meerdere zijn zwanger en of lopen in t veld met pups.
Ook tref ik weer verschillende zo op de dag dood aan langs de weg.
Niemand ruimt ze op. Onderweg heb ik al diverse keren de kadaver lucht in de neuze had.

Ik buig af en ga de berg beklimmen via de Via egnatia. Het is weer zoeken maar dan kom ik er weer op. Onder een oude brug rust ik uit. Deze berg is de laatste voor mij in Albanië.
Ik klim verder omhoog en er zijn brugjes en ravijnen. Dan ineens voor me op het pad… een schildpad. Ik doe mijn stok er tegen an voor een foto . Er komt geen beweging in dan blijkt dat het leven er al uut is. Er zitten alleen nog maar een paar botjes in.

Ik ga het laatste stuk omhoog en dan zie ik het meer van Ohrid. Het meer lig an Albanië ,Macedonië en Griekenland.
Ik ga deze dagen eerst een stukje noordwaarts om het meer te ronden en dan buig ik af op Griekenland an.
Bij een koffie bar maak ik mijn Albanees geld op an blikje bier en kop koffie.
Ik krijg de grensovergang op een straat naar beneden toe. Het gaat vrij makkelijk bij de controles en dan .. ben ik in Macedonië.
Het internet en bellen is weer gebeurt.

De zon zakt al weer vrij rap en ik pak een stuk natuurpad richting het meer. In het bos een leuk klein Mariakapel voor intiem gebed.

Het dorpje komt in t zicht en daar vraag gelijk an enkele mensen naar de kerk of een pastoor. Het word hier lastig zeggen ze gezien de pastoors hier niet wonen.

Dan verder langs het meer waar enkele bar s en restaurant s zitten.
An een goed Engels sprekende vrouw vraag ik om hulp voor een plekje voor mijn tent ..nadat ik uitleg heb gegeven wat ik doe. Ze vind het interessant en ze kan me wel wat eten an bieden maar een plek word lastig zegt ze.

Ik vervolg eerst de weg maar voor een plekje.
Er brand een vuurtje zie ik en het is een leuk stuk gras aan het meer.
Ik praat met het stel an het vuur afkomstig uit UK en het blijkt een mini camping te zijn.
Ik leg uit wat ik doe en er is een telefoonnummer van de eigenaar bij het waslokaal. Gezien het mijn weg is om niet commercieel te overnachten wil het stelletje ook wel voor me betalen. Maar dat is niet nodig want de Engelse eigenaresse vind het wel oké voor mij voor 1 nacht.
Ook al is het hier maar een klein bedrag ik probeer vast te houden an mijn principes.
Het stel bied me drinken an en ik zet eerst de tent op .. idyllisch an het meer.

Dan ga ik eerst terug naar het restaurant …ze zijn blij dat ik wat gevonden heb en vervolgens krijg ik een bord eten van het huis. Zo begint de eerste avond niet gek in Macedonië. Ik geef de blog af en we praten nog wat.
Met volle buik weer terug richting het kampvuurtje in een halve biervust.
Ze zijn terug van een klein Grieks eiland Lily is half Grieks en vaders kant woont daar. Pears is Engelse maar heeft ook gemengd bloed in zich.
We hebben leuke gesprekken over de zin en onzin van t leven. Groot gelijk dat ze mooi met een busje rondtrekken. Ook al hadden ze daar wel dikke pech met.

Na wat glazen wijn uit Griekenland zoek ik mooi mijn villa op. Binnen lig een onaangename verrassing op me te wachten. Het luchtbed is lek… ik zoek naar oplossingen en met hoofdlamp op vind ik nog wat lijm vd schoenen en dan schiet me te binnen dat ik het ventiel van mijn oude mat er af moest snijden van de fabriek voor dat ik een nieuwe krijg.
Daar zitten nog kleine stukjes luchtbed an Ik knip een stukje rond en zo fix ik het. Gelukkig kan ik weer fatsoenlijk slapen. … en dat duurt niet lang.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg