Van Dadeskloof naar Merzouga
Marokko, Et-taous ⵟⴰⵡⵙ الطاوس
Dag 107.
Zondag 27 april 2025.
We verblijven hier in Ait Oudinar op 1700 meter hoogte zodat het vanmorgen in onze koets flink is afgekoeld tot 23 graden. Buiten is het uiteraard nog frisser.
Gisteren ben ik in mijn verslag vergeten te vermelden dat we ontsnapt zijn aan een frontale botsing door een roekeloze tegenligger die een aantal auto's voorbij stak en nog net kon invoegen tussen 2 auto's zodat Riet flink moest remmen. Het scheelde echt niet veel of hij was frontaal op ons ingereden. Was me dat schrikken.
Deze morgen brengt de campingeigenaar ons warme pannenkoekjes en brood zodat we vandaag geen muesli met yoghurt eten. Het paaseitje van Lieve en Dirk smaakt er ook heerlijk bij.
We moeten vandaag een flink eind rijden als we in Merzouga willen geraken en we rijden dus niet verder meer in de Gorges de Dades. We zijn er een aantal jaren geleden al geweest en de campingeigenaar raadt ons af om met onze grote koets tot daar te rijden omdat de weg op sommige plaatsen niet goed berijdbaar is. Ik denk eerder dat hij ons een tour met een jeep tot daar wil aansmeren omdat volgens andere camperaars die weliswaar met een jeep rijden het geen probleem zou zijn.
Veertien dagen geleden was de kloof door de grote regenval onbereikbaar en stond het water op de camping ook 1meter hoog. Gelukkig dat we toen niet in de buurt waren.
Om 9u20 zijn we vandaag vertrekkensklaar na betaling van 120 dirham voor het verblijf op de camping Ait Oudinar. Duur in vgl met de gangbare prijzen in Marokko. Ik veronderstel dat de warme pannenkoekjes en brood extra worden aangerekend en dus helemaal niet gratis zijn.
We rijden dus niet verder de kloof in maar rijden terug richting Boulmane Dades via dezelfde weg als gisterenavond.
Vandaag nemen we wel de nodige tijd om regelmatig te stoppen om foto's te nemen en het landschap te bewonderen. Een heel mooie route vooral bij Monkey's Fingers is het uitzicht op de rotsen wondermooi.
We moeten hier zeker terugkomen om er te wandelen en langer te genieten van de wondermooie natuur.
Merzouga roept immers en het is nog heel een eind om vandaag tot daar te geraken.
Rond de middag zijn we in Tinghir en kopen we brood aan en lunchen even verder op een parking waar we nadien terug vertrekken om 13u20. Tijdens onze lunch chatten we met onze schoonzoon Dimi die vandaag jarig is. Het houdt precies niet op met verjaardagen.
We hebben nog bijna 200 km voor de boeg tot in Merzouga.
Ik neem ook een uurtje het stuur over van Rietje en om 16u40 arriveren we in Merzouga op de ons zo vertrouwde auberge Les Pyramides bij Ali. We worden verwelkomd door Mohamed, een jongen die er sinds 2 dagen nieuw is en we dus uiteraard niet kennen. Ook Omar, de hoeder van de kamelen is er voorlopig niet en de eigenaar Ali doet zoals gewoonlijk zijn namiddagdutje.
Mohamed maakt hem wakker en we krijgen daarna een thee aangeboden.
We komen ieder jaar wel terug op deze camping na ons verblijf van 2,5 maand hier tijdens de lockdown in het coronajaar.
We kennen uiteraard Ali heel goed maar de begroeting kan je toch helemaal niet vergelijken met de warme ontvangst bij onze familie in M'Hamid. Ali is immers veel koeler van aard dan onze familie in M'Hamid.
Buiten zijn compagnon die we kennen van vorig jaar is al het andere personeel ook nieuw in vergelijking met vorig jaar.
Om te koken is het veel te warm en we eten buiten eerst een uitgebreide Marokkaanse groentenschotel en daarna een tajine poulet. De fruitschaal met bananen, sinaasappel en appelen laten we onaangeroerd maar nemen we mee naar onze camper.
Het is super warm in Merzouga en we nemen hier elektriciteit voor onze camper zodat we de airco wat kunnen opzetten om voor wat afkoeling te zorgen voor Nanouk en ook voor ons.
Opnieuw veel werk aan het verslag en na het publiceren ervan kruip ik moe in mijn bedje. Rietje volgt even later.
Zondag 27 april 2025.
We verblijven hier in Ait Oudinar op 1700 meter hoogte zodat het vanmorgen in onze koets flink is afgekoeld tot 23 graden. Buiten is het uiteraard nog frisser.
Gisteren ben ik in mijn verslag vergeten te vermelden dat we ontsnapt zijn aan een frontale botsing door een roekeloze tegenligger die een aantal auto's voorbij stak en nog net kon invoegen tussen 2 auto's zodat Riet flink moest remmen. Het scheelde echt niet veel of hij was frontaal op ons ingereden. Was me dat schrikken.
Deze morgen brengt de campingeigenaar ons warme pannenkoekjes en brood zodat we vandaag geen muesli met yoghurt eten. Het paaseitje van Lieve en Dirk smaakt er ook heerlijk bij.
We moeten vandaag een flink eind rijden als we in Merzouga willen geraken en we rijden dus niet verder meer in de Gorges de Dades. We zijn er een aantal jaren geleden al geweest en de campingeigenaar raadt ons af om met onze grote koets tot daar te rijden omdat de weg op sommige plaatsen niet goed berijdbaar is. Ik denk eerder dat hij ons een tour met een jeep tot daar wil aansmeren omdat volgens andere camperaars die weliswaar met een jeep rijden het geen probleem zou zijn.
Veertien dagen geleden was de kloof door de grote regenval onbereikbaar en stond het water op de camping ook 1meter hoog. Gelukkig dat we toen niet in de buurt waren.
Om 9u20 zijn we vandaag vertrekkensklaar na betaling van 120 dirham voor het verblijf op de camping Ait Oudinar. Duur in vgl met de gangbare prijzen in Marokko. Ik veronderstel dat de warme pannenkoekjes en brood extra worden aangerekend en dus helemaal niet gratis zijn.
We rijden dus niet verder de kloof in maar rijden terug richting Boulmane Dades via dezelfde weg als gisterenavond.
Vandaag nemen we wel de nodige tijd om regelmatig te stoppen om foto's te nemen en het landschap te bewonderen. Een heel mooie route vooral bij Monkey's Fingers is het uitzicht op de rotsen wondermooi.
We moeten hier zeker terugkomen om er te wandelen en langer te genieten van de wondermooie natuur.
Merzouga roept immers en het is nog heel een eind om vandaag tot daar te geraken.
Rond de middag zijn we in Tinghir en kopen we brood aan en lunchen even verder op een parking waar we nadien terug vertrekken om 13u20. Tijdens onze lunch chatten we met onze schoonzoon Dimi die vandaag jarig is. Het houdt precies niet op met verjaardagen.
We hebben nog bijna 200 km voor de boeg tot in Merzouga.
Ik neem ook een uurtje het stuur over van Rietje en om 16u40 arriveren we in Merzouga op de ons zo vertrouwde auberge Les Pyramides bij Ali. We worden verwelkomd door Mohamed, een jongen die er sinds 2 dagen nieuw is en we dus uiteraard niet kennen. Ook Omar, de hoeder van de kamelen is er voorlopig niet en de eigenaar Ali doet zoals gewoonlijk zijn namiddagdutje.
Mohamed maakt hem wakker en we krijgen daarna een thee aangeboden.
We komen ieder jaar wel terug op deze camping na ons verblijf van 2,5 maand hier tijdens de lockdown in het coronajaar.
We kennen uiteraard Ali heel goed maar de begroeting kan je toch helemaal niet vergelijken met de warme ontvangst bij onze familie in M'Hamid. Ali is immers veel koeler van aard dan onze familie in M'Hamid.
Buiten zijn compagnon die we kennen van vorig jaar is al het andere personeel ook nieuw in vergelijking met vorig jaar.
Om te koken is het veel te warm en we eten buiten eerst een uitgebreide Marokkaanse groentenschotel en daarna een tajine poulet. De fruitschaal met bananen, sinaasappel en appelen laten we onaangeroerd maar nemen we mee naar onze camper.
Het is super warm in Merzouga en we nemen hier elektriciteit voor onze camper zodat we de airco wat kunnen opzetten om voor wat afkoeling te zorgen voor Nanouk en ook voor ons.
Opnieuw veel werk aan het verslag en na het publiceren ervan kruip ik moe in mijn bedje. Rietje volgt even later.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis
Al 2 reacties bij dit reisverslag
Gelukkig dat jullie aan het ergste ontsnapt zijn, door die roekeloze chauffeur. Ik mag er niet aan denken wat er anders gebeurd zou zijn... Zeer mooie route alweer en ik ben alvast kandidaat om mee te gaan wandelen naar de Monkey"s fingers! 😉😘
Leen 2025-04-29 09:15:10
Oei , jullie hebben daar toch effkes geluk gehad. Stel u voor zo een frontale botsing, daar mag een mens niet aan denken. Gelukkig niets gebeurd. Ja Marokko blijft een prachtig land. En Merzouga dat kennen we uiteraard ook heel goed. We hebben daar samen een mooie tijd gehad. En jullie staan zo te zien op jullie favoriete plekje. Geniet er nog van.
ingrid en didier 2025-04-29 10:22:35
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
