Na een goede nachtrust werden we weer op tijd wakker door de zingende vogels om ons heen op het erf van familie Borkowski-Van Oosten. De vogels hadden al vroeg strijd bij de gele kersenboom, waar ik ook eerst mijn fruitochtend hapje nam.

Er was ook een merel onlangs gestorven die ik eerst maar ff te rusten heb gelegd in een grafje naast de schuur en daar bovenop een twijgje van een boom. Dat deed Kurt ook vertelde hij toen zijn kinderen werden geboren; inmiddels grote bomen. Om kwart over zeven kwam ik nog ff in de uitzending van radio Drenthe die ons ook wat volgen. Ik heb natuurlijk ook het bijzondere voorval verteld van de dag ervoor.

Na een uitgebreid ontbijt van de lieve mensen afscheid genomen om weer met beide benen op de grond verder te gaan richting Eemsland. Mooi door het bos richting stroomafsluiting gebied. Onderweg had Gypsy behoefte om ff te zitten en ja daar was weer een jagershut met daarin een bureaustoel waar ze mooi ff plaats op kon nemen. We werden ondertussen weer benaderd door Margret die nog wat had om mee te nemen. Ik berichtte dat we voor haar nog niet ver weg waren en gerust nog kon komen. We spraken af in klein dorpje Reukel. Ze bracht nog een fraaie 2-luik hanger van Maria en Bernadette uit Lourdes die ze had gekregen van haar vader en ook gewijd was om ons te steunen onderweg.

Monique kreeg hem om aan haar ketting en zo vervolgden we onze tocht richting Lingen aan de westelijke zijde van de Eems. Hier hebben we onder een afdak c.q. oude paardenstal geschuild voor zomerbuien en maakte ik mooi gebruik van mijn pelgrims BBQ-rooster om dikke Duitse speklappen te roosteren. Wat fijn. Ook hebben we kort de tv KRO-uitzending bekeken van onze zegeningsdienst. Heel bijzonder!

Na de relaxte stop richting de brug over het Eems-Dortmund kanaal en ff stil gestaan bij een beeld van Johannes de doper. Ik moest denken aan mijn vader Bertus met zijn spreuk uit mijn jeugd "Johannes de doper, zijn kont is van koper, zijn handen van blik, Johannes de doper dat ben ik!".

Over de brug waren we even de weg kwijt, gezien een samenkomst van kanaal de Eems, treinspoor en verschillende autowegen omdat we om de grote kernenergie
Koeltoren moesten lopen. Apart; ik moest bij Lingen ff denken aan mijn zus die hier een vrij heftige operatie had gehad.

Er stopte spontaan ook een vrouw op de fiets om te vragen wat we deden en na uitleg kwam ze met de mooie woorden dat onze lieve God ons alle drie mocht beschermen onderweg. We begonnen ons toch al een beetje pelgrims te voelen.

Gezien de pijntjes na 20km toch wel weer toenamen hadden we het dorpje Bramsche gepland als eindstop van deze dag. Er was daar ook een supermarkt om ook weer wat eten te kopen voor ons en vooral Maurice. En er was een katholieke, fraaie zandstenen, kerk waar we graag een stempel wilden voor in ons pelgrims paspoort en mogelijk ook in de tuin konden slapen. Alleen er was geen pastoor of niks in de buurt waarna we maar een ander plekje zochten voor onze Villa Hilleberg .. Na enkele dichte deuren zagen we al op afstand een man naar ons staan lachen en nadat we onze vraag hadden gesteld voor een plekje ging hij gelijk over in het super gastvrij maken van zijn grote huis en tuin. Nadat de tent stond konden we gelijk op het terras plaatsnemen om een glas wijn te drinken en we konden ons douchen in oma’s vroegere huus.

Onze gastheer kwam gelijk ook aan met zijn levensverhaal en foto’s van een familielid die ook naar Rome was gelopen in, jawel, 1950. We brengen hem met onze andere vrienden in contact en wie weet gaan die elkaar ook nog eens ontmoeten. De wondere wereld is mogelijk de deur nog niet uit.

Na fijne gesprekken over het leven hebben we de tent op een gegeven moment maar op gezocht, aangezien we best wel weer moe waren.

Nu eerst lekker oogjes toe!

Tot morgen.

Geschreven door Zielsmaatjes.onderweg