Tegen half zeven cq zeven uur worden we wakker en pakken de boel weer in.
Vandaag zondag niks los ..ook geen bakker. We vragen aan een vrouw die het hondje uitlaat of zei weet waar we iets kunnen krijgen, maar ze geeft aan dat hier in Thüringen dat zondags niet het geval is.
Ze biedt ons koffie en brood aan als we dat willen, nou das ja weer prachtig begin v/d dag . We gaan achter haar huis zitten en even later komt ook haar man er aan die nog niet helemaal fit is van zijn laatste biertje bij vrienden de vorige avond.
Simone dekt de tafel zelfs een ei erbij.
Oliver die boer weet veel uit de omgeving en we hebben met elkaar mooie gesprekken.
Gips mag ook nog douchen en dan word het toch echt weer tijd om richting de rennsteig te gaan. Na uitwisselen contacten en knuffels weer op pad richting Hörschel waar de lange afstandswandeling beginnen.
Tis mooi hier we passeren een oude brug met daaraan een kapel over een riviertje.
Bij het beginpunt van de rennsteig is het best druk. We moeten wat eten kopen zum mitnehmen want we weten dat er weinig onderweg is en vooral op zondag. Gips vraagt binnen in het restaurantje of we wat kunnen kopen en dat is in eerste instantie niet mogelijk vanwege familie bijeenkomst binnen. Wanneer ze uitlegt wat we doen komt de eigenaar later toch achter haar aan en mogen we naar binnen voor wat eten.
Met de buiken weer wat gevuld gaan we dan beginnen. Bij het beginpunt neemt ieder een steentje mee en gooit die an het eind van de tocht weer in het rivier.
Er hangen ook vele schoenen aan de wegwijzerpaal.
We moeten eerst de bergkam weer op klimmen wat ons nog mee valt.
Overal onderweg leuke zitbanken en ook hutten, enkele zelfs met houten bed.
Het gaat wat op en neer over graffel en zandpad. Ook veel bergfietsers hier die af en toe een ander pad hebben.
We passeren een gehuchtje Klausberg waar we vragen om water gezien we denken te moeten overnachten op het pad.
Bij een leuk huis meerkantig van leem en natuurdak hoort Gipsy mensen in de tuin en vraagt aan de vrouw om vers water ze is direct behulpzaam en vraagt of we ook even willen zitten voor een glas drinken.
De man van haar komt ook van achteruit de tuin en gaat bij ons zitten.
Het is direct heel gezellig en ze houden ook avonturiers. Maar dan meer per kano of kajak.
Na een tijdje stelt Sven voor of we niet een kleinigheidje mee willen eten en of ik een koud biertje wil. Dat klinkt ja as muziek in de oren en hij gaat de bbq op starten voor echte Thüringer Bratwurst. Christine maakt de tafel gereed die we in de schaduw zetten.
Ze heeft zelf gemaakte kartoffelsalat en tomaten uit eigen kasje die tegen het fraaie huis is aangebouwd.
Het is met elkaar zo leuk dat ze voorstellen om hier onze tent heen te zetten. We vinden het ook best en genieten hier ook echt even zo.
Ze moeten nog even naar haar ouders voor een weekend borrel en willen dan graag met ons nog wat drinken.
We zetten intussen onze tent op, op een vlak stukje grond. Als we de matrasjes hebben op geblazen proberen we ze direct uit in de schaduw en dat ligt zo fijn. En ja dan slaap je zo vot.
Dan zijn ze er ook alweer en laat Sven mij zijn eigen smidse zien waar hij bijzondere messen en oude dingen smeed voor veelal historische romeins en Germaans clubs.
We hebben veel gemeen en ik bekijk ook zijn kano’s.
Savonds later leidt hij me ook nog rond in het knusse bijzondere huis.
Ze hebben heel veel zelf gemaakt en met veel oud materiaal wat ik ook graag doe.
De dames kletsen ook aan 1 stuk door en hebben ook veel raakvlakken.
Als de zon onder gaat gaan we met z n vieren op een speciaal daarvoor gemaakte bank zitten. Wat een prachtig gezicht zo die grote rode bol ondergaat onder de heuvels in de verte.
Je word der stil van.
Nog 1 biertje en dan is het mooi west. De gastheer moet der al weer vrog uut. Hij fietst na zijn werk als monteur in Eisenach. Een tijd terug had hij nog een aanrijding met een hertenbok waarna hij 6 week uit de roulatie was. Dat hoor je ook niet vaak.
We wensen elkaar een goede nacht en nemen alvast afscheid van Sven.
Morgen zien we Christine weer die ons koffie en broodjes beloofd.
Wat een fijne zundag was dit.
Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg