Ben mooi op tijd wakker zo rond 6 uur
Ik pak mijn spul bij elkaar en denk mooi op tijd te vertrekken omdat het nog dreuge is .. maar dan is de buitendeur nog op slot. O ja de pastoor noemde wel zoiets. Denk zal wel om zeven uur naar beneden komen maar nee en het is nog goed stil in het grote gebouw.
Bij de trapopgang begin ik wat hallo en goedemorgen te roepen maar geen gehoor. Een dik half uur later komt dan de pastoor er an en kan ik er uut.

Ik koop een broodje bij een bakker en een kop koffie bij een barretje. Later nog eentje in mijn thermobeker want ik ga de natuur weer in.

Uit het stadje met aan de rand wat oude koeien boeren loop ik de prairie op. Mooi gelegen tussen de bergen. Hier en daar lopen kudden schapen met herder.

Ik loop achter een boerderij langs en kom op een straat met aan het eind een modern gebouw tegen de berg an. Het blijkt een ingangsgebouw te zijn van de grootste druipsteen grotten van Kroatië. Ik ken dit soort grotten en zijn erg mooi.

Ik praat met de mensen achter de balie en ga dan omhoog langs stenen trappen. Een stuk omhoog tref ik een tralie deur aan en die staat zo open. Heb ik eem mazzel ik loop zo de mooie grotten in.

Na ff genieten en wat mooie foto’s ga ik weer verder. Ik moet de berg vandaag nog over en de man achter de balie gaf aan dat ik er niet via de grot doorheen kon toen ik dat eigenlijk meer voor de grap vroeg.


Ik ga een grote straat over en moet dat weer op zo’n bekend bospad omhoog aangegeven met rode stip of witroodwit teken op boom of steen. Het is weer klimwerk en moet steeds de weg zoeken door het ruige boswerk. Dan begint het hard te waaien en komt er een dikke donkere lucht achter me aan. Ik doe gauw pastoors zien regen jas aan en de hoes over de tasse. Ik krijg de volle laag en het stopt maar niet ook de paden met klimwerk is pittig en ik moet bij elke stap wel even oppassen waar ik de voeten zet.

Het gaat maar door en ik word kletsnat. De jasse is ook niet dicht en ik krijg het koud. Als het op een moment een beetje rustiger is ga me achter een dikke steen snel omkleden. Een droog t’shirt trui en jas. Zodat ik niet verkleum. Mijn vingers zijn wit van de kou.

Ik denk ik moet flink bewegen dus ik probeer ondanks het zeer slechte weer door te stappen en te klimmen.

Ik kom wat over de hoogste punten en vind later een paar verlaten bouwsels.
Bij de ene schuil ik wat en wring mijn kletsnatte sokken uit.
Zo gaat het door tot ik in de verte een paar huizen zie in een mooi dal. Dat moet Krupa zijn.
En als ik op een gewone weg kom zie ik het oude klooster ook liggen .

O gelukkig ik heb het gered denk ik.
Het is een prachtig mooi oud klooster met een soort toren koepel op de kerk en een verdediging toren er naast.

Het staat open voor bezoek en ik tref een vrouw aan Rada die Duits spreekt en als vrijwilliger hier af en toe is. Als ik vraag om een plek word dat lastig zegt ze want er komt een bus vol gasten aan waar ze druk mee is. Ik geef aan dat ik door en door nat ben en graag onderdak wil. Dan vraagt te aan een monnik zo een met een grote baard. Ze bedenken wel een plekje. Ik ga eerst bij haar in de oude kookruimte zitten waar ze in een grote pan roert op de grote ronde houtgestookte kachel. Daar zet ik mooi mijn natte schoenen bij.

Inmiddels hebben ze een plekje in een gasten drink ruimte en ze wijst me de wc en douche. Ze brengen me ook nog een matras. Ik ga me eerst douchen…wat heerlijk en dan weer droge kleren aan.

Dan mag ik ook nog mooi mee eten met de gasten uit Servië. Ik zit bij een priester en een grappige man met lange grote snor.
We eten wat Draga klaar maakt het is een soort bonen goulash en er komt wijn op tafel van het klooster waar ik een dag later heen wil.

Het word gezellig en met een aardige vrouw die goed Engels spreekt en we hebben leuke gesprekken. Na het eten beginnen ze te zingen. De een na de ander. Een man zet steeds in. Hij is de reisleider. Zijn dochter komt bij me zitten en spreekt ook goed Engels. Ze studeert cultuur en ik vind het allemaal interessant. Haar pa is net een jukebox zeg ik en zo lachen we ook wat af.
De wijn vloeit goed en de monnik komt ook helemaal los met allerlei liederen.

Dan ist tijd om de bedden op te zoeken.

Wat weer een mooi einde van zo’n ruige koude dag.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg