Tegen kwart voor acht worden we wakker op een heerlijk bed in de berghut met wandkaartjes uit Californië Hollywood en oude foto’s uit Zwitserland. Wat een leuke sfeer en onze gastvrouw Edie is al op en heeft de afwas reeds gedaan. Het is een prachtige vrouw zo op haar 58e. Ze besluit met ons mee te lopen aangezien ze ook genoeg an de kop hef om leeg te lopen en het ook reuze gezellig is. We bakken eieren en nemen een stevig ontbijt. Rond negen uur vertrekt de bus weer richting Thusis, waar we de Via Spluga gaan pakken; we hebben er erg veel zin in. Ook gezien de mooie plaatjes die we er reeds van hebben gezien.

Aangekomen in het stadje vertelt Edie over De bergtop voor ons waar een ridder woonde die zo gek was op een meisje uit de stad. Maar ze had geen belang bij hem en vervolgens gooide hij haar op zien peerd en sprong met haar van de berg zo'n 300 meter hoog. We klommen ff later langs de nog overgebleven ruïne. Het is direct klimmen en Edie is ook net zo'n berggeitje. Ik ben altijd al een wat minder fanatiek klimmer as Gips, dus kom ik as herder wat achter de kudde an. We komen over een grote hangbrug. Echt een geweldige mooie natuur hier over de Tamina kloof met azuurblauw watervallen en stromingen. Bij een volgende brug is een plek om pootje te baden, maar het water lokte zo dat ik ook snel ff erin sprong. Erg koud maar heerlijk. Daarna eem opwarmen op een dikke steen in de zon. Maurice is niet zo'n zwemmer maar zien baasje lokt hem der toch eem in met een balletje.

We gaan verder over de mooie paden en treffen bij een dorpje twee wandelende vriendinnen die ook wat dagtochten maken. De ene heeft een vriend die bij de Zwitserse garde werkt in het Vaticaanstad. Ze kan misschien nog wat voor ons regelen. Je moet namelijk via de garde een testimonium aanvragen. Dat is een document dat je, as pelgrim in Rome bent aangekomen, kunt ophalen We wisselen contacten uit ook weer voor de blog en mogelijk kan er ook een audiëntie aangevraagd worden met de paus. We zien het.

We lopen verder richting een oud dorpje Pignia waar de vader van onze neje reisvriendin woont. We passeren een plek waar nu drie grote populieren staan waar vroeger drie zogenaamde heksen zijn verbrand. Ze waren eigenlijk medicijnvrouwen die concurrenten waren van monniken in een Italiaans stad die een bijzondere zalf hadden uitgevonden. Wat ist ook wat; altied maar met die macht en rotcenten. Pa van 85 woont nog mooi op zichzelf in een voormalige oude pastorie. Ik kom eerst nog in gesprek met de buurman; een aole boer waar ik een old geitebelletje van krieg......eigenlijk voor Maurice. Maar later kriegen we nog een mooiere van Edie heur pa. Een van messing met een hoefnagel as klepeltje.... Zelf gemaakt. Hij hef altied werkt bij de waterkracht stuwcentrale.

We kunnen allemaal ff douchen bij de aole en gaan dan fris richting de Duitse evangelische dominee waar reeds door Edie onderdak is regelt. We kunnen ook mee eten met het gezin en zus met haar man die hier op vakantie zijn. We nemen innig afscheid van Edie en we weten zeker dat we elkaar weer zullen treffen. Na de broodmaaltijd met het gezin met vijf kinders praten we met dominee Jens nog fijn even na over de verschillende geloven en overtuigingen zo op aarde. Hij kan er goed en helder over praten met een pot vol Zwitserse chocolaatjes bij de koffie en thee. Een fijne kerel! We filosoferen zo dat het wel mooi was west dat elk kind een soort van basis godsdienst krijgt en daarna zijn eigen richting zoekt of niet. Het moet gewoon vrij zijn maar ook goed om mee te krijgen in je leven. Jens gelooft ook dat Jezus nog een keertje terugkomt. Dat zal me wat wezen.

We kunnen lekker slapen op een twee persoons logeerbed in het grote huis. Maurice moet onder blijven op de lekkere voor hem koude natuurstenen vloer aangezien jens wat last van allergie heeft.

Trusten

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg