Woensdag 1 mei 2024.
Vandaag verlaten we Marokko. Het is hier koud in het noorden en op de koop toe regent het vanmorgen en geen klein beetje. De camping in Assilah ligt vol plassen en Nanouk maakt geen aanstalten om buiten te wandelen.
Deze morgen eindelijk weer eens een douche in de camper genomen. Dat is lang geleden en ook hoognodig want de douche is aan een grote schoonmaakbeurt toe.
We willen ook onze Belgische gasfles, die we hier in bewaring hebben gegeven, terug recupereren maar de verantwoordelijke die de sleutel heeft is niet op de camping. Even wachten dus. De camping en ook de camping ernaast worden wellicht verkocht aan projectontwikkelaars die er een hotel of woningen zullen bouwen. Dit zou heel spijtig zijn want voor veel camperaars is Assilah de eerste stop in Marokko.
Als het even ophoudt met regenen wil onze Tsarina toch even buiten en we vertrekken om 11u07 naar Tanger Med. Het is slechts 15,5 graden wat het afscheid aan ons geliefde Marokko wat minder erg maakt.
In Assilah kunnen we de tolweg nemen naar Tanger Med. We betalen een laatste keer tol in Marokko, 71 MAD. In de haven moet ik mijn open ticket van de maatschappij Transmediterranea verzilveren voor een gewoon ticket. Aan de balie word ik aangesproken door een man die het kan regelen dat we nog met de ferry van 13u 30 mee kunnen varen maar daar hoort iets voor in de plaats. Onze koets van meer dan 8 m is zogezegd te lang om mee te kunnen. Ik laat me evenwel niet overdonderen en loop gewoon verder naar de balie waar mij onmiddellijk een ticket wordt gegeven met evenwel als vertrek uur 16u30. Daarna passeren we probleemloos heel vlotjes de paspoortcontrole en eveneens de douane. Onze tsarina passeert ook probleemloos de controle, meer zelfs er wordt niet naar haar paspoort of gezondheidsattest gevraagd. Het is 13 u en nu schuiven we aan om door de scanner te gaan. Dit duurt heel wat langer maar om 14u30 kunnen we eindelijk tot aan de ferry rijden, na een korte controle van een drugshond.
De ferry moet nog worden geladen met een tiental vrachtwagens en wij staan er als enige camper te wachten. Het is de ferry van 13u30 die dus met veel vertraging zal vertrekken. Na de vrachtwagens mogen we nog samen met enkele auto’s mee. Rietje moet wel achterwaarts de ferry oprijden maar voor haar is dat geen enkel probleem. Niet veel later zijn we op weg naar Algeciras in Spanje voor een overtocht van bijna 2 uur.
In Spanje moeten we ons uur terug aanpassen aan het Europese zomeruur en we rijden om 18u35, Europese tijd, van de boot. Omdat we als laatste op de boot staan heeft dit als voordeel dat we er eerst kunnen afrijden. De paspoortcontrole en douane gaat uiteraard ook heel vlug zonder wachtrij. Ook hier in Spanje moeten we het paspoort en gezondheidsboekje van Nanouk niet tonen. Op internet lezen we verhalen van hondenbezitters die zowel in Spanje als in Marokko eerst op visite gaan bij een dierenarts voor een gezondheidsattest dat maximum 24 u oud mag zijn. Ik noem dat katholieker dan de paus zijn en het is dus helemaal niet nodig
We rijden een 10tal km verder naar Palmones waar we overnachten op een parking dichtbij het shoppingcentrum.
Vanavond kook ik nog maar eens in het Restaurante Nanami Sushi met Chinese en Japanse gerechte Ons Noukske kan spijtig genoeg niet mee. We eten er een heel lekker buffet. Je moet je keuze uit de gerechten via je smartphone bestellen en even later brengt een robot de gerechten. Heel lekker gegeten en met 2 glaasjes wijn voor mij en een biertje voor Rietje betalen we 54,80 €.
Het zal vandaag vlug laat zijn omdat we ons moeten aanpassen aan het nieuwe Europese uur.
Slaapwel.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis