Rond zeven gingen de pelgrimsogen weer open. Die van Gipsy waren vaak open geweest. Ze kon slecht slapen en heeft ook nog getracht te gaan slapen op een ligstoel. Tussen de werkkleding van het stadje vond ik wel weer iets om aan te trekken en om op te zetten.
Humor zo vroeg op de ochtend.

Vandaag is er ook een feestelijke kerkviering rond de kerk waar Petra moet zingen. We starten de dag wel een beetje met een verkeerd been uit bed. Ik heb een rondlopende blaar rond mijn hak en Gips een slapeloze nacht.... Afijn; de zon zal vandaag wel weer doorbreken ondanks dat ze onweer hebben voorspeld.

We gaan richting het Zwarte Woud en zitten nu over de 900 km op onze loopteller. Onderweg vinden we oude sporen van een treinspoor. Vervolgens passeren we een kleine witte kapel op een berg, maar niet met Mariaverering, maar een soort van ridder engel die vecht tegen een slang.

Heel kort volgen we de wijnweg en vinden een beste tros met druiven. Ze bent nog wel zuur, dus nog even wachten op wat meer warmte. Een infobord in Rouwenberg vertelt over Jozef die een zeppelinbedrijf heeft verkocht en het hele dorp vervolgens uitnodigende voor zo'n tocht in een reuzenzeppelin.

We passeren het oude stadje Osteringen, waar allemaal verklede mensen ons tegemoetkwamen. Ze vierden het 1250-jarige bestaan.
Gips maakt natuurlijk weer mooie foto’s en zit even later op een best peerd van het Zwarte Woud.... Flafius.
Een ijscoman geeft ons bolletjes ijs gratis, omdat we pelgrims zijn en we beloven aan zijn moeder te denken die 80 jaar is en ziek is.

Het wordt zeer drukkend onderweg en nadat we even op straat zaten in de schaduw barste de hemel open met dikke buien en onweer.

Beschut in regenpak komen we door het bos aan bij een speeltuinplek met een hut die gevuld met jongen kinderen en ouders van een kindergarten. Ze zijn aan het vieren zijn dat het de laatste dag was. We krijgen lekkere thee, koffie en duurse torten en een best stuk vlees want er is te veel over.

Ook krijgen we hulp voor mogelijk onderdak. Gipsy had al een paar uur contact met Jacqueline die bij ons op bezoek komt en een paar dagen ons gaat volgen.
Jacqueline staat uren in de file en 20 bouwstelles, waardoor ze veel later dan gepland bij ons was.

Weer verder lopend richting stadje Münzenheim. Hier wachten Jacqueline en Loreen ons op bij Gasthof Grone, vlakbij de grote Martinskerk. Na heerlijk samen te hebben gegeten van de zuud plat praotende man kwam Clements er an hij heeft goed bericht en onderdak gevonden voor ons. Bij een ouder echtpaar die ervaring heeft met het opvangen van mensen van alle nationaliteiten.

Wij pelgrims komen in de kelder en zelfs onze visite kan blijven overnachten boven. Ze blijken evangelische methodist te zijn van religie, wat van Europa naar Amerija en weer terug naar Europa is gegaan zo'n 200 jaar oud en gebaseerd is op het sociaal denkend. Na een fijn gesprek aan tafel met zelfs een stukje droge worst van onze back-up man Cor, wassen we onze reeds door de regen gewassen lichaam opnieuw met warm water en stappen we heerlijk in bed.

Trusten!

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg