De wekker van de jonge pelgrim gaat naast ons kamertje weer af tegen 6:30. We gaan er ook maar af gezien we heerlijk hebben geslapen we pakken eerst nog een bak koffie en thee bij het barretje van gisterenavond en lopen eerst parallel aan de zee langs de grote marmerboeren. Met enorme takels worden de blokken verzet. Er loopt hier ook een deel via francigena autoweg. En dan komen we via campings aan op een mooi strand aan zee. We pakken eerst een koffie en thee met koek om het te vieren. Vervolgens lopen we direct aan de branding voor de ligbedden langs. Het is raar we voelen ons nu wel enorm bekeken en er wordt op gegeven moment ook nog voor ons geklapt door de mensen vanaf hun relaxed bedje. Ik zeg tegen gips het liekt wel of we mee doen als individueel an de carnavalsoptocht. We hebben dikke lol maar we pakken even verder op toch de parallel boulevard c.q. voetpad. We gaan een stuk verderop bij een rustig stuk strand de zee in. De spullen laten we bij een badmeester achter geweldig even zwemmen met zijn drieën Maurice moet wel even wennen An het zoute water. Maar hij springt als een gek achter zien balletje an. We lopen zo de hele tijd langs de fraaie bloemen Riviera. Echt luxe omgeving hier met mooie hotels en op de achtergrond de mooie grote bergen. We drinken wat onderweg en pakken nog een strandopgang. We worden aangesproken door een Engelsman die grote bewondering voor onze reis heeft hij wil zelf binnenkort een stuk lopen in Israël
We geven hem wat goede tips en onze blog per app. Weer een stuk langs de boulevard en voor het stadje waar we een plekje willen zoeken komen we door een leuk park die gevuld is met kindervermaak. Gipsy maakt een praatje bij mannen die een pony rit verzorgen. Het lijkt hier wel een mix tussen ponypark Slagharen en Schloss dankern vlak over de grens bij ons bij haren. In het stadje bij de kerk aangekomen blijkt dat de avondmis bijna begint. Ik volg de viering en gipsy blijft bij de hond op de stoep. Het is hier nog elke avond een mis van een half uurtje. De vriendelijke pastoor kent ook wat Engels en met hulp van een origine Duitse vrouw krijgen we stempels en onderdak. Gipsy al zittend voor de kerk krijgt van een mevrouw eten voor de hond en een euro gipsy weet niet zo goed hoe ze hierop moet reageren, ook vragen twee vrouwen of ze wat eten moet waarop ze aangeeft dat dat niet nodig is. We lopen mee naar een gebouw van de kerk waar ook een beheerder op zit vanuit Napels. Hij heeft veel praatjes maar is ook behulpzaam. We kunnen op de zolder een soort van gym ruimte waar ook wat matrassen liggen. En er is een keuken aanwezig dus we halen wat eten om te koken. De aardige pastoor Roberto die zelf ook een hond heeft brengt even later ook nog eten voor Maurice. Een dikke pluim voor de Rk kerk hier. Het wisselt telkens sterk We genieten van ons onderkomen en slapen vlot weg met volle buik in de gymzaal zolder.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg