Ik ben al op als zo tegen zeven de pastoor boven komt kijken naar de pilger aus Holland. Ik krijg een mooie stempel en ga eerst langs de bakker voor wat bollegies en een kop koffie. Dan de bult op de natuur in.Tis eerst flink even klimmen en dan loop ik op een bergkam.
Hier zijn ook eindelijk meerdere wandelaars.
Bij een bankje heb ik een gesprek met drie vrouwen uit de buurt die een ronde maken.
De paden zijn zand en steenachtig en steeds door het bos wat wel fijn is gezien de warmte. Tis weer knap benauwd weer met dik dertig graad.

Een deel van het pad gaat langs Maria pad met een enkele kapel. Ik sta stil bij een gedenk kruis van een vrouw van 49 die hier is overleden. Dan sta je letterlijk ff stil en denk die was net zo oud als ik nu en geeft me nog meer reden om dit te doen. Je leeft maar 1 x !!

Ik heb ineens vandaag weer last van een blaar rond de hak en het loopt niet echt lekker. Morgen nader ik groot meer en word het tied voor wat ontspanning heb ik besloten.

Ik zie een stuk blote voeten pad en doe mijn schoenen maar uut. Een stukje is wel fijn maar even later op steentjes minder dus de dikke Meindel schoenen maar weer an. De voorkant gaat alweer los. Kit was niet de oplossing.
Gipsy heeft vandaag weer een prik bij de zenuw en hopen dat het meer gaat helpen. De pijn zakt nu wat in t scheenbeen. Ze is ook bezig met MRI dan weet je goed wat het is.

Even later belt ze en kreeg gelijk in de kliniek ook de mri. Het is wel duidelijk dat de hernia de zenuw blokkeert dit is dus nu duidelijk en iets anders wat er eerst werd gezegd dus best wel even slikken voor haar.
Ze kan nog 1 x een spuit krijgen. Het is nog afwachten hoe het gaat. Opereren is niet direct nodig zei de arts.
We houden hoop dat ze toch snel weer kan aansluiten.

Ik krijg problemen met mijn laadkabel van slimme telefoon naar extra accu. De telefoon loopt leeg en dan heb ik ook mijn water op. Ik loop langs wat huizen en hoor mensen in de tuin. Ik vraag om water en of iemand een I Phone lader heeft zodat ik kan laden.
Een vrouw komt in de benen en even later komt ze met een kan water. Ik mag ook wel ff in de tuun der bij komen zitten. Daar zit haar man , zoon, schoondochter en kleinkind. De zoon en dochter gaan op zoek naar een kabel en ik word ondertussen verwend met koffie en eigen gemaakte cake.

Even later komen ze met de juiste kabel en ik mag hem wel houden. Het is een aardig en gezellig volkje. Ik krijg nog een bak en de man wil mij ook een borreltje doen. Ik zeg dat ik dat beter niet kan doen want ik moet nog een plek zoeken. Dan helpt de vrouw me ook nog aan een plek bij de kerk. Ze kent de decaan. Geweldig nou dan drink ik toch een borreltje. Ik krijg ook nog wat eier met van eigen kippen.
Na afgegeven blog bedank ik ze van harte en loop richting het plaatsje naar de kerk.

De kerk vind ik maar het parochie huis niet direct. Dan komt een vrouw naar me toe en het is de secretaresse, ze brengt me naar het gebouw. Ik kan slapen in kinder onderkomen waar ook een bank is. Ook een kleine keuken waar ik de eieren kan bakken

Ze gaat ook even naar de pastorie waar een man uit Irak woont met een Mongoolse vrouw en zoon, hier kan ik me douchen .
Dik veur mekaar.

Ik ga direct douchen en heb daarna een mooi gesprek met de irakanees bij een kop koffie. We praten over de godsdiensten en zijn het er wel over eens dat het allemaal om dezelfde bal draaid. Hij verteld ook over zijn verleden uit Irak en dat hij vluchtte vanwege Saddam Hussein. Nu is helaas het bewind niet veel anders zegt hij.

We wensen elkaar het beste en ik ga maar eens even mijn eieren bakken. Allent ik krijg het electro fornuis niet aan de gang. Dan maar met mijn geklutste bak eier naar de buurman. Maar die is ook weg.

Das me ook wat. Dan maar ouderwets de grill der bij en op een vuurtje van takken krijg ik het wel klaar.
Heerlijk zo en ik had een biertje kold staan.
Daarna probeer ik mijn schoenen weer te lijmen met een warmte pistool welk hier lag voor knutselen.
Nog even dagboek bijwerken en dan ist alweer banktijd.
Morgen richting Attersee


Monique

Ik wil bij deze graag iedereen bedanken voor alle lieve woorden, kaartjes etc.

Zoals je al hebt kunnen lezen ben ik dus weer in de rugpoli geweest voor de tweede prik.
Helaas werkte de eerste niet of een klein beetje,
maar de zenuw uitstraling ging me in de onderbeen zitten waardoor ik bij het lopen last kreeg van een schaats scheenbeen

Dat was afgelopen weekend en ik moet zeggen dat het emotioneel even een paar dagen voor mij een diep dal was en het besef dat dit niet niets is en de kans dat ik Jeruzalem te voet haal niet reëel is.

Toen maar achter mijn oren gekrabbeld van nu wil een MRI scan maar op korte termijn is dat best zoeken maar we hadden er eentje gevonden en daar kon ik vrijdag naar toe.

Bij de poli aangekomen en dr schepers die mij behandeld gevraagd of hij ook eens is met mening van zijn collega en toen hij de foto’s bekeek vroeg hij mij waarom geen MRI ik zei tja dat is niet eenvoudig hij zei een woord die ik niet herhaal maar ik lag binnen 10 minuten in de MRI van de poli. Dank je wel dokter bespaard mee trip naar Amsterdam.

Zo’n MRI is niet prettig voor mij want ik moest een half uur stil liggen en dat valt voor iemand die altijd beweegt niet mee haha

Stiekem had ik wel angst wat eruit zou komen en toen de uitslag kwam van een zenuwbeknelling die de hernia veroorzaakt kon ik opgelucht ademhalen.

We blijven goede hoop houden en ik mag volgende week weer terug voor een volgende prik hij zegt het is beter om het op te bouwen dat geeft meer effect dus duimen we op een zenuw die kleiner en dunner wordt zodat de hernia er niet meer tegen aan drukt en Maurice en ik weer een tijdje kunnen aansluiten.




◦

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg