Vrijdag 7 april en we blijven nog een extra dag in Sidi Ifni.
We willen vandaag le vieux téléférique maritime bezoeken. Het is het restant van een uniek kabelbaan systeem, gebouwd door de Spanjaarden in de jaren 60 van de vorige eeuw. De zee is hier niet diep genoeg voor een haven en daarom werd er een kabelbaan aangelegd om passagiers en vracht te vervoeren tussen de schepen en het vasteland. Het was in die tijd een uniek systeem enig in de wereld.
We verlaten de camping rond 11 u en we rijden naar de haven, aangelegd door Marokko na het vertrek van de Spanjaarden uit Sidi Ifni. Spijtig genoeg is de haven verboden terrein. Gelukkig kunnen we er toch tot aan de zee wandelen om er de overblijfselen van de kabelbaan te bewonderen. Het betonnen blok in het water was ooit een kade waar schepen hun lading laadden en losten en vervolgens werden goederen en passagiers vervoerd in wagons die werden ondersteund door gigantische pylonen. Het betonnen blok en de pylonen kan je nog steeds zien.
We wandelen met onze tsaren tot aan de zee en zowel Nanouk als Nimrod vinden het leuk om af te koelen. En Nimrod gaat er bij liggen zodat hij doornat is. Aan de camper moeten we hem afspoelen om al het zand te verwijderen.
We klimmen daarna tot bij het landingsstation boven op de kliffen. We worden er tegengehouden omdat het privé domein is. Er zijn werkmannen bezig om een gedeelte te ontmantelen. De oude verlaten wagons hebben we dus niet gezien of zijn ze al verdwenen? Toch heel spijtig dat dergelijk uniek systeem niet wordt bewaard als cultureel erfgoed.
We rijden daarna tot aan de faro, de oude vuurtoren van de Spanjaarden eveneens in art deco stijl.
Rietje wil vandaag een wasmachine kunnen vullen en we rijden daarom naar een andere camping, El Barco, met zeezicht.
Maar spijtig genoeg hier ook geen wasmachine.
In de late namiddag wandel ik nog tot in de stad om de art deco overblijfselen van de Spanjaarden nog eens te fotograferen.
Ik erger mij aan de vervallen staat van onder meer, het oude Spaans consulaat. Echt triest en het getuigt van weinig respect van Marokko voor de Spaanse overheerser.
Terug aan de camper worden we uitgenodigd door de Canadezen, die we gisteren hebben ontmoet op restaurant en die hier naast ons staan op de camping El Barco.
Het wordt een heel gezellige avond en een leuke babbel met Hélène en Claude. We chatten zelfs even met Amber in Canada. We drinken een flesje wijn met wat hapjes en eindigen met grappa en thee. Ik kan slechts heel laat starten met mijn verslag. Het versturen ervan zal niet meer voor vandaag zijn. Hélène en Claude reizen met een nieuwe camper, aangekocht in Lille en hun twee honden reizen mee. Leuke ontmoeting met fijne mensen.
Geschreven door Reizen.met.Rietencis